Μητσοτάκης: Η συμφωνία Ελλάδας - Ιταλίας καθοριστική για την ειρήνη και τη σταθερότητα της περιοχής

Όπως αναφέρει ο πρωθυπουργός «Αθήνα και Ρώμη καθόρισαν τις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες στα νερά που ενώνουν τις δύο γειτονικές μας χώρες, αίροντας, έτσι, με γόνιμο τρόπο μία εκκρεμότητα 40 ετών».

Σχολιάζοντας τη συμφωνία, σημειώνει πως «ανταποκρίνεται πλήρως στους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου αλλά και της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας».

Προσθέτει ακόμη πως «περιγράφει την έκταση των θαλασσίων περιοχών που αξιοποιούνται. Και, βεβαίως, αναγνωρίζει κυριαρχικά δικαιώματα σε όλα τα εδάφη -χερσαία και νησιωτικά».

Ο κ. Μητσοτάκης κρίνει πως πρόκειται για «υπόδειγμα συνεργασίας και σχέσεων καλής γειτονίας», ενώ κάνει και λόγο για μία «καθοριστική συμβολή στην ειρήνη και στη σταθερότητα στην περιοχή μας».

«Ελλάδα και Ιταλία απέδειξαν, σήμερα, πώς δύο γείτονες μπορούν να μετατρέπουν τη θάλασσα που τις περιβάλλει σε ήρεμα νερά προόδου και ανάπτυξης. Εύχομαι ανάλογες συμφωνίες να υπάρξουν και μεταξύ άλλων χωρών της περιοχής», καταλήγει ο πρωθυπουργός.

Τι προβλέπει η συμφωνία

Η συμφωνία για την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη(ΑΟΖ) που υπέγραψαν σήμερα οι υπουργοί Εξωτερικών Ελλάδας και Ιταλίας, Νίκος Δένδιας και Λουίτζι Ντι Μάιο, επιβεβαιώνει το δικαίωμα των νησιών σε θαλάσσιες ζώνες και είναι η πρώτη που υπογράφει η Αθήνα και ως εκ τούτου θεωρείται ιστορικής σημασίας.

Η συμφωνία λαμβάνει ως σημείο αναφοράς τη μέση γραμμή της συμφωνίας του 1977 για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας ως οριογραμμής της ΑΟΖ Ελλάδας- Ιταλίας. Με τη σημερινή συμφωνία η μέση αυτή γραμμή θα ισχύει και για τα υπερκείμενα της υφαλοκρηπίδας ύδατα.

Ο Νίκος Δένδιας επισήμανε πως η εν λόγω συμφωνία επιβεβαιώνει το δίκαιο των νησιών σε θαλάσσιες ζώνες, εξαπολύοντας πυρά κατά της Άγκυρας για την υπογραφή του μνημονίου με την κυβέρνηση της Τρίπολης. «Η οριοθέτηση ζωνών επιτυγχάνεται με έγκυρες συμφωνίες και όχι με ανυπόστατες συμφωνίας, όπως αυτή μεταξύ Τουρκίας - Σάρατζ και σίγουρα όχι με μονομερείς καταθέσεις συντεταγμένων» είπε χαρακτηριστικά.

Η συμφωνία αυτή αποτελεί ένα ισχυρό επιχείρημα έναντι της Τουρκίας, η οποία αρνείται ότι τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα, και στη βάση αυτού του ισχυρισμού υπέγραψε το μνημόνιο με την κυβέρνηση Σάρατζ της Λιβύης και ετοιμάζεται να προχωρήσει σε σεισμικές έρευνες και γεωτρήσεις ανατολικά και νότια της Κρήτης.

Το πρόβλημα της κόκκινης γαρίδας

Η υπογραφή της συμφωνίας κατέστη δυνατή αφού ήρθησαν οι ιταλικές επιφυλάξεις για τον περιορισμό των δικαιωμάτων αλιείας στο Ιόνιο Πέλαγος. Για την Ιταλία ήταν καθοριστικής σημασίας το ζήτημα της αλιείας της κόκκινης γαρίδας από τους Ιταλούς ψαράδες στα ανοιχτά της Ζακύνθου και της Κεφαλονιάς.

Στο πλαίσιο αυτό οι δύο υπουργοί υπέγραψαν κοινή «Γνωστοποίηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή», Αθήνα και Ρώμη ζητούν την μελλοντική τροποποίηση του κανονισμού περί κοινής αλιευτικής πολιτικής, ώστε όταν η Ελλάδα αποφασίσει να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της έως τα 12 νμ, να διατηρηθεί η υπάρχουσα αλιευτική δραστηριότητα των Ιταλών αλιέων στην περιοχή μεταξύ 6-12 νμ, η οποία σήμερα αποτελεί διεθνή ύδατα. Επισημαίνεται ιδιαίτερα η αυτονόητη σημασία της αναφοράς στην Κοινή Γνωστοποίηση του δικαιώματος επέκτασης παντού της αιγιαλίτιδας ζώνης μας στη βάση του Διεθνούς Δικαίου της Θαλάσσης (UNCLOS).

Τα δικαιώματα των Ιταλών ψαράδων περιγράφονται με σαφήνεια αλλά πλέον περιοριστικά, τόσο ως προς τον αριθμό των σκαφών όσο και ως προς τα είδη που μπορούν να αλιεύσουν και εξαιρούνται τα είδη που αλιεύουν οι Έλληνες αλιείς.

Υπογράφηκε επίσης η Κοινή Δήλωση Ελλάδας-Ιταλίας για τους Πόρους της Μεσογείου. Με τη δήλωση αυτή, τα δυο κράτη εκφράζουν την προσήλωσή τους στην ισόρροπη και βιώσιμη διαχείριση των πόρων αυτών και συμφωνούν να διεξαγάγουν διαβουλεύσεις για την εκτίμηση τυχόν επιπτώσεων διαφόρων παραγόντων στις υφιστάμενες πρακτικές των αλιέων των δύο κρατών.