Τσίπρας: Δεν ξέρω αν έρχεται ο Δρακουμέλ, ο μπαρμπα-Στρουμφ πάντως σίγουρα όχι

Ειδικότερα αναφέρει ότι «ανάμεσα στην εκδοχή της απόλυτης υποταγής, πειθαρχίας, αποδοχής του ακραίου σκληρού νεοφιλελευθερισμού και στις απαιτήσεις του ΔΝΤ και στην εκδοχή (που πρότειναν κάποιοι που μετά αποχώρησαν) απόλυτης ρήξης, σύγκρουσης με την ΕΕ και νομισματοκοπείου, εμείς αποδείξαμε ότι υπάρχει άλλος δρόμος, ένας τρίτος δρόμος θα λέγαμε (που δεν έχει το νόημα που του δόθηκε σε προηγούμενες δεκαετίες) που παρά τις δυσκολίες του αποδείχθηκε βιώσιμος».

Προσθέτει, δε, ότι το 2015 η χώρα βρισκόταν με άδεια ταμεία, επιτόκια στο 10%, ανεργία στο 28%, κοινωνία σε απόγνωση. Αντίθετα, τονίζει, σήμερα έχουμε πλέον το χαμηλότερο επιτόκιο δανεισμού που είχαμε ποτέ, 35 δισ. απόθεμα, μείωση της ανεργίας 9 μονάδες, αυξήθηκε κατά 11% ο κατώτατος μισθός, δημιουργήθηκαν δομές κοινωνικής στήριξης, «έχουμε φτάσει στο σημείο να επαναφέρουμε συλλογικές διαπραγματεύσεις κι ένα πλαίσιο κανονικότητας στην εργασία», τριπλασιασμός των πόρων για την πρόνοια και για τη στήριξη του παιδιού, πρόσβαση στο Σύστημα Υγείας σε 2,5 εκατομμύρια ανασφάλιστους.

«Παρ' όλα αυτά», λέει, «είναι γεγονός ότι δεν έχουμε καταφέρει, ακόμα, να δημιουργήσουμε την αίσθηση στη μεγάλη πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας ότι αυτή η αλλαγή στην καθημερινότητα θα είναι ολοένα και πιο ισχυρή».

Κατόπιν αυτών απαντά ότι διαψεύστηκε απολύτως αυτό που ορισμένοι ισχυρίζονται ότι «η Αριστερά δεν μπορεί να κυβερνήσει» και πως, παρά τα όσα λάθη, η δική του κυβέρνηση «ήταν κλάσεις ανώτερη» από αυτές με τις οποίες μπορεί να συγκριθεί, κυβερνήσεις μη κανονικότητας σε περίοδο μνημονίων και «γι' αυτό και ήταν η μόνη από αυτές που κατάφεραν να ολοκληρώσουν με επιτυχία το πρόγραμμα και να βγάλουν τη χώρα από τα μνημόνια και μάλιστα σε ένα πλαίσιο κοινωνικής ανοχής». «Δυστυχώς μέχρι στιγμής δεν έχουμε δει πόσο καλύτερα μπορεί να τα πάει η Αριστερά με το δικό της πολιτικό σχέδιο, γιατί εδώ και μόλις 8 μήνες είμαστε ελεύθεροι να διαμορφώσουμε συνθήκες και όρους», αναφέρει.

«Δεν ξέρω αν έρχεται ο Δρακουμέλ πάντως ο μπαρμπα-Στρουμφ δεν έρχεται. Να είστε σίγουροι γι' αυτό», σχολιάζει ερωτηθείς σχετικά. Αφού απορρίπτει, δε, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ποντάρει σε «στρατηγική φόβου», σημειώνει πως «εμείς δεν λέμε τρελά πράγματα», για να υπογραμμίσει ότι ως υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης ο πρόεδρος της ΝΔ είχε οδηγήσει 15.000 άτομα σε διαθεσιμότητα, είχε απολύσει σχολικούς φύλακες και εκπαιδευτικούς και τώρα λέει ότι «είναι καινοτομία η 7ήμερη εργασία», ενώ «όταν λέει ότι δεν θα κάνει φοροελαφρύνσεις ούτε το 2019, ούτε το 2020 αλλά ότι θα δελεάσει τους εταίρους με ένα κύμα μεταρρυθμίσεων, δεν πρέπει να αναρωτηθούμε ποιο είναι αυτό το κύμα;».

Σημειώνει, δε, πως «αν θες να συγκρίνεις τον ΣΥΡΙΖΑ με τη ΝΔ, πρέπει να δεις τι έκαναν και οι δύο όταν κυβέρνησαν». «Το σύνθημά μας είναι: "Όλοι μαζί να βγούμε από την κρίση". Δεν θέλουμε να αφήσουμε κανέναν πίσω μας μόνο του», «οι άλλοι τι σου λένε; "ΟΚ, να προχωρήσουμε αλλά ο καθένας μόνος του στα δύσκολα". Αυτή είναι η διαφορά».

Ο κ. Τσίπρας δηλώνει επίσης πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν απομακρύνθηκε από τις ιδεολογικές καταβολές και το βασικό του προσανατολισμό να υπερασπίζεται τον κόσμο της εργασίας, τους μη προνομιούχους, τους πολλούς. Σημειώνει μάλιστα ως παράδειγμα ότι δεν υπήρξε, «παρά τις αναγκαίες υποχωρήσεις, μετάλλαξη ιδεολογική και πολιτική», το γεγονός ότι δεν δίστασε να προχωρήσει στη Συμφωνία των Πρεσπών, διότι «αντλήσαμε δύναμη από την πίστη μας ότι είναι προς το συμφέρον της χώρας και την πεποίθηση ότι μια κυβέρνηση της Αριστεράς πρέπει να κάνει μεγάλες τομές...».

Στο ερώτημα αν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι «φανέλα Μάντσεστερ Σίτι ή Λίβερπουλ», απαντά ότι «μάλλον η Σίτι είναι καλύτερος παραλληλισμός, με την έννοια ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ομάδα που πήρε πρωτάθλημα, κάνει πρωταθλητισμό αλλά τώρα χτίζει το brand της». Καταλήγοντας, ο Τσίπρας υπογραμμίζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «απολαμβάνει ακόμα την απλόχερη στήριξη που του χαρίζει η κοινωνία εδώ και 5 χρόνια και πως το 24% μετά από 4 χρόνια διακυβέρνησης στις πιο δύσκολες συνθήκες μεταπολιτευτικά, δεν είναι κάτι αμελητέο».