ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Μαργαρίτης Σχοινάς: Το «comeback» στην Κομισιόν και γιατί ο Μητσοτάκης δεν επέλεξε τον Σαμαρά

EUROKINISSI / ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ

Η απόφαση του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, να επιλέξει τον Μαργαρίτη Σχοινά για την εκπροσώπηση της Ελλάδας στη νέα Ευρωπαϊκή Επιτροπή που συστάθηκε υπό την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, μόνο τυχαία δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Ο 62χρονος Έλληνας πρώην ευρωβουλευτής και αλλοτινό «δεξί χέρι» του πρώην επικεφαλής της Κομισιόν, Ζαν – Κλοντ Γιουνκέρ, επιστρέφει σε γνώριμα για εκείνον εδάφη.

Το μείγμα που συνθέτει την προσωπικότητα του κ. Σχοινά είναι εκείνο που αναδεικνύει και το συγκριτικό του πλεονέκτημα. Ο 62χρονος πρώην ευρωβουλευτής της ΝΔ συνδυάζει τη μετριοπάθεια στην πολιτική με το προφίλ του καλά διαβασμένου τεχνοκράτη. Γνωρίζει σε βάθος τις διαδικασίες αλλά και τις ιδιαιτερότητες που αφορούν στην Κομισιόν, τηρώντας πάντοτε τις ισορροπίες.

Αν κάποιος θελήσει να γυρίσει το χρόνο πίσω στα δύσκολα χρόνια των Μνημονίων και ιδίως το καλοκαίρι του 2015, όταν οι Ευρωπαίοι εταίροι έσφιγγαν μια ολόκληρη χώρα στη «μέγγενη» των capital controls και της σκληρής λιτότητας, η στάση του τότε εκπροσώπου του κ. Γιουνκέρ υπήρξε ήπια και τυπική. Οι κακές γλώσσες θα τη χαρακτήριζαν, ίσως, παγερή.

Όμως, η αλήθεια είναι μάλλον διαφορετική: Τα τελευταία πέντε χρόνια, ο κ. Σχοινάς αποτελούσε το σημείο αναφοράς αλλά και το «σηματωρό» όλων των δημοσιογράφων στις Βρυξέλλες, ενώ υπήρξε κοινωνός και γνώστης όλων των παρασκηνιακών διεργασιών την περίοδο της κρίσης, καταφέρνοντας να υπηρετήσει το θεσμικό του ρόλο ακόμα κι όταν η Ελλάδα βρέθηκε στο κατώφλι του Grexit.

Στα μεγάλα του «ατού» συγκαταλέγονται το λεπτό του χιούμορ αλλά και ένα ιδιαίτερο επικοινωνιακό χάρισμα. Και ήταν ακριβώς αυτά που τον βοήθησαν να αντιμετωπίσει με μεγάλη επιδεξιότητα δύσκολες και μεγάλες προκλήσεις για την Επιτροπή Γιούνκερ, όπως η προσφυγική κρίση, ο κίνδυνος του Grexit αλλά και το Brexit.

Όσοι γνωρίζουν καλά τα τεκταινόμενα στην κυβέρνηση της ΝΔ, ξέρουν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης περιβάλλει με εμπιστοσύνη το πρόσωπο του τρίγλωσσου (σ.σ. μιλάει άπταιστα αγγλικά, γαλλικά και ισπανικά) και πολυμαθή Μαργαρίτη Σχοινά. Ο πρωθυπουργός του έδωσε το «δαχτυλίδι», ώστε να αντικαταστήσει τον απερχόμενο από την Επιτροπή ΜετανάστευσηςΔημήτρη Αβραμόπουλο, θέλοντας να δείξει στις Βρυξέλλες πως η Ελλάδα διεκδικεί ένα παραγωγικό χαρτοφυλάκιο που θα σηματοδοτήσει την αναπτυξιακή βούληση που θέλει να δείξει η νέα κυβέρνηση προς το ευρωπαϊκό διευθυντήριο.

Άλλωστε, ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης είχε τονίσει σε πρόσφατη συνέντευξή του ότι ο νέος Επίτροπος θα έπρεπε να γνωρίζει καλά τα ευρωπαϊκά θέματα. Στο σημείο αυτό «μιλά» το πλούσιο βιογραφικό του: Ο κ. Σχοινάς ήταν από τους πρώτους Έλληνες που φοίτησαν στο Κολέγιο της Ευρώπης στη βελγική πόλη Μπριζ, με υποτροφία του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, ενώ διετέλεσε και ερευνητικός υπότροφος στο πλαίσιο του προγράμματος που φέρει το όνομα του ενός εκ των οραματιστών και ιδρυτών της Ενωμένης Ευρώπης, του Ρομπέρ Σουμάν (Robert Schuman), στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Μάλιστα, από τις αρχές του '90 και για αρκετά χρόνια υπηρέτησε σε γραφεία ξένων επιτρόπων, ενώ το Νοέμβριο του 2004 έγινε διευθυντής του γραφείου του πρώτου Επιτρόπου της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, του Μάρκου Κυπριανού, που ήταν υπεύθυνος για Θέματα Υγείας και Καταναλωτών.

Όμως, δεν είναι μόνον αυτό. Εξίσου σημαντικό είναι και το γεγονός ότι ο ίδιος κράτησε σε πολλές περιπτώσεις μετριοπαθές προφίλ, διατηρώντας καλές επαφές ακόμη και με την απελθούσα κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό από μόνο του είναι κάτι που θα φανεί χρήσιμο κατά τη διάρκεια των ακροάσεων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπου είναι γνωστό ότι τον κυρίαρχο λόγο έχουν οι πολιτικές ομάδες.

Γιατί δεν προχώρησε η υποψηφιότητα Σαμαρά

Τους τελευταίους μήνες, όμως, για τη θέση του Έλληνα Επιτρόπου στην Κομισιόν είχε ακουστεί πολύ δυνατά και το όνομα του Αντώνη Σαμαρά και τούτο, γιατί υπήρχε το σκεπτικό ότι ο πρώην πρωθυπουργός θα μπορούσε να διεκδικήσει μία από τις θέσεις των αντιπροέδρων στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα στη νέα Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η υποψηφιότητα του Μάνφρεντ Βέμπερ για την προεδρία της Κομισιόν έχασε γρήγορα έδαφος, δεν ωφέλησαν αυτή την προοπτική.

Ως επιστέγασμα αυτών των εξελίξεων ήρθαν αφενός το δυνατό «πλασάρισμα» ενός παλιού μας γνώριμου από την εποχή Γιούνκερ στην αντιπροεδρία της Επιτροπής, του Λετονού Βάλντις Ντομπρόβσκις, αφετέρου η εκλογή της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στη θέση του επικεφαλής στο Κολέγιο των Επιτρόπων.

Η Γερμανίδα Χριστιανοδημοκράτης πολιτικός είναι από τις 2 Ιουλίου η πρώτη γυναίκα πρόεδρος της Κομισιόν, με την εκλογή της να ευνοεί, έστω και εμμέσως την υποψηφιότητα του κ. Σχοινά, ο οποίος εκ των πραγμάτων ήταν στην κορυφή των επιλογών αλλά και των σκέψεων του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Σε κάθε περίπτωση, το έργο της νέας Ευρωπαϊκής Επιτροπής δεν είναι διόλου εύκολο. Στον απόηχο των πρόσφατων ευρωεκλογών, η Ευρώπη των 28 παραμένει «λαβωμένη» από τις νίκες των ακροδεξιών κομμάτων στη Γαλλία (Μαρίν Λεπέν) και την Ιταλία (Ματέο Σαλβίνι) και σίγουρα θα κληθεί να μάθει να συνεργάζεται ως προς τη λήψη σημαντικών αποφάσεων, μιας και στο εξής καταλυτικό ρόλο διαδραματίζουν και οι Πράσινοι. Το παιχνίδι της ισχύος σε επίπεδο Ε.Ε. έχει πλέον πολλούς και ετερόκλητους παίκτες και σίγουρα παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον.

ΔΗΜΟΦΙΛΗ

× Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies. Με τη χρήση αυτού του ιστότοπου, αποδέχεστε τους Όρους Χρήσης