ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ «ψωνίζουν» στελέχη από το ΠΑΣΟΚ

Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ «ψωνίζουν» στελέχη από το ΠΑΣΟΚ
EUROKINISSI

Τη συνταγή ΣΥΡΙΖΑ ακολούθησε, εν μέρει, και η νέα κυβέρνηση που, όπως ακριβώς έκανε ο Αλέξης Τσίπρας, πήρε στελέχη του ΠΑΣΟΚ και τα έβαλε σε υπουργικές θέσεις.

«Ψωνίζουν» και οι δύο από το χώρο του ΠΑΣΟΚ και για αυτό η Φώφη Γεννηματά έτρεξε να διαγράψει τον πρώην υπουργό Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και τη κ. Λίνα Μενδώνη που υπουργοποιήθηκαν από τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Η νέα κυβέρνηση χρησιμοποίησε και άλλα στελέχη από τον κεντροαριστερό χώρο όπως έδειξε η τοποθέτηση του Κυριάκου Πιερρακάκη στο υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής που ενσωματώνεται στο υπουργείο Επικρατείας, του κυρίου Άκη Σκέρτσου που τοποθετήθηκε υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργό με επιτελικό ρόλο στο συντονισμό της κυβέρνησης αλλά και του κυρίου Γιάννη Μαστρογεωργίου που είχε εδώ και μερικούς μήνες αναλάβει θέση αναπληρωτή εκπροσώπου τύπου της Ν.Δ και προέρχεται από το χώρο του ΠΑΣΟΚ ως στενός συνεργάτης της Άννας Διαμαντοπούλου.

ΠΑΣΟΚ: «Δεξαμενή» στελεχών

Αποδεικνύεται και σε αυτή την περίπτωση ότι όλες οι κυβερνήσεις «δανείζονται» στελέχη από το χώρο του ΠΑΣΟΚ, τα οποία όμως έχουν παρελθόν σφοδρής κριτικής στις κυβερνήσεις που αργότερα υπηρέτησαν.

Την ίδια τακτική εφάρμοσε και η προηγούμενη κυβέρνηση. Αρκετά στελέχη του ΠΑΣΟΚ πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ και έγιναν υπουργοί. Αξιοποιήθηκαν από τον Αλέξη Τσίπρα προωθήθηκαν και έγιναν βουλευτές και μετέπειτα υπουργοί. Τελευταία παραδείγματα αποτελούν η κυρία Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου που εξελέγη βουλευτής ενώ μέχρι τις εκλογές ήταν υπουργός διοικητικής μεταρρύθμισης και ο Θάνος Μωραϊτης επίσης από τη θέση του υφυπουργού υποδομών κατάφερε και εξελέγη με τη σημαία του ΣΥΡΙΖΑ βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας.

Από το χώρο του ΠΑΣΟΚ αρκετοί άλλοι προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον ΣΥΡΙΖΑ όπως παράδειγμα οι κ.κ. Σπίρτζης και Κουρουμπλής, ο οποίος όμως δεν κατάφερε να εκλεγεί ενώ και άλλα στελέχη όπως η κ. Τζάγκρη, η Λούκα Κατσέλη και ο Άγγελος Τόλκας έπραξαν το ίδιο!.

Η δεξαμενή του ΠΑΣΟΚ φαίνεται πως είναι αστείρευτη αφού αρκετοί απαρνιούνται την πολιτική στέγη που ανήκουν και μετακομίζουν είτε προς τον ΣΥΡΙΖΑ είτε προς τη Νέα Δημοκρατία.

Η δικαιολογία που προβάλουν τα στελέχη που εγκαταλείπουν τις ρίζες τους είναι ότι αξιοποιούνται επαρκώς από τους άλλους αλλά και το ότι ορισμένοι εξ αυτών, φαίνεται να μην μπορούν δίχως εξουσία.

Η περίπτωση Χρυσοχοϊδη

Η περίπτωση του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη δεν είναι ασφαλώς ίδια με όλους τους άλλους. Ο νέος υπουργός προστασίας του Πολίτη στον τομέα της ασφάλειας έχει πολλές επιτυχίες καταγράψει στο ενεργητικό του από την εποχή της εξάρθρωσης της 17Ν μέχρι και τα θέματα της καθημερινότητας όπως το άβατο των Εξαρχείων. Μαζί με τον κ. Λευτέρη Οικονόμου ως δίδυμο αποτελούν για τη νέα κυβέρνηση ασφαλή επιλογή καθώς ο νέος Πρωθυπουργός θέλει να λύσει τα θέματα ασφάλειας των πολιτών και να εμπεδωθεί η χαμένη εμπιστοσύνη του προηγούμενου διαστήματος. Δεν είναι δηλαδή θέμα ιδεολογικής προσέγγισης. Ασφαλώς η απόφασή του νέου πρωθυπουργού συμβολίζει και το άνοιγμα που κάνει και αυτός προς τον κεντροαριστερό χώρο, αλλά στην συγκεκριμένη περίπτωση κεντρικό ρόλο έπαιξε η αποτελεσματικότητα του κ. Χρυσοχοϊδη και όχι τόσο η πολιτική του αφετηρία.

Σε άλλες περιπτώσεις ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει να δείξει ότι δεν θα κυβερνήσει αμιγώς με στελέχη προερχόμενα μόνο από τον δικό του πολιτικό χώρο αλλά θα διευρύνει την κυβέρνησή του και προς άλλες κατευθύνσεις , όπως δηλαδή έκανε και ο Αλέξης Τσίπρας. Μόνο που στην περίπτωση των επιλογών του πρώην πρωθυπουργού σε ό,τι αφορά τα στελέχη που πήρε από το ΠΑΣΟΚ, δεν τα επέλεξε τόσο για την αποτελεσματικότητά τους ή την επάρκειά τους με ελάχιστες φυσικά εξαιρέσεις, αλλά περισσότερο για να συμβολίσει την προσπάθεια που έκανε για να εμφανιστεί ως ένας πρωθυπουργός με ερείσματα στο κεντροαριστερό χώρο γιατί πολιτικά το είχε ανάγκη για λόγους επικράτησής του και μετά τις εκλογές.

Ο μεγάλος χαμένος τελικά σε επίπεδο στελεχιακού δυναμικού είναι το ΠΑΣΟΚ αφού όλα τα κόμματα και τα μικρότερα όχι μόνο η Νέα Δημοκρατία αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ «ψωνίζουν» από αυτό, με αποτέλεσμα να μειώνεται ο αριθμός εκείνων των υπουργών που παραμένουν στις τάξεις του ακόμη, έχοντας απέναντι εκείνους που μέχρι πρότινος εξυμνούσε.