Χάγη: Ο ΣΥΡΙΖΑ σε «γραμμή Μολυβιάτη»

Στην εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών του Ευάγγελου Βενιζέλου στη Μεγάλη Βρετάνια, η κυρία Μπακογιάννη έκανε ηγετική εμφάνιση, παρουσιάζοντας μια ολοκληρωμένη πλατφόρμα για την εξωτερική πολιτική.

Η «πλατφόρμα Μπακογιάννη» έχει δύο πυλώνες:

1. Η «εποχή Ελσίνκι» στις ελληνοτουρκικές σχέσεις έχει λήξει, αφού η ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας είναι κλινικά νεκρή.
2. Η Ελλάδα πρέπει να θέσει σαν στόχο την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για την οποία απαιτείται η σύναψη συνυποσχετικού με την Τουρκία.

Μία ή πολλές διαφορές

Υπενθυμίζεται ότι η πάγια θέση της ελληνικής διπλωματίας, την οποία χάραξε ο εξ απορρήτων του Κωνσταντίνου Καραμανλή Πέτρος Μολυβιάτης, είναι ότι υφίσταται μία και μόνη διαφορά με την Τουρκία, αυτή της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας. Και γι’ αυτήν θα μπορούσε να συζητηθεί προσφυγή στη Χάγη.

Ωστόσο, στο κείμενο των συμπερασμάτων της Συνόδου του Ελσίνκι της 10^ης Δεκεμβρίου 1999 που καθορίστηκε η ενταξιακή πορεία στην ΕΕ της Τουρκίας και άλλων κρατών, τα υποψήφια κράτη μέλη καλούνται «να καταβάλουν κάθε προσπάθεια για την επίλυση κάθε εκκρεμούς συνοριακής διαφοράς και άλλων συναφών θεμάτων».

Αν δεν τα κατάφερναν, καλούνταν να προσφύγουν στο Διεθνές Δικαστήριο. Δηλαδή, στο Ελσίνκι η κυβέρνηση Σημίτη αναγνώρισε ότι ενδεχομένως υπάρχουν και άλλες ελληνοτουρκικές διαφορές πλην της υφαλοκρηπίδας.

Η τοποθέτηση Πέτσα

Σήμερα στο briefing ο κ. Πέτσας άφησε όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά. Σε σχετική ερώτηση, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος έδωσε την εξής απάντηση:

«Όσον αφορά το ζήτημα της Χάγης, το οποίο σχετίζεται με όλα τα ζητήματα των θαλασσίων ζωνών, η κυβέρνηση διατηρεί πάντα την πρωτοβουλία των κινήσεων, για να κάνει αυτό που θα χρειαστεί, στο χρόνο που η ίδια θα επιλέξει. Και αυτό το κάνουμε, γιατί έχουμε το Διεθνές Δίκαιο με το μέρος μας, έχουμε τους συμμάχους μας στο πλευρό μας, και έχουμε τη δύναμη να προασπίσουμε τα εθνικά μας, τα κυριαρχικά μας δικαιώματα».

Το άρθρο Μπίστη

Κοντά στην άποψη της Ντόρας Μπακογιάννη βρίσκονται και ηγετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.

Σε άρθρο του στο The Caller o Νίκος Μπίστης που θεωρείται ο «θεωρητικός» των προεδρικών του ΣΥΡΙΖΑ, αναφέρει:

«Ο οδικός χάρτης, λοιπόν, για την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης προϋποθέτει την βούληση και των δύο χωρών να αναγνωρίσουν την ύπαρξη προβλημάτων, την συνειδητοποίηση του γεγονότος ότι το Διεθνές Δίκαιο δεν δικαιώνει καθολικά μία εξ αυτών και την αντοχή των πολιτικών ηγεσιών στο πολιτικό κόστος από ενδεχόμενη ετυμηγορία. Δύσκολος δρόμος αναμφίβολα. Με κλειδί το περιεχόμενο και το εύρος του συνυποσχετικού. Όμως δεν υπάρχει εναλλακτική, ειρηνική λύση. Και όσο καθυστερεί η έναρξη μιας διαδικασίας που θα ανιχνεύει τις δυνατότητες να οδηγηθούμε στην Χάγη, τόσο θα αυξάνουν οι πιθανότητες για θερμό επεισόδιο».

Σε γραμμή Μολυβιάτη

Ωστόσο, η Κουμουνδούρου επιμένει στη «γραμμή Μολυβιάτη»: Υπάρχει μία και μόνη ελληνοτουρκική διαφορά, η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Η παραπομπή στη Χάγη δεν αποκλείεται a priori, αλλά για να καταστεί αυτή δυνατή πρέπει να αλλάξει στάση η Τουρκία και να σημειωθεί σοβαρή σύγκλιση στο διπλωματικό πεδίο. Υπενθυμίζεται ότι ο τελευταίος γύρος διερευνητικών επαφών των δύο πλευρών έγινε το 2016.

Στον ΣΥΡΙΖΑ κυριαρχεί η εκτίμηση ότι προσφυγή στη Χάγη εν μέσω έντασης, προκλήσεων και κατάφωρης παραβίασης του Διεθνούς Δικαίου και των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων δεν μπορεί να υπάρξει, αφού θα εγκυμονούσε κινδύνους για τα εθνικά συμφέροντα.