Αιχμές Φίλη και κατά του ΣΥΡΙΖΑ για το θρήσκευμα στους τίτλους σπουδών

Συγκεκριμένα, ο πρώην υπουργός Παιδείας αναφέρει: «Οι τίτλοι σπουδών πιστοποιούν το επίπεδο γνώσεων. Θρήσκευμα και εθνικότητα δεν έχουν σχέση με το επίπεδο γνώσεων, άρα η αναγραφή τους είναι περιττή. Είναι επίσης αντισυνταγματική και αντίθετη στις διατάξεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, καθώς τα στοιχεία αυτά συνιστούν ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα. Με την απόφασή της, η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα έβαλε τέλος σε έναν αναχρονισμό, που παραδόξως επιβιώνει πολλά χρόνια μετά την επίλυση του ίδιου θέματος με τις αστυνομικές ταυτότητες, παρότι η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με την καταδίκη της από τα αρμόδια ευρωπαϊκά όργανα. «

Ο κ. Φίλης προσθέτει ότι: «Η απόφαση της Αρχής είναι ξεκάθαρη. Αναγνωρίζεται με αυτήν η προτεραιότητα του κράτους δικαίου έναντι θρησκόληπτων και σκοταδιστικών αντιλήψεων, που δυστυχώς επανέρχονται απειλητικά με τον μανδύα της «ταυτότητας», και μάλιστα όχι μόνο στη χώρα μας. Απορρίπτεται και η δήθεν «συμβιβαστική λύση» της προαιρετικής δήλωσης των γονέων για το θρησκευτικό και εθνικό φρόνημα των παιδιών τους, που θα διατηρούσε στην πράξη τις αντισυνταγματικές ρυθμίσεις και θα δημιουργούσε διαιρέσεις και νέες διακρίσεις. Και καλείται με αυτήν το υπουργείο Παιδείας να καταργήσει άμεσα ένα καθεστώς, που η διατήρησή του θα είχε ως συνέπεια, τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα των μαθητών να περιλαμβάνονται στους τίτλους σπουδών (που φυσικά χρησιμοποιούνται στο διηνεκές κατά την αναζήτηση εργασίας), αλλά και να συγκροτούν μόνιμο αρχείο στο myschool καθώς και στους φακέλους μαθητών που τηρούνται στα σχολεία. «

Ο τομεάρχης Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ δεν παραλείπει να αφήσει αιχμές και για το κόμμα του: «Το μήνυμα της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, είναι ηχηρό και πρέπει να ακουστεί και να γίνει σεβαστό από όλες τις πολιτικές δυνάμεις και ειδικά από αυτές που άσκησαν εξουσία, συμπεριλαμβανομένου και του ΣΥΡΙΖΑ, που είτε συναίνεσαν και συμβιβάστηκαν με τον προκλητικό αυτόν αναχρονισμό είτε δεν τόλμησαν να τον καταργήσουν. Η Αρχή, θέτει, με την απόφασή της, σε σύγχρονη βάση την ανάγκη να επιλυθούν οι εκκρεμότητες για ένα σχολείο δημοκρατικό και κοσμικό, μακριά από (παρ)εκκλησιαστικές επιδράσεις, με σεβασμό στη συνείδηση των πολιτών και -βέβαια- στις θρησκευτικές πεποιθήσεις τους, που ασφαλώς δεν επιβάλλονται, η δε άσκηση των καθηκόντων που απορρέουν από αυτές δεν μπορεί να συνιστά αιτία διάκρισης ή και τιμωρίας. Η νέα ηγεσία του υπουργείου Παιδείας υποχρεούται να συμμορφωθεί με την απόφαση και να μη λειτουργήσει υπό τον πειρασμό του «κράτους των ιεροδιδασκάλων», όπως είχε δηλώσει, κατά παράδοξο τρόπο, η σημερινή Υπουργός Παιδείας, επιχειρώντας να αναγνωρίσει (σε ποιους άραγε;) ρόλο στην εκπαίδευση.»