Τσίπρας - Καραμανλής: Το τέλος ενός πολιτικού «ειδυλλίου»

Ακόμα πιο σπάνια για τα ελληνικά πολιτικά ήθη είναι η τοποθέτηση καραμανλικών στελεχών της ΝΔ, όπως ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος, στην κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα. Αναμφίβολα, κορυφαία έκφραση του «ειδυλλίου» Τσίπρα-Καραμανλή υπήρξε η επιλογή του Προκόπη Παυλόπουλου για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Όμως μετά από πέντε χρόνια εξαιρετικών σχέσεων, φαίνεται ότι έχει επέλθει η ρήξη μεταξύ των δύο πολιτικών.

Η παρέμβαση Καραμανλή

Η άμεση εμπλοκή του Κώστα Καραμανλή στην προεκλογική εκστρατεία της Νέας Δημοκρατίας πυροδότησε τη σύγκρουση με τον Αλέξη Τσίπρα. Η ομιλία του στη Θεσσαλονίκη την περασμένη Τετάρτη αποτέλεσε την πρώτη δημόσια παρέμβαση του πρώην πρωθυπουργού ύστερα από δέκα χρόνια. Στην ομιλία του ο κ. Καραμανλής εξέφρασε την αντίθεσή του στη Συμφωνία των Πρεσπών, ενώ υπογράμμισε ότι: «Λυπάμαι που δεν αξιοποιήθηκε το κεκτημένο του Βουκουρεστίου που το πετύχαμε με βαρύ κόστος».

Η απάντηση Τσίπρα

Όπως αναμενόταν, ο Αλέξης Τσίπρας σήκωσε το γάντι. Μιλώντας στο Open και την Έλλη Στάη, ο πρωθυπουργός άσκησε για πρώτη φορά κριτική στον Κώστα Καραμανλή για τα πεπραγμένα των κυβερνήσεων του. «Είχε ενδιαφέρον γιατί είχε 10 χρόνια να μιλήσει. Μίλησε 16 λεπτά άρα 1,5 λεπτό περίπου για κάθε χρόνο σιωπής. Μετά από δέκα χρόνια σιωπής θα περίμενα κι εγώ να έχει και μια δόση αυτοκριτικής για τα δικά του πεπραγμένα. Γιατί μπορεί ο ίδιος να μην ήταν πρωθυπουργός σε μνημόνιο, να είχε αυτό το δυσάρεστο «προνόμιο» αλλά ήταν ο πρωθυπουργός που άφησε ανοικτή την πόρτα στα μνημόνια. Άφησε την χώρα με 24 δισ. ευρώ πρωτογενές και έφυγε στη μέση, παραδίδοντας στον επόμενο, δεν κάθισε να δώσει τη μάχη».

Η επιστολή στον Μπους

Χτες η εφημερίδα Documento έφερε στη δημοσιότητα μια επιστολή που έστειλε ο Κώστας Καραμανλής το 2005 στον Τζορτζ Μπους. Στην επιστολή ο τότε πρωθυπουργός ανέφερε ότι η ελληνική κυβέρνηση αποδεχόταν διπλή ονομασία για την ΠΓΔΜ. Η νυν Βόρεια Μακεδονία θα ονομαζόταν «Μακεδονία-Σκόπια» στο εξωτερικό και σκέτο «Μακεδονία» στο εσωτερικό. Η ελληνική πρόταση δεν περιελάμβανε συνταγματική αναθεώρηση.

Η δημοσιοποίηση της επιστολής έφερε νέο γύρο επιθέσεων του Αλέξη Τσίπρα στη Νέα Δημοκρατία κι εμμέσως στον Κώστα Καραμανλή. Σε προεκλογική συγκέντρωση στον Βόλο ο κ. Τσίπρας είπε: Αποδεικνύεται η εθνική συκοφαντία και η σκευωρία που έστησαν εναντίον μας. Εδώ και 14 χρόνια έχουν παραδώσει με τον πιο επίσημο τρόπο το όνομα Μακεδονία στους γείτονές, χωρίς κανέναν προσδιορισμό και χωρίς κανέναν όρο για την αλλαγή της συνταγματικής τους ονομασίας. Μακεδονία σκέτο στο εσωτερικό και Μακεδονία –Σκόπια στο εξωτερικό. […] Αλλά το χειρότερο δεν ήταν αυτό, το χειρότερο ήταν όταν εμείς κερδίσαμε όλα όσα δεν διανοήθηκαν ποτέ αυτοί να διεκδικήσουν, τότε άρχισαν να υποκρίνονται τους Μακεδονομάχους, και να μιλούν για προδοσίες, και να ηγούνται συλλαλητηρίων.

Η απάντηση Καραμανλή

Η απάντηση ήρθε από «κύκλους» του Κώστα Καραμανλή οι οποίοι δεν αμφισβήτησαν τη γνησιότητα της επιστολής. Οι ίδιοι «κύκλοι» αναφέρουν ότι: «Ήταν μια επιβεβλημένη τακτική κίνηση προκειμένου η Ελλάδα να αντιστρέψει τα εις βάρος της τετελεσμένα». Το έγγραφο δεν αναφέρεται σε ελληνική πρόταση, αλλά σε πρόταση του Μάθιου Νίμιτς, με σκοπό την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων και αναφέρεται σε μία εποχή κατά την οποία οι μαζικές αναγνωρίσεις της τότε ΠΓΔΜ με τη συνταγματική της ονομασία έφεραν την Ελλάδα σε εξαιρετικά δυσμενή θέση». Προσθέτουν δε ότι: «Το έγγραφο δεν απευθύνεται στα Σκόπια, αλλά προς τις ΗΠΑ, προκειμένου να αναστραφούν τα τετελεσμένα που προκάλεσε η εκ μέρους τους αναγνώριση και να επιβεβαιωθεί ότι η λύση δεν θα ερχόταν μέσω μονομερών ενεργειών, αλλά μέσω διαπραγματεύσεων στο πλαίσιο του ΟΗΕ. Ήταν μία επιβεβλημένη τακτική κίνηση προκειμένου η Ελλάδα να αντιστρέψει τα εις βάρος της τετελεσμένα και να κερδίσει στη συνέχεια με αγώνα και μεθοδικότητα το πλεονέκτημα, όπως και έγινε τελικά στο Βουκουρέστι τον Απρίλιο του 2008.».

Η άρνηση Παυλόπουλου

Χτες το απόγευμα έγινε γνωστό ότι ο Προκόπης Παυλόπουλος δεν θα υπογράψει τους διορισμούς της νέας προέδρου και της νέας εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, αφήνοντας το ζήτημα στην επόμενη κυβέρνηση. Παρ’ όλο που η συγκεκριμένη υπόθεση έχει τη σχετική αυτονομία της, εντούτοις, αντικειμενικά μπαίνει στο κάδρο της ρήξης Τσίπρα-Καραμανλή.

Είναι προφανές ότι η «επόμενη μέρα» για το πολιτικό σύστημα έχει ήδη ανατείλει.