Ο Τσίπρας «ζυγίζει» τα υπέρ και τα κατά για τον χρόνο των εκλογών

Στη ζυγαριά του Μεγάρου Μαξίμου έχουν μπει τα υπέρ και τα κατά και οι συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα ζυγίζουν το χρόνο των εκλογών, καθώς ο πρωθυπουργός δεν έχει ακόμη καταλήξει οριστικά για το τι θα πράξει. Το μεγάλο του ερώτημα είναι το πότε. Το Μάιο ή το Φθινόπωρο του 2019 θα γίνουν οι εθνικές εκλογές;

Ο κ. Τσίπρας αναμένεται να αποφασίσει τις αμέσως επόμενες ημέρες για το πότε θα τις προκηρύξει. Η απόφασή του θα ληφθεί κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις, αφού θα ζυγίσει τι τον συμφέρει περισσότερο χρονικά. Και επειδή σχεδόν όλοι οι πρωθυπουργοί θέλουν να έχουν την ασφάλειά τους, μετριάζοντας όσο μπορούν το ρίσκο αλλά και προσδοκώντας σε κάτι καλύτερο, τα βάζει όλα κάτω μετρώντας τα θετικά και τα αρνητικά του ενός και του άλλου σεναρίου.

Ο πρώτος αποτρεπτικός παράγοντας για εκλογές τον Μάιο είναι η Συμφωνία των Πρεσπών που ψήφισε η ελληνική Βουλή με όλα όσα έγιναν σε επίπεδο μεταγραφών βουλευτών και πολιτικών συναλλαγών. Μπορεί ο πρωθυπουργός να επαίρεται για το ότι έλυσε μια διαφωνία τριάντα ετών, ωστόσο φοβάται ότι θα το βρει εκλογικά μπροστά του, αν υπολογίσουμε, κιόλας, τις δημοσκοπήσεις που εμφανίζουν τους ψηφοφόρους αντίθετους με τη Συμφωνία σε τεράστιο ποσοστό (62%).

Επομένως, πρώτο και βασικό αντεπιχείρημα για πρόωρες εκλογές τον Μάιο είναι Συμφωνία των Πρεσπών.

Απέναντι, όμως, σε αυτή τη Συμφωνία, που θεωρητικά ο κ. Τσίπρας θα ήθελε να την ξεχάσουν οι ψηφοφόροι, έχει να αντιτείνει θετικά -όπως υποστηρίζουν οι συνεργάτες του- νομοσχέδια, όπως για τον κατώτατο μισθό, την έξοδο της χώρας από το μνημόνιο και στις αγορές, αλλά και τις δεκάδες άλλες παροχές που ανακοινώνονται σε καθημερινή σχεδόν βάση.

Αντίθετα, το αρνητικό είναι πως αν ο κ. Τσίπρας επιλέξει να προσφύγει στις εκλογές τον Μάιο, μαζί με όλο το υπόλοιπο εκλογικό πακέτο (Ευρωεκλογές και εκλογές για την Τ.Α.), τότε θα χάσει τα προτερήματα των θετικών μέτρων και αναγκαστικά αυτό που θα λέει είναι ότι τα μέτρα ψηφίστηκαν, αλλά ελάχιστα θα προλάβουν να εφαρμοστούν για να τα αισθανθεί έστω και ελαφρώς στην τσέπη του ο Έλληνας ψηφοφόρος.

Και εδώ είναι το σημείο που αρχίζουν να μπερδεύονται τα πράγματα περισσότερο. Αν υποθέσουμε πως ο κ. Τσίπρας επιλέξει να διεξάγει τις εκλογές στο τέλος της θητείας του, τον Σεπτέμβριο του 2019, και έχουν μεσολαβήσει «θανατηφόρες» για τον ίδιο ευρωεκλογές και εκλογές για την Τ.Α με μεγάλη διαφορά από τη Ν.Δ , τότε τα ερωτήματα είναι πώς θα αντέξει και αν θα αντέξει πολιτικά η κυβέρνησή του να φτάσει μέχρι το Σεπτέμβριο. Τέσσερις μήνες μετά, δηλαδή, μία περίοδο που θα βομβαρδίζεται από τους πάντες, όχι μόνο από την αντιπολίτευση, αλλά και από τα ΜΜΕ -ακόμη και τα φιλικά προσκείμενα στον ίδιο- για τη δυσαρμονία κυβέρνησης και κοινωνίας.

Το ερώτημα που μένει μέχρι στιγμής αναπάντητο είναι αυτό, στην προκειμένη περίπτωση. Αν η διαφορά από το εκλογικό πακέτο του Μαΐου είναι μεγάλη, και κυμαίνεται από 5 έως 9 μονάδες, πόσο θα αντέξει να φτάσει μέχρι το τέλος και δεν θα παρουσιάσει σημάδια κάμψης, κούρασης και διάλυσης η κυβέρνηση με τους υπουργούς να ασχολούνται μόνο με την επανεκλογή τους.

Ύστερα είναι και το άλλο. Τον κ. Τσίπρα τον ενδιαφέρει πάρα πολύ η επόμενη ημέρα. Αν λοιπόν οι δημοσκόποι, με τους οποίους συνομιλεί σχεδόν καθημερινά, του λένε ότι διαφορετική θα είναι η εκλογική διαφορά ανάμεσα στον ίδιο και τον Κυριάκο Μητσοτάκη αν γίνουν εκλογές σε τρεις μήνες και διαφορετική αν γίνουν σε επτά, τότε σίγουρα για τον κ. Τσίπρα είναι κάτι που το μετρά σοβαρά. Το υπολογίζει και τον επηρεάζει στην τελική του κρίση. Με δεδομένο πως ο πρωθυπουργός θέλει να παίξει ρόλο την επόμενη ημέρα, μπλοκάροντας ακόμη και την εκλογή προέδρου Δημοκρατίας ώστε να διαλυθεί η Βουλή και να προκηρυχθούν ξανά εκλογές, αυτή τη φορά με απλή αναλογική -αν δεν αλλάξει το νόμο ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην περίπτωση που είναι πρωθυπουργός- τότε ο κ. Τσίπρας, έχοντας στην εκλογική του φαρέτρα ένα ποσοστό γύρω στο 24-26% με τη Ν.Δ σε σχετική κοντινή του απόσταση, δεν θα αφήσει να ρισκάρει και να χάσει αυτή την ευκαιρία και κινούμενος με ασφάλεια δεν θα θελήσει να πάει τη χώρα σε εκλογές το φθινόπωρο. Θα προτιμήσει να προκηρύξει εκλογές για τον Μάιο με ότι αυτό συνεπάγεται, αρκεί να μην χάσει το momentum της επόμενης ημέρας.

Αλλά και πάλι αυτή η εκδοχή, το να κάνει δηλαδή εκλογές τον Μάιο για να μην χάσει το momentum της επόμενης ημέρας, θα έχει ως αποτέλεσμα να χάσει τα όποια οφέλη που θα θελήσουν να του δώσουν οι ψηφοφόροι επειδή, ενδεχομένως, να έχουν πειστεί από τα φιλολαϊκά μέτρα, που περιλαμβάνουν μέχρι και χιλιάδες προσλήψεις στο Δημόσιο, όχι μόνο μέτρα άμεσου οικονομικού χαρακτήρα. Και έτσι δεν θα προλάβει να μαζέψει τους καρπούς από το δένδρο των παροχών.

Με άλλα λόγια μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.