Ανδρουλάκης: Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ηττηθεί από το ΚΙΝΑΛ
«Θα είναι ανιστόρητο ο ΣΥΡΙΖΑ να ηττηθεί από τη δεξιά, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ηττηθεί από το ΚΙΝΑΛ», δηλώνει ο ευρωβουλευτής Νίκος Ανδρουλάκης και καταγγέλλει ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ χρησιμοποιούν θεμιτούς και αθέμιτους τρόπους προκειμένου να διαλύσουν το Κίνημα Αλλαγής.
Το ταγκό ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ θα αποβεί καταστροφικό για τον τόπο», σημειώνει ο ίδιος σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο, και τονίζει πως δεν έχει κανένα νόημα η πολιτική ίσων αποστάσεων από τα δύο αυτά κόμματα, καθώς η πολιτική δεν γίνεται με τη μεζούρα, αλλά με συγκρούσεις και συνθέσεις, ενώ επισημαίνει πως η δεξιά είναι ο κύριος ιδεολογικός αντίπαλος του ΚΙΝΑΛ.
Απορρίπτει, μέσω της συνέντευξής του στο Πρακτορείο, την πρόταση συμπόρευσης των προοδευτικών δυνάμεων, που διατύπωσε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, για τον ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι δεν είναι προοδευτική δύναμη σήμερα, ενώ ταυτόχρονα χαρακτηρίζει «καλοδεχούμενα» τα θετικά μέτρα που φέρνει στη Βουλή η κυβέρνηση.
Για την πορεία του ΚΙΝΑΛ ο κ. Ανδρουλάκης τονίζει ότι έγιναν στρατηγικά λάθη από την αρχή, τα οποία ο ίδιος τα είχε επισημάνει. Και η ευθύνη για αυτή την εξέλιξη ανήκει, όπως αναφέρει, σε αυτούς που επέλεξαν ο πολυκομματικός φορέας αντί να γίνει ένας ενιαίος θεσμός να γίνει μια βαβέλ, χωρίς κοινή στρατηγική. Για το συνέδριο του ΚΙΝΑΛ τον Μάρτιο υπογραμμίζει πως πρέπει να είναι δημοκρατικό και να βρεθεί μια δύναμη ενότητας για να ξεπεραστούν οι δυσκολίες.
Η δημοκρατική παράταξη χρειάζεται ένα νέο ηθικό κεφάλαιο, ηθική και πολιτική ανανέωση, επισημαίνει ο κ. Ανδρουλάκης. Για τον εαυτό του δηλώνει ότι θα είναι υποψήφιος σε όποια εκλογική μάχη προηγηθεί και σε ό,τι αφορά στην κατάρτιση των ψηφοδελτίων του ΚΙΝΑΛ σημειώνει: «Αυτό που με ενδιαφέρει είναι τα ψηφοδέλτια να είναι ανοιχτά, ανταγωνιστικά για να φέρουμε το μεγαλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Όχι ψηφοδέλτια τα οποία θα έχουν διανομή εξουσίας σε παλιούς πρωταγωνιστές».
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης
Ποια είναι η εικόνα του πολιτικού σκηνικού σήμερα;
Βρισκόμαστε μέσα σε μια σύγκρουση χωρίς όρια. Η Νέα Δημοκρατία και ο ΣΥΡΙΖΑ καθημερινά παράγουν μια αντιπαράθεση η οποία δεν βοηθάει ένα γόνιμο δημόσιο διάλογο που μπορεί να φέρει αποτελέσματα για το συλλογικό συμφέρον. Και ο ρόλος της παράταξης μας είναι να ενισχυθεί για να πρωταγωνιστήσει και να προσφέρει στην ενδυνάμωση του ορθού λόγου που χρειάζεται η πατρίδα μας. Δηλαδή τη ρεαλιστική προσέγγιση των προβλημάτων της κοινωνίας με έναν τρόπο κοινωνικά ευαίσθητο.
Παράδειγμα στο ονοματολογικό της γειτονικής χώρας, ο ΣΥΡΙΖΑ κοιτώντας στο εσωτερικό πεδίο έκανε μια διαπραγμάτευση ερήμην του υπόλοιπου πολιτικού συστήματος, δεν προσπάθησε να φτιάξει μια εθνική γραμμή αρραγή και πήγε πέρα από το πλαίσιο της εθνικής γραμμής στο ζήτημα της ιθαγένειας. Έτσι, ενώ η γειτονική χώρα θα ονομάζεται Βόρεια Μακεδονία η ιθαγένεια θα παραμένει μακεδονική. Για ποιο λόγο; Αυτό είναι μια καινοτομία της διαπραγμάτευσης του κ. Τσίπρα και του κ. Κοτζιά.
Η Νέα Δημοκρατία, από την πλευρά της, ξέχασε τι έλεγε 25 χρόνια, ως λύση για το θέμα αυτό, επειδή ήθελε να ψαρέψει ψήφους σε θολά νερά. Εμείς μείναμε πιστοί στην εθνική γραμμή που έλεγε σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό erga omnes και άρση των αλυτρωτισμών, να προσδιορίζεται κατά τον ίδιο τρόπο η ιθαγένεια, ώστε να έχουμε μια λύση εθνικά αξιοπρεπή.
Παρατηρούμε μετακινήσεις βουλευτών, η κυβέρνηση λέει ότι έχει νωπή ψήφο εμπιστοσύνης και συνεχίζει το έργο της ενώ από την αντιπολίτευση τονίζουν πως δεν μπορεί να πάει άλλο αυτή η κατάσταση. Ποιες εξελίξεις βλέπετε εσείς;
Δυστυχώς ζούμε μια περίοδο όπου το παρασκήνιο κυριαρχεί του προσκηνίου. Έφυγε ο Καμμένος από την κυβέρνηση, αλλά το κόμμα του έμεινε στην κυβέρνηση, βουλευτές του, υπουργοί του. Αυτά θυμίζουν άλλες εποχές, που νομίζαμε ότι η μεταπολίτευση είχε βάλει στο περιθώριο της ιστορίας. Κι αυτό είναι ένα μεγάλο ζήτημα για τη δημοκρατία μας και τον τρόπο που πολιτικοί πρωταγωνιστές συμπεριφέρονται αλαζονικά και χωρίς σεβασμό στους θεσμούς. Μεταγραφολογία, διαπραγματεύσεις στο παρασκήνιο, πράγματα που δεν τιμούν τους πολιτικούς και διευρύνουν την κρίση εμπιστοσύνης των πολιτών απέναντι τους, δικαίως, θα έλεγα.
Πιστεύω ότι αργά η γρήγορα η χώρα θα οδηγηθεί σε εκλογές και στις εκλογές αυτές πρέπει οι δυνάμεις που σέβονται τους θεσμούς, που σέβονται τη δημοκρατία, τον κοινοβουλευτισμό, που μιλούν έναν λόγο ευθύ, ριζοσπαστικό, προοδευτικό να ενισχυθούν. Και η κύρια δύναμη έκφρασης τους είναι η παράταξη μας. Για αυτό κι εγώ δίνω έναν αγώνα, το βράδυ των εκλογών το αποτέλεσμα να είναι νικηφόρο για μας ώστε να μπορούμε την επόμενη μέρα να καθορίσουμε τις εξελίξεις, με έναν τρόπο που να δίνει προοπτική στη χώρα μας και όχι να ζούμε σε μια στάσιμη κατάσταση που οδηγεί χιλιάδες νέους στο εξωτερικό και όσους μένουν πίσω να είναι βυθισμένοι στην απελπισία.
Ο πρωθυπουργός απηύθυνε μία πρόταση για συμπόρευση των προοδευτικών δυνάμεων ενόψει των εκλογών στην αυτοδιοίκηση, των ευρωεκλογών και των εθνικών εκλογών. Πώς την αντιμετωπίζετε;
Ο κ. Τσίπρας χρησιμοποιεί το εθνικό ζήτημα για να αλλάξει τις διαιρετικές τομές. Έπαιξε το μνημόνιο- αντιμνημόνιο, του τελείωσε. Έπαιξε το νέο-παλιό, του τελείωσε. Τώρα θέλει να παίξει το προοδευτικό-συντηρητικό, με κύριο στόχο να φτιαχτούν δύο πόλοι στο πολιτικό σύστημα. Αυτός και η δεξιά. 'Αρα, να συνθλίψει την κεντροαριστερά και το δικό μας κόμμα. Η απάντησή μου απέναντι σε αυτή τη στρατηγική του πρωθυπουργού είναι καθαρή: ΑΝΕΛ, Μαδούρο και πρόοδος δεν πάνε όλα αυτά μαζί. Μάλλον έχει πάθει βέρτιγκο. Δεν μπορεί σε μία χώρα που η διεθνής κοινότητα, όλοι οι δημοκρατικοί λαοί καταδικάζουν για τα βασανιστήρια, για τα 2,3 εκατομμύρια πρόσφυγες, για έναν φτωχοποιημένο λαό, ο ίδιος να κάνει ότι δεν βλέπει, ενώ είναι αριστερός ή θέλει να λέγεται αριστερός. Δεν μπορεί να μιλάει για ανθρώπινα δικαιώματα και να μην βλέπει που έφερε η κυβέρνηση του την κατάσταση των μεταναστών στη Μόρια, σε άθλιες συνθήκες, ενώ η χώρα μας έχει πάρει 1,6 δισεκατομμύρια ευρώ.
Δηλαδή για σας ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μια δύναμη προοδευτική;
Βεβαίως και όχι. Δεν είναι μια προοδευτική δύναμη. Πρόοδος με Μαδούρο και ΑΝΕΛ δεν πάνε μαζί. Πρέπει να επιλέξει συμμαχίες. Εγώ τις προηγούμενες μέρες ήμουν στη Νικαράγουα, όπου κυβερνά ο Ντανιέλ Ορτέγκα, ένας προσωπικός φίλος του Ανδρέα Παπανδρέου. Όταν το ΠΑΣΟΚ στήριζε τους Σαντινίστας τη δεκαετία του 1980, στήριζε ένα κίνημα που πολεμούσε τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό και τη σκληρή δικτατορία του Σομόζα. Τι στηρίζει σήμερα ο κ. Τσίπρας στη Βενεζουέλα; Τι είναι ο κ. Μαδούρο; Ποιον πολεμά πέρα από τον λαό του, για ποιες ιδέες αγωνίζεται; Μια στρατιωτική δικτατορία είναι. Και η αριστερά έχει κάνει το ίδιο λάθος στο παρελθόν με άλλα καθεστώτα της Ανατολικής Ευρώπης και συνεχίζει να κάνει και τώρα το ίδιο. Εμείς καταδικάζουμε την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με τον ίδιο δυναμισμό, είτε είναι στη Σαουδική Αραβία, είτε είναι στη Βενεζουέλα. Δεν βάζουμε σε ζυγαριά βάσει γεωπολιτικών συμφερόντων, όπως κάνει και η Νέα Δημοκρατία σε διάφορες χώρες μέσω του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος ή όπως κάνει το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς στη Λατινική Αμερική.
Η κυβέρνηση έχει αρχίσει να υλοποιεί και μια σειρά θετικά μέτρα, όπως η αύξηση του κατώτατου μισθού, αυτά δεν είναι στοιχεία μιας προοδευτικής διακυβέρνησης;
Οποιοδήποτε μέτρο βοηθά την ελληνική κοινωνία να σταθεί στα πόδια της είναι θετικό και καλοδεχούμενο. Για σκεφτείτε, όμως, να μην χάνονταν τα 30 δισεκατομμύρια από τις ελληνικές Τράπεζες το 2015; Να μην είχαμε τη δημοσιονομική κρίση σε μια διαπραγμάτευση και σε ένα δημοψήφισμα καταστροφικό, που κορόιδεψε πλήρως τον ελληνικό λαό, κάνοντας το «όχι», «ναι»; Δεν έχει γίνει ποτέ σε ευρωπαϊκή χώρα δημοψήφισμα πέντε εργάσιμων ημερών. Αυτά μόνο στην Αφρική μπορούμε να τα βρούμε. Αυτό είναι το επίπεδο σεβασμού των θεσμών που έχει δείξει ο σημερινός πρωθυπουργός.
Ακούγοντας κανείς δηλώσεις της κ. Γεννηματά και στελεχών του Κινήματος Αλλαγής νιώθει ότι ο κύριος αντίπαλος σας είναι ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ και όχι ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία…
Κατ΄ αρχάς ο ΣΥΡΙΖΑ είναι στην κυβέρνηση. 'Αρα, όταν κάνεις αντιπολίτευση, την κάνεις στην κυβέρνηση.
Αν θέλετε να μιλήσουμε ιδεολογικά, ευχαρίστως. Προφανέστατα η δεξιά είναι ένας κύριος ιδεολογικός μας αντίπαλος. Και ο αγώνας που δίνουμε στις επόμενες εκλογές και προσωπικά θα δώσω με κάθε δύναμη μου, είτε στο ευρωπαϊκό, είτε στο εθνικό πεδίο, είναι να αποδείξω ότι είναι ανιστόρητο ο ΣΥΡΙΖΑ να ηττηθεί από τη δεξιά. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ηττηθεί από εμάς. Γιατί αν η Ελλάδα έφτασε σε ένα σημείο χρεοκοπίας οι ευθύνες είναι στη Δεξιά και στον κ. Καραμανλή. Δεν μπορεί, λοιπόν, αυτό το κόμμα σήμερα να περάσει αλώβητο την πολιτική κρίση που ο ίδιος ο πυρήνας του δημιούργησε, χωρίς να έχει ποτέ μια πραγματική «συγγνώμη» από τον ελληνικό λαό. Και από την άλλη και βεβαίως πρέπει να συγκρουστούμε με τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ. Οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα διαμόρφωσαν μέτωπα φανταστικά. Το μνημόνιο-αντιμνημόνιο που έφερε τον κ. Τσίπρα στην εξουσία, έγινε τρίτο δυσκολότερο μνημόνιο. Μήπως αυτή τη στάση δεν είχε και ο κ. Σαμαράς; Και ο κ. Σαμαράς έλεγε θα σκίσει τα μνημόνια και θα κάνει επαναδιαπραγμάτευση, και έγινε πρωθυπουργός. Τα ίδια έλεγε και ο κ. Τσίπρας κι έγινε πρωθυπουργός.
Δίνετε μερικές φορές η εντύπωση ότι έχετε ένα μίσος απέναντι στον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ…
Εμείς έχουμε τον πιο μετριοπαθή λόγο στη Βουλή. Ουδέποτε πήγαμε στο Σύνταγμα να στήσουμε κρεμάλες, ουδέποτε μιλήσαμε για προδότες, όπως έκαναν στελέχη της Ν.Δ. Εμείς θέλουμε την ενότητα του λαού και όχι το διχασμό του. Όπως Δεξιά και ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούν τεχνηέντως να αξιοποιήσουν έχοντας προτεραιότητα το κομματικό τους όφελος. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα κρατήσουμε το στόμα μας κλειστό. Θα κάνουμε αντιπολίτευση και θα συγκρουστούμε και με τον ΣΥΡΙΖΑ και με τη Νέα Δημοκρατία.
Οι 220.000 άνθρωποι που ήρθαν και μας τίμησαν στις ανοιχτές διαδικασίες της Κεντροαριστεράς, εάν θέλανε να γίνουμε μπαστουνάκι του ΣΥΡΙΖΑ ή της Ν.Δ δεν θα έρχονταν σε εμάς θα πήγαιναν σε αυτούς. Ήρθαν σε μας γιατί ήθελαν την αυτόνομη ισχυρή παρουσία του Κινήματος Αλλαγής και για αυτό πρέπει να αγωνιστούμε ισχυρά και χωρίς δούρειους ίππους στις επόμενες βουλευτικές και ευρωπαϊκές εκλογές.
Και η πολιτική των ίσων αποστάσεων τι νόημα έχει;
Δεν λέει τίποτε η πολιτική των ίσων αποστάσεων. Στην πολιτική κανείς δεν παίρνει μεζούρα. Η πολιτική σημαίνει σύγκρουση και σύνθεση. Είμαστε έτοιμοι και να συγκρουστούμε και να συνθέσουμε με μόνο κίνητρο το όφελος της πατρίδας. Αυτή την εποχή δεν υπάρχουν ίσες αποστάσεις. Υπάρχουν ιδέες -κι αυτό το βλέπω και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο- που μπορείς να συνεργαστείς με τους Πράσινους, με τους Φιλελεύθερους, με την Αριστερά, το Λαϊκό Κόμμα.
Τι έφταιξε και το Κίνημα Αλλαγής κατέληξε να είναι σήμερα ΠΑΣΟΚ και κάτι, μετά τις αποχωρήσεις του Ποταμιού και της ΔΗΜΑΡ, ύστερα από τη διαγραφή του προέδρου της ΔΗΜΑΡ Θανάση Θεοχαρόπουλου;
Δυστυχώς έγιναν στρατηγικά λάθη. Εγώ δεν θέλω να το παίζω μετά Χριστόν προφήτης, αλλά είχα από νωρίς σημειώσει ότι έπρεπε σεβόμενοι τον πολυκομματικό φορέα να υπάρχει ενιαίο κέντρο αποφάσεων, δημοκρατικά εκλεγμένο από ένα ανοιχτό συνέδριο, ώστε μέσα από μία πλειοψηφία, δημοκρατικά, να σεβόμαστε τη διαφορετική άποψη, αλλά να ακολουθούμε την άποψη της πλειοψηφίας. Δεν έγινε αυτό. Ο καθένας εξέφραζε μέχρι τέλους τη δική του άποψη, με αποτέλεσμα σε όλα τα μεγάλα θέματα ο κ. Θεοδωράκης, ο κ. Θεοχαρόπουλος και άλλοι, σιγά σιγά, να έχουν τη δική τους άποψη και να μην ταυτίζονται με μία άποψη δημοκρατικά αποφασισμένη.
Αυτό ήταν ένα λάθος. Ένα δεύτερο ήταν ότι ο κόσμος θέλει ανανέωση. Και δεν λέω γενεαλογικά, εννοώ ηθικά και πολιτικά. Η δημοκρατική παράταξη δεν πρέπει να φοβάται από τα σύμβολα. Το ΠΑΣΟΚ είναι ένα ισχυρό σύμβολο. ένα σύμβολο που πρόσφερε στον λαό τη μεταπολίτευση της ανοιχτής κοινωνίας, τη μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων, τη θέση γυναίκας και μια Ελλάδα που κοίταζε την Ευρώπη ισότιμα, χωρίς φόβους, χωρίς μιζέρια. Δεν έχουμε να φοβόμαστε τίποτε από την ιστορία μας. Είμαστε πάρα πολύ περήφανοι για αυτή την ιστορία. Πρέπει να αλλάξουμε, όμως, τα κακώς κείμενα. Και για αυτό χρειάζονται ένα νέο ηθικό κεφάλαιο και ριζοσπαστικές απόψεις για να αγκαλιάσουμε τον κόσμο που μας γύρισε την πλάτη, πήγε στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τώρα είναι στον καναπέ του και περιμένει απογοητευμένος από της μεγάλες δημαγωγίες του κ. Τσίπρα. Αυτόν τον κόσμο, τον απλό κόσμο του ΠΑΣΟΚ, οφείλουμε να αγκαλιάσουμε, χωρίς λαϊκισμούς, αλλά με έναν ορθολογικό τρόπο σε σχέση με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει.
Επομένως τι πρέπει να γίνει στο Συνέδριο του ΚΙΝΑΛ τον Μάρτιο, να καταργήσετε τα κόμματα που το συγκροτούν ή να τα αδρανοποιήσετε; Η μήπως να τελειώνει το ΚΙΝΑΛ και να ξαναπάτε στο ΠΑΣΟΚ;
Η προσωπική μου άποψη είναι ότι σήμερα επί της ουσίας έχει μείνει το ΠΑΣΟΚ και κάποιες άλλες δυνάμεις. Εμείς, όμως, οφείλουμε σε κάθε περίπτωση να κάνουμε ένα δημοκρατικό Συνέδριο. Να αποφασίσουμε δημοκρατικά την έκφραση όλων των δυνάμεων και μέσα από εκεί να βρούμε μια δύναμη ενότητας για να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες.
Η Νέα Δημοκρατία και ο ΣΥΡΙΖΑ θα βάλουν πολλές τρικλοποδιές μέχρι τη μέρα των βουλευτικών και ευρωπαϊκών εκλογών. Και το Συνέδριο αυτό θα πρέπει να είναι εφαλτήριο ενότητας και προοπτικής, χωρίς μιζέρια, χωρίς εσωστρέφεια, γιατί όλα θα κριθούν από το αποτέλεσμα των εκλογών. Εάν φέρουμε ένα μεγάλο αποτέλεσμα τότε η παρουσία μας θα μπορεί να αλλάξει τα σημερινά δεδομένα στο πολιτικό σύστημα. Διότι το λέω και το πιστεύω: Το ταγκό Ν.Δ και ΣΥΡΙΖΑ θα αποβεί καταστροφικό για τον τόπο. Διότι βασίζεται στη μισαλλοδοξία και τη στείρα σύγκρουση.
Σε ποιον ανήκει η ευθύνη που το ΚΙΝΑΛ έφτασε εδώ που έφτασε;
Ανήκει σε αυτούς που επέλεξαν ο πολυκομματικός φορέας αντί να γίνει ένα ενιαίος θεσμός να γίνει μια βαβέλ, χωρίς κοινή στρατηγική.
Τα δικά σας σχέδια στο ΚΙΝΑΛ και γενικότερα στην πολιτική ποιά είναι;
Μία αγωνία έχω εγώ: Η παράταξη μας να ξαναμπεί δυνατά στον πολιτικό χάρτη της χώρας. Δεν έχω κάποια άλλη αγωνία. Και αν είμαι ένας άνθρωπος που θα συνεισφέρει σε αυτό, θα είμαι πάρα πολύ χαρούμενος.
Για αυτό και θα δώσω όλες τις δυνάμεις μου και θα επισκεφθώ αρκετά μέρη της Ελλάδας. Και στο Ευρωκοινοβούλιο η δουλειά μου έχει αποδείξει ότι υπερασπίζομαι με κάθε τρόπο τα συμφέροντα της πατρίδας μας, να είμαι κι εγώ ένα λιθαράκι σε αυτή την προσπάθεια να ξαναμπούμε δυναμικά στον πολιτικό χάρτη. Αξίζει αυτή η ιστορική παράταξη του Ελευθερίου Βενιζέλου και του Ανδρέα Παπανδρέου να παίξει έναν ρόλο ανάλογο της ιστορίας της.
Εσείς επιλέγετε να είστε υποψήφιος στις ευρωεκλογές ή στις εθνικές εκλογές;
Μπροστά στο συλλογικό συμφέρον αυτά είναι δευτερεύοντα. Και θα ήθελα να σκεφτούν έτσι όλα τα στελέχη της παράταξης μας. Σε όποια μάχη προηγηθεί εγώ θα είμαι υποψήφιος. Είναι ξεκάθαρο αυτό. Γιατί θέλω να αγωνιστώ από την πρώτη γραμμή. Όμως αυτό που με ενδιαφέρει είναι τα ψηφοδέλτια να είναι ανοιχτά, ανταγωνιστικά για να φέρουμε το μεγαλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Όχι ψηφοδέλτια τα οποία θα έχουν διανομή εξουσίας σε παλιούς πρωταγωνιστές. Δεν το θέλει αυτό ο ελληνικός λαός. Ήρθαν αυτοί οι 220.000 άνθρωποι για μια παράταξη που θα εκφράσει τις αγωνίες τους, ριζοσπαστικά, ανανεωτικά με ένα νέο πολιτικό ήθος. Μπορούμε να τους το προσφέρουμε; Αν τους το προσφέρουμε θα είμαστε νικητές. Είμαι σίγουρος για αυτό.Μετεκλογικά αν προκύψει ανάγκη για κυβερνητικά σχήματα συνεργασίας, εσείς τι θα κάνετε; Εμείς δεν έχουμε γίνει κόμμα το οποίο θα βρίσκεται στην αντιπολίτευση. Εμείς θα πάρουμε μια απόφαση βάσει του αποτελέσματος. Αν ο λαός θέλει το ΚΙΝΑΛ να είναι κυβερνητική δύναμη, ας το ψηφίσει και ας του δώσει τη δύναμη να μπορέσει να επιβάλλει προοδευτικές προτεραιότητες. Αν ο λαός δεν ψηφίσει ο ΚΙΝΑΛ, τότε το ΚΙΝΑΛ θα πάει στην αντιπολίτευση.Διατυπώνεται πολλές φορές το ερώτημα αν θα πάτε με τη Ν.Δ ή με τον ΣΥΡΙΖΑ. Και επειδή με τη Ν.Δ πήγατε στην κυβέρνηση Σαμαρά, τι έδωσε αυτό, θα το ξαναδοκιμάζατε; Όλες οι πολιτικές επιλογές έχουν όφελος και κόστος. Εάν δούμε τις συνθήκες τότε πρέπει να καταλάβουμε ότι εμείς δεν προτείναμε να πάμε μόνο με τη Ν.Δ. εμείς προτείναμε να γίνει ευρύτερος συνασπισμός για αυτό ήρθε και ο κ. Κουβέλης. Εμείς δεν έχουμε κάποιο έρωτα με τη Ν.Δ. Είμαστε άλλα κόμματα, συγκρουόμαστε ιδεολογικά. Όπως συγκρουόμαστε ιδεολογικά και με τον ΣΥΡΙΖΑ. Η επιλογή η στρατηγική μας είναι αυτόνομα να δώσουμε τη μάχη των εκλογών. Δεν έχουμε συναισθηματικό δέσιμο ούτε από τη μία ούτε από την άλλη. Εμάς μας ενδιαφέρει η παράταξη μας. Αν η παράταξη μας τιμηθεί από τον ελληνικό λαό οφείλει να προχωρήσει στο επόμενο βήμα. Να διαμορφώσει προγραμματική συμφωνία συγκυβέρνησης. Εάν δεν την τιμήσει ο ελληνικός λαός ή αν δεν μπορεί να βρει πλαίσιο προγραμματικής συμφωνίας ιεραρχημένων προοδευτικών προτεραιοτήτων, θα πάει στην αντιπολίτευση. Τόσο απλά είναι αυτά.
Πέρα από το Ποτάμι και τη ΔΗΜΑΡ, έχουμε και ομαδικές αποχωρήσεις μελών του ΚΙΝΑΛ τα οποία καταγγέλλουν δεξιά στροφή. Γιατί συμβαίνει αυτό;
Το πολιτικό σύστημα αυτή τη στιγμή είναι σε μια δίνη. Δυστυχώς υπάρχουν παιγνίδια κάτω από το τραπέζι, με κύριο στόχο τη δημοκρατική παράταξη. Και το λέω ευθέως: ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Δημοκρατία προσπαθούν να διαλύσουν το ΚΙΝΑΛ και το κάνουν με θεμιτούς και αθέμιτους τρόπους. Μην τους δώσουμε αυτή τη χαρά. Για αυτό κι εγώ καλώ τα μέλη μας και αυτούς που έμειναν στα δύσκολα στην παράταξη να δώσουμε ενωμένοι τη μάχη και ας κλείσουν τα αυτιά στις σειρήνες της εξουσίας, που έχουν ένα στρατηγικό σχέδιο να διαλύσουν το ΚΙΝΑΛ για να φτιάξουν δύο πόλους στο πολιτικό σύστημα.
Όσοι αγαπάμε την παράταξη και υπερασπιστήκαμε το ΠΑΣΟΚ στα δύσκολα, οφείλουμε να δώσουμε αυτό τον αγώνα. Είναι κρίσιμος και πρέπει να τον δώσουμε όλοι μαζί. Και άλλοι έφυγαν από το καράβι γιατί, λέει δεν του άρεσε το πρώτο μνημόνιο -και μετά ψήφισαν δύο μνημόνια- για να πάνε στον ΣΥΡΙΖΑ ή πήγαν στη Νέα Δημοκρατία. Έφυγαν στελέχη και προς τη μία και προς την άλλη. Οι 220.000 μας ψήφισαν για να υπερασπιστούμε αυτή τη θέση: Πολιτική αυτονομία και πατριωτικό καθήκον, χωρίς μισαλλοδοξία που καλλιεργείται από Ν.Δ και ΣΥΡΙΖΑ.