Νόμος Κατσέλη: Μπρα ντε φερ Φλαμπουράρη-Δραγασάκη για την α’ κατοικία

Από τη μία είναι ο υπουργός Επικρατείας αρμόδιος για το χρηματοπιστωτικό τομέα Αλέκος Φλαμπουράρης και από την άλλη ο υπουργός Οικονομίας και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης.

Οι δυο τους δεν μπορούν να βρουν τη «χρυσή τομή», έτσι ώστε επιλυθεί ένα μεγάλο και ακανθώδες θέμα στο οποίο εμπλέκονται και οι μεγάλες συστημικές τράπεζες.

Πολιτική ή τεχνοκρατική λύση;

Όσοι ήταν παρόντες την προηγούμενη Παρασκευή στη σύσκεψη που έγινε στο Μέγαρο Μαξίμου κατάλαβαν πως η απόσταση των δύο υπουργών είναι αγεφύρωτη. Ο Αλέκος Φλαμπουράρης έχει τη φιλοσοφία ότι έρχονται εκλογές και υπό αυτό το πρίσμα πρέπει να δοθεί λύση έτσι ώστε η Ελλάδα να μην ζήσει εικόνες σαν αυτές που εκτυλίχθηκαν στην Ισπανία, όπου οι τράπεζες πετούσαν έξω από τα σπίτια του τον κόσμο που δεν μπορούσε να αποπληρώσει τα δάνεια του.

Από την άλλη ο Γιάννης Δραγασάκης θεωρεί ότι ο «αντικαταστάτης» του νόμου Κατσέλη δεν πρέπει να «κοιτάει» μόνο προς τις εκλογές, αλλά η ρύθμιση για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια θα πρέπει να γίνει σε συνεννόηση με τις τράπεζες, οι οποίες δεν πρέπει να τεθούν σε κίνδυνο, καθώς έτσι και αλλιώς βρίσκονται στο «κόκκινο».

Με άλλα λόγια, ο Αλέκος Φλαμπουράρης σκέφτεται την πολιτική βιωσιμότητα της κυβέρνησης μέσα από την προστασία της πρώτης κατοικίας, και ο Γιάννης Δραγασάκης σκέφτεται με τεχνοκρατικούς όρους το νέο νόμο που θα έρθει προς ψήφιση στη Βουλή μέσα στο μήνα.

Σήμερα η νέα σύσκεψη για τα κόκκινα δάνεια

Η σύσκεψη που έγινε στο Μέγαρο Μαξίμου πριν από τρεις ημέρες δεν έβγαλε κάποιο συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Ωστόσο, οι περισσότεροι κατάλαβαν ότι υπάρχει τεράστιο θέμα ανάμεσα στους δύο υπουργούς.

Η νέα σύσκεψη στο πρωθυπουργικό γραφείο θα πραγματοποιηθεί εκτός απροόπτου σήμερα σήμερα, Δευτέρα, και οι παριστάμενοι λένε, ότι δεν θα ήθελαν να ξαναζήσουν αυτά που έζησαν προχθές.

Στην παρούσα φάση, οι προτάσεις του Γιάννη Δραγασάκη για συνεννόηση με τις τράπεζες πριν από οτιδήποτε άλλο κερδίζουν έδαφος.

Πηγή: Eurokinissi

Δηλαδή, η προστασία της πρώτης κατοικίας να υπάρχει στις περιπτώσεις που οι δανειολήπτες εντάσσονται σε συγκεκριμένα κριτήρια εισοδηματικά και περιουσιακά και όχι άκριτα δίχως πλαίσιο έτσι ώστε να μην θιγεί η κυβέρνηση, η οποία βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο.

Και επιπλέον να μην επεκταθούν και στα επιχειρηματικά δάνεια αλλά μόνο αυστηρώς στα στεγαστικά σε ό,τι αφορά στην προστασία τους.

Η «καυτή πατάτα» της προστασίας της πρώτης κατοικίας και οι τράπεζες

Το ερώτημα, ωστόσο, που έχει αρχίσει να γεννάται σε όσους παρακολουθούν από κοντά τις διενέξεις των κ.κ. Φλαμπουράρη και Δραγασάκη είναι γιατί ο πρωθυπουργός επέτρεψε στην κατάσταση να «ξεφύγει» και δεν προστάτευσε πολιτικά τον πιο στενό του συνεργάτη κ. Φλαμπουράρη, όταν του έδωσε να χειριστεί την «καυτή πατάτα».

Προφανώς επειδή στους φακέλους του κ. Δραγασάκη εμπεριέχονται και οι καταστάσεις βιωσιμότητας των ελληνικών τραπεζών και σε περίπτωση που δεν υπάρξει λύση με βάση και των συστάσεων του SSM, τότε ο οικονομικός κίνδυνος θα είναι πολύ μεγαλύτερος και δεν θα μπορεί να αντιμετωπιστεί με πολιτικούς όρους.

Η αναφορά του αντιπροέδρου της κυβέρνησης για κίνδυνο ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών που θα βαρύνει τους φορολογούμενους δεν είναι τυχαία. Και παρότι η δήλωση αυτή προκάλεσε έντονη αντίδραση από πλευράς του Μεγάρου Μαξίμου, φαίνεται πως τα δεδομένα επανεξετάζονται με μεγάλη προσοχή.

Πολιτικά η κυβέρνηση δείχνει να ταλαντεύεται από ένα βασικό δίλημμα: η ρύθμιση που θα φέρει με το νέο νόμο Κατσέλη θα προστατεύει την πρώτη κατοικία όλων των δανειοληπτών που βρίσκονται στο «κόκκινο» ή θα είναι μια ρύθμιση που μετά από τη λήξη του υπάρχοντος νόμου στις 28 Φεβρουαρίου θα αφήνει ξεκρέμαστους αρκετούς ανθρώπους, των οποίων τα σπίτια θα πλειστηριάζονται εν μια νυκτί;

Σε περίπτωση που η κυβέρνηση επιλέξει το πρώτο σενάριο και ξεκινήσει «αντάρτικο» με τις τράπεζες και την ΕΚΤ, τότε ασφαλώς και θα επηρεαστεί η απόφαση για τον χρόνο των εκλογών. Με αυτό τον τρόπο θα κερδίσει χρόνο και δεν θα «σκάσει» στα χέρια της η βραδυφλεγής βόμβα ενώ παράλληλα θα εμφανιστεί ως φιλολαϊκή κυβέρνηση που προστατεύει τους δανειολήπτες που κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους θα πάρουν «ανάσα» για όσο χρόνο να βρίσκεται σε ισχύ ο νέος νόμος.

Έτσι θα κερδίσει χρόνο και δεν θα σκάσει στα χέρια της η βραδυφλεγής βόμβα και παράλληλα θα εμφανιστεί ως κυβέρνηση φιλολαϊκή που προστατεύει τους δανειολήπτες που δεν θα χάσουν τα σπίτια τους και θα πάρουν ανάσα, για όσο χρόνο ο νέος νόμος θα βρίσκεται σε ισχύ και θα εφαρμοστεί.

Σε περίπτωση που η κυβέρνηση αναγκαστεί να επιλέξει τη δεύτερη μορφή ρύθμισης και οι δανειολήπτες βρεθούν αντιμέτωποι με τον κίνδυνο να χάσουν τα σπίτια τους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, τότε ο πρωθυπουργός θα έχει ικανοποιήσει μεν τους δανειστές με τη «γραμμή» του αλλά θα εμφανιστεί ως ανακόλουθος και θα βρεθεί απέναντι σε χιλιάδες πολίτες.

Καμία κυβέρνηση δεν θέλει να αντιμετωπίσει τις εικόνες που θα ακολουθήσουν… Και αυτό γιατί πολύ απλά μια τέτοια κατάσταση δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί, όταν, για παράδειγμα κάποιος χάνει το σπίτι του και μένει στο δρόμο με τα παιδιά του.

Η κοινωνική αντίδραση από τη μία και η αλληλεγγύη από την άλλη θα είναι δύο παράλληλοι κόσμοι που όσο θα συγκρούονται τόσο θα προκαλούν ασφυκτικές συνθήκες στην κυβέρνηση στο δρόμο προς τις εκλογές.