Τσίπρας-Μητσοτάκης εγκλωβισμένοι στην «τοξικότητα»: Ποιος θα κάνει το πρώτο βήμα απεμπλοκής;

Οι δύο πολιτικοί αρχηγοί δεν διασταύρωσαν απλώς τα ξίφη τους κατά τα ειωθότα στις κορυφαίες κοινοβουλευτικές διαδικασίες. Άλλωστε, η πεπτουσία μιας πραγματικής δημοκρατίας είναι η ιδεολογική και πολιτική αντιπαράθεση. Αντιπαράθεση ιδεών και προγραμμάτων στη βάση λογικών επιχειρημάτων. Προχτές στη Βουλή είχαμε όμως ανταλλαγή βαρύτατων προσωπικών χαρακτηρισμών που αρκετές φορές εξελίχθηκαν σε κανονικές ύβρεις.

Το «μούδιασμα»

Το γενικό κλίμα στα δύο κόμματα εξουσίας κάθε άλλο παρά ενθουσιώδες είναι με την τροπή που πήρε η συζήτηση στη Βουλή. Βέβαια, η ακραία πόλωση συσπειρώνει και κινητοποιεί τα στρατευμένα κομματικά ακροατήρια. Ωστόσο, η πρωτοφανής τοξικότητα της πολιτικής ζωής απωθεί τους αμφιταλαντευόμενους πολίτες. Επιπλέον, ρίχνει νερό στον μύλο του λαϊκισμού και της «αντιπολιτικής» που έχουν ως προνομιακό πεδίο της ευρωεκλογές. Δηλαδή τα κομματικά επιτελεία αντιλαμβάνονται ότι η εκτός πλαισίου σύγκρουση ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ εντέλει μπορεί να βλάψει και τα δύο κόμματα.

Χαμηλότεροι τόνοι

Αυτός ο φόβος αποτυπώθηκε σε δύο χτεσινές παρεμβάσεις του Αλέξη Τσίπρα και του Κυριάκου Μητσοτάκη οι οποίες ήταν σε σαφώς χαμηλότερους τόνους από τη συζήτηση στη Βουλή. Ο Αλέξης Τσίπρας έκανε μια προσωπική (και ιδιαίτερα συναισθηματική) ανάρτησή του στο Facebook για να υπερασπιστεί τη μνήμη του πατέρα απέναντι στην κατηγορία Μητσοτάκη ότι συνεργάστηκε με τη χούντα. Η ανάρτηση του πρωθυπουργού ξεκινάει με την εξής φράση: «Στη χθεσινή συζήτηση στη Βουλή δε θέλησα να δώσω συνέχεια στον κατήφορο της αθλιότητας, με δεύτερη απάντηση στον υβριστή. Προτίμησα έναν στίχο του Αναγνωστάκη.»

Από τη μεριά του, οι Κυριάκος Μητσοτάκης από το βήμα του 3^ου Διεθνούς Συνεδρίου του Οικονομικού Επιμελητηρίου ανέφερε: «Έχω προσπαθήσει με πάρα πολύ μεγάλη επιμονή να κρατήσω το επίπεδο του πολιτικού διαλόγου στην ουσία. Όταν κάποιος ξεκινάει έναν καβγά ο άλλος έρχεται μερικές φορές σε μια δύσκολη θέση εάν πρέπει να απαντήσει ή αν πρέπει να παραμερίσει την απάντηση και να μιλάει για άλλα θέματα. Επέλεξα χτες στη Βουλή να κάνω κάτι διαφορετικό από αυτό που κάνω συνήθως: Να απαντήσω.»

Ο εγκλωβισμός

Παρά την αμοιβαία αναγνώριση της προβληματικής κατάστασης που έχει δημιουργηθεί, καμιά πλευρά δεν φαίνεται να είναι διατεθειμένη να κάνει το πρώτο βήμα απεγκλωβισμού από τη «λάσπη». Οι λόγοι είναι προφανείς:

• Κανένας από τους δύο αρχηγούς δεν θέλει να κάνει μια υποχώρηση που μπορεί να ερμηνευτεί ως ήττα ή ως έμμεση επιβεβαίωση των κατηγοριών του αντιπάλου.
• Δεν υπάρχει ούτε ίχνος εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο πλευρών.
• Είναι έντονη η συναισθηματική φόρτιση, αφού η αντιπαράθεση έχει πάρει προσωπικά χαρακτηριστικά.

Το πιο πιθανό σενάριο για τις ομιλίες Τσίπρα και Μητσοτάκη με τις οποίες απόψε θα κλείσει η συζήτηση για την πρόταση μομφής, είναι ότι στην αρχική μορφή τους θα έχουν κάπως πιο χαμηλούς τόνους από προχτές. Δεν υπάρχει αμφιβολία όμως ότι με την πρώτη αφορμή «θα χυθεί αίμα στην αρένα».