Τσίπρας: Τιμούμε τη μνήμη των Ποντίων

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ανέφερε ότι:

«Φέτος συμπληρώνονται 101 χρόνια από τη Γενοκτονία των Ποντίων, μια από τις πιο τραγικές και ειδεχθείς στιγμές της ανθρώπινης ιστορίας, που οδήγησε στο θάνατο και τον ξεριζωμό από τις πατρογονικές του εστίες ένα σημαντικό κομμάτι του Ελληνισμού με μεγάλη ιστορία, που πάλευε για την επιβίωση του για χιλιάδες χρόνια.

Σήμερα τιμούμε τη μνήμη των θυμάτων της Γενοκτονίας, αναγνωρίζοντας παράλληλα την καθοριστική συμβολή των Ποντίων που εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα, στην κοινωνική, οικονομική, πολιτική και πολιτιστική ανόρθωση της χώρας.

Η αναγνώριση της ιστορικής αλήθειας, η διατήρηση της ιστορικής μνήμης και η ανάδειξή τους σε εθνικό αλλά και σε διεθνές επίπεδο, είναι αγώνας όχι μόνο για το παρελθόν, αλλά κυρίως για το παρόν και το μέλλον.»

Το ιστορικό

Η γενοκτονία του ποντιακού ελληνισμού - που από το 1994 αναγνωρίζεται επισήμως από την ελληνική πολιτεία με την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου, ως Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου - αναφέρεται στα βίαια, μαζικά, φονικά γεγονότα, της δεύτερης και της αρχής της τρίτης δεκαετίας του 20αι., που συνέβησαν στην καταρρέουσα τότε Οθωμανική Αυτοκρατορία, μέχρι τη δημιουργία του σύγχρονου τουρκικού κράτους, τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα τη φυσική εξόντωση, τον αφανισμό, τον εκτοπισμό και την εκρίζωση εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων του Πόντου από τις πατρογονικές τους εστίες.

Τα γεγονότα αυτά πυροδοτήθηκαν από την σταδιακά αυξανόμενη ανάδυση και εντεινόμενη επίδραση του τουρκικού εθνικισμού στην πολυεθνική Οθωμανική Αυτοκρατορία, ο οποίος προς τα τέλη της πρώτης δεκαετίας του προηγούμενου αιώνα κατέστη κυρίαρχη ιδεολογία, αναλαμβάνοντας δια των πολιτικών εκφραστών του, την εξουσία και τον έλεγχο της αυτοκρατορίας.

Η ανάληψη της εξουσίας από τους Νεότουρκους το 1908 στην Οθωμανική Θεσσαλονίκη θεωρείται η απαρχή του για τους «συστηματικούς» και «οργανωμένους» - όπως υποστηρίζουν σύγχρονοι ιστορικοί και ερευνητές - διωγμούς, εξαντλητικές πορείες εξόντωσης, εγκλεισμούς σε τάγματα καταναγκαστικής εργασίας, λεηλασίες, βιαιότητες, σε βάρος όλων των χριστιανικών πληθυσμών της Ανατολής. Όπως επισημαίνουν, οι ίδιοι, οι ωμότητες αυτές πραγματοποιήθηκαν σε διαφορετικούς χρόνους και τόπους και σε διάφορες φάσεις, μέσα στη δεκαετία 1913-1923 και μέσα σε εμπόλεμες συνθήκες, αλλά και σε ειρηνικά μεσοδιαστήματα, στο χώρο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Ο ακριβής αριθμός των θυμάτων είναι δύσκολο να υπολογιστεί, λόγω των συνθηκών που επικρατούσαν.