Οι «πολλοί» και ο Αλέξης: Σε στυλ… Περόν η καμπάνια του ΣΥΡΙΖΑ

Το έχουμε γράψει πολλές φορές, αλλά κάθε φορά η ίδια η πραγματικότητα επαληθεύει την παρατήρηση. Τελευταίο παράδειγμα που επιβεβαιώνει τον κανόνα είναι η προεκλογική καμπάνια του ΣΥΡΙΖΑ.

Πριν από λίγες εβδομάδες αρκετοί ήταν αυτοί που εκτιμούσαν ότι ο ΣΥΙΡΖΑ θα έμπαινε στη μάχη των ευρωεκλογών, θέτοντας το δίλημμα «πρόοδος ή συντήρηση», όπως προέκυπτε από τη συγκρότηση της Προοδευτικής Συμμαχίας. Τελικά η Προοδευτική Συμμαχία είναι ορατή μόνο ως συμπλήρωμα του τίτλου του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ την ίδια την … «πρόοδο» δεν την πολυβλέπουμε.

Μόλις πριν από λίγες μέρες άλλωστε ορισμένοι στοιχημάτιζαν ότι η διαφθορά θα κυριαρχούσε στην προεκλογική ατζέντα. Τελικά υποθέσεις όπως αυτή της Novartis έχουν περάσει σε δεύτερη μοίρα.

Οι «πολλοί»…

Σε αντίθεση με τις προβλέψεις (και πιθανόν σε ασυνέχεια με προηγούμενες πολιτικές επιλογές του) το Μαξίμου επέλεξε την «κοινωνική-ταξική ατζέντα» για την προεκλογική εκστρατεία του.

Συγκεκριμένα:

• Ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται ως το κόμμα των φτωχότερων που είναι και η κοινωνική πλειονότητα. «Οι πολλοί» κυριαρχούν στον προεκλογικό λόγο του. Ο κ. Τσίπρας λέει ότι μπορεί να αναγκάστηκε να πάρει σκληρά μέτρα, αλλά ουδέποτε λησμόνησε ότι εκπροσωπεί «τους πολλούς».
• Βασικό προεκλογικό επιχείρημα του κ. Τσίπρα δεν είναι τόσο η ολοκλήρωση του μνημονιακού προγράμματος και οι έξοδοι στις αγορές, όσο τα μέτρα υπέρ «των πολλών» που πήρε η κυβέρνηση: Αύξηση του κατώτατου μισθού, 120 δόσεις, πακέτο παροχών.
• Το κύριο επιχείρημα για το «αύριο» είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εγγυάται την κατανομή των κερδών της ανάπτυξης στους «πολλούς», εν αντιθέσει με τη ΝΔ που κατηγορείται ότι θα ωφελήσει μόνο τους «λίγους». «Ήρθε η ώρα των πολλών», είναι το κεντρικό σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ.

Οι «πολλοί» δεν είναι βέβαια η «εργατική τάξη» στην οποία αναφερόταν η παραδοσιακή μαρξιστική Αριστερά. Δεν είναι όμως ούτε και οι «μη προνομιούχοι» του Ανδρέα Παπανδρέου. Οι «πολλοί» είναι οι παραδοσιακά φτωχοί και οι φτωοχοποιμένοι του Μνημονίου.

… και ο Αλέξης

Το βασικό όμως χαρακτηριστικό της καμπάνιας του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας. Ο πρωθυπουργός είναι παντού: Στις καθημερινές συγκεντρώσεις, τα τηλεοπτικά σποτ, τις περιοδείες. Από το 2012 το επικοινωνιακό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ είχε ενστερνιστεί την πεποίθηση ότι «ο Αλέξης είναι πιο εμπορικός από τον ΣΥΡΙΖΑ». Τώρα όμως φαίνεται ότι έχουμε περάσει σε άλλο επίπεδο. Η καμπάνια του ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει να οικοδομείται στο ζεύγος «πολλοί-Αλέξης», με τον πρωθυπουργό να εμφανίζεται σε μια αδιάρρηκτη και αδιαμεσολάβητη σχέση με τους ψηφοφόρους του.

Το δίπολο «πολλοί-Αλέξης» αναδεικνύεται με ενάργεια στις προεκλογικές περιοδείες του πρωθυπουργού. Ο κ. Τσίπρας περπατάει στους δρόμους των πόλεων και γύρω του δημιουργούνται αυτοσχέδιες «πορείες» από τον κόσμο που τον συνοδεύει. Οι «πορείες» καταλήγουν σε ομιλίες σε μικρές εξέδρες χωρίς «πλάτη». Ο πρωθυπουργός εμφανίζεται να μιλάει «μέσα από τον κόσμο», χωρίς σημειώσεις, ενώ αρκετές φορές σφίγγει την ώρα που μιλάει, τα χέρια όσων είναι κάτω από τη σκηνή, κάτι που συνήθως γίνεται στις pop συναυλίες και όχι στις πολιτικές συγκεντρώσεις. Οι εκατοντάδες σέλφις και οι αγκαλιές αποτελούν εκ των ων ουκ άνευ, ενώ για πρώτη φορά ακούγεται σε συγκεντρώσεις του ΣΥΡΙΖΑ το σύνθημα «Τσίπρας,Τσίπρας».

Ο «περονισμός» στην Ευρώπη

Το όλη σκηνικό θυμίζει βέβαια τον Χουάν Περόν, τον εμβληματικό ηγέτη της Αργεντινής, καθώς και τους επιγόνους του, του «αριστερού περονισμού», όπως τους Νέστορ και Κριστίνα Κίρχνερ που κυβέρνησαν την Αργεντινή μετά τη χρεοκοπία. Τα βασικά στοιχεία είναι εδώ: Οι φτωχοί και ο ηγέτης τους κόντρα στο «κατεστημένο»,

Ασφαλώς οι μεγάλες συγκεντρώσεις του κ. Τσίπρα δημιουργούν νέα δεδομένα. Ωστόσο, είναι εύλογα τα ερωτήματα αν η καμπάνια μπορεί να ανατρέψει μια τόσο μεγάλη δημοσκοπική διαφορά, όπως επίσης κα αν μπορεί να είναι πειστική μετά από την εφαρμογή της μνημονιακής πολιτικής. Ίσως ακόμα πιο ενδιαφέρον θα είναι να δούμε αν μπορεί να «πιάσει» μια τρόπον τινά «λατινοαμερικάνικη» καμπάνια σε μια χώρα της ΕΕ. Ίδωμεν.