Μαξίμου και Κουμουνδούρου σχεδιάζουν την επόμενη μέρα

1) Άνοιγμα στην Κεντροαριστερά: Ο Αλέξης Τσίπρας απευθύνει πλέον ανοικτό κάλεσμα σε στελέχη της κεντροαριστεράς για συμπόρευση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Η Συμφωνία των Πρεσπών ήταν μια καλή ευκαιρία να βρεθούν στον ίδιο χώρο πρόσωπα που στα «μνημονιακά χρόνια» δεν αντάλλαζαν ούτε καλημέρα. Η συνάντηση αυτή αναμένεται να έχει και συνέχεια καθώς το δίπολο «Πρόοδος – Συντήρηση» μπορεί να χωρέσει πολιτικά στελέχη όχι μόνο από την κεντροαριστερά αλλά και από τον χώρο της Δεξιάς. Στην Κουμουνδούρου ήδη κάνουν τους πρώτους σχεδιασμούς προκειμένου η συμπόρευση αυτή να πάρει σάρκα και οστά στις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις.

Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις στο ευρωψηφοδέλτιο του κόμματος θα υπάρξει ένα πρώτο άνοιγμα. «Ήρθε η ώρα η προοδευτική συμμαχία που αναζητείται να εκφραστεί στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ και των συμμάχων του, στις επόμενες ευρωπαϊκές εκλογές», είπε ο Αλ. Τσίπρας στη χθεσινή εκδήλωση απολογισμού του έργου του κ. Παπαδημούλη στο Ευρωκοινοβούλιο. Με δεδομένο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι δεύτερος στις ευρωεκλογές οι εκλέξιμες θέσεις στο ψηφοδέλτιο είναι 4 ή 5. Ο Δημήτρης Παπαδημούλης πρέπει να θεωρείται ο μόνος βέβαιος. Ο Στέλιος Κούλογλου και η Κωνσταντίνα Κούνεβα θα επαναδιεκδικήσουν ενώ ο Παναγιώτης Κουρουμπλής και ο Γιάννης Μουζάλας έχουν ήδη ανακοινώσει την υποψηφιότητά τους. Επιπλέον, ερωτηματικό υπάρχει δίπλα από τα ονόματα των Γιώργου Κατρούγκαλου και Έλενας Κουντουρά οι οποίοι έχουν ακουστεί το προηγούμενο διάστημα. Όπως γίνεται αντιληπτό χρειάζεται μία «δυνατή» υποψηφιότητα από τον χώρο της Κεντροαριστεράς η οποία να έχει πιθανότητες εκλογής. Ήδη ο Αλέξης Τσίπρας έχει στα υπόψη ορισμένα ονόματα, ανάμεσα στα οποία, σύμφωνα πάντα με πληροφορίες, δεν είναι πρόσωπα που έχουν πρωταγωνιστήσει στα ρεπορτάζ των τελευταίων ημερών.

Οι ευρωεκλογές θα είναι μία καλή πρόβα. Το πραγματικό έργο, όμως, θα παιχτεί στις εθνικές εκλογές. Στην Κουμουνδούρου επεξεργάζονται διάφορα σχέδια. Το δημοφιλέστερο θέλει τους «προοδευτικούς συνεργαζόμενους» να διαμορφώνουν έναν πόλο στα πρότυπα του παλιού Ενωτικού Κοινωνικού Μετώπου και να συγκροτούν με τον ΣΥΡΙΖΑ μια εκλογική συνεργασία. Ήδη στα ανώτερα κλιμάκια επεξεργάζονται και πιθανά ονόματα για το ψηφοδέλτιο. ΣΥΡΙΖΑ – «Προοδευτική Συμπαράταξη» είναι ένα από αυτά.

2) Καθαρές διαχωριστικές γραμμές και ένταση της πόλωσης:

Κάνουν λάθος όσοι εκτιμούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τις Πρέσπες επιδιώκει να αλλάξει την ατζέντα. Η Συμφωνία των Πρεσπών θεωρείται μεγάλη επιτυχία τόσο για την κυβέρνηση όσο και προσωπικά για τον Αλέξη Τσίπρα και πάνω σε αυτήν θα επενδύσει το Μέγαρο Μαξίμου το επόμενο διάστημα. Μπορεί η επίλυση του ονοματολογικού να προκάλεσε αντιδράσεις και να φθείρει εκλογικά το κόμμα (ειδικά στη Βόρεια Ελλάδα) όμως, ταυτόχρονα, συσπείρωσε το δικό του κομματικό ακροατήριο, έφερε κοντά κεντρώους ψηφοφόρους που θεωρούσαν τον ΣΥΡΙΖΑ αντιευρωπαϊκή πολιτική δύναμη και άνοιξε εκ νέου διαύλους επικοινωνίας με μέρος ψηφοφόρων που είχαν αποστασιοποιηθεί μετά τη μνημονιακή στροφή του 2015. Τις επόμενες εβδομάδες η κυβέρνηση θα επιδοθεί σε εκστρατεία ανάδειξης των θετικών της Συμφωνίας, ειδικά σε ό,τι αφορά το οικονομικό σκέλος στη Βόρεια Ελλάδα.

Παράλληλα, όμως θα ενισχυθεί και η πολιτική της έντασης. Στην κυβέρνηση θα φέρουν το επόμενο διάστημα μια σειρά από «θετικά μέτρα» προς ψήφιση στη Βουλή επιχειρώντας αφενός την ενίσχυση του πολιτικού της αφηγήματος και καλώντας αφετέρου τα κόμματα της αντιπολίτευσης να υπερψηφίσουν τα «πρώτα μέτρα ανακούφισης μετά από οκτώ χρόνια λιτότητας». Η στόχευση του ΣΥΡΙΖΑ είναι διπλή: Πρώτον, να θέσει ενώπιον διλημμάτων το ΚΙΝΑΛ καλώντας το ουσιαστικά να «διαλέξει πλευρά» και δεύτερον για να αναδείξει την, όπως λένε, αντιλαϊκή πολιτική του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Νέας Δημοκρατίας. Στόχος του κυβερνώντος κόμματος είναι κυρίως η «εικονογράφηση» του επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης ως ενός «Έλληνα Όρμπαν».

Επιπλέον, το επόμενο διάστημα αναμένεται να επανέλθουν στο προσκήνιο δικαστικές υποθέσεις με επίκεντρο την υπόθεση Novartis. Αυτό θα ενισχύσει την πόλωση και με δεδομένη την σκλήρυνση της αντιπολιτευτικής στάσης της ΝΔ, γίνεται αντιληπτό ότι οδηγούμαστε σε μια έντονη προεκλογική περίοδο.

3) Σωστή επιλογή του χρόνου των εκλογών:

Το απόλυτο πλεονέκτημα του εκάστοτε πρωθυπουργού είναι ότι μπορεί να επιλέξει τον χρόνο των εκλογών. Όπως έχουν διαμορφωθεί αυτή τη στιγμή τα πράγματα δύο είναι οι πιθανές ημερομηνίες. Είτε τριπλές εκλογές τον Μάιο είτε εξάντληση της τετραετίας και εκλογές τον Οκτώβριο. Ο Πρωθυπουργός δέχεται εισηγήσεις και για τις δύο ημερομηνίες χωρίς να έχει ακόμα αποφασίσει.

Η ομάδα που εισηγείται εκλογές τον τελευταίο μήνα της άνοιξης προτάσσει τα εξής επιχειρήματα: α) η διενέργεια τριπλών εκλογών θα δυναμιτίσει το κλίμα, θα «πολιτικοποιήσει» περισσότερο όλη τη διαδικασία και επιτρέψει στους ψηφοφόρους να εκφράσουν μεν τη πιθανή τους δυσαρέσκεια στις κάλπες των ευρωεκλογών αλλά να ψηφίσουν με πιο «πολιτικά κριτήρια» σε αυτές των εθνικών, β) οι εξαγγελίες και η ψήφιση των «θετικών μέτρων» θα είναι νωπές στη μνήμη των ψηφοφόρων και η κυβερνητική φθορά θα είναι εκ των πραγμάτων μικρότερη, γ) Η κυβέρνηση δεν θα κινδυνεύσει από το «σύνδρομο Σαμαρά», δηλαδή να υποστεί μια εκλογική ήττα στις ευρωεκλογές που να αποδειχτεί καθοριστική για το αποτέλεσμα των εθνικών και δ) δεν υπάρχει το ρίσκο των πυρκαγιών του καλοκαιριού. Το τελευταίο, όσο κι αν φαίνεται μάλιστα απίθανο, είναι ένα ισχυρό επιχείρημα καθώς ο κίνδυνος ακόμα και μια πολύ μικρότερη πυρκαγιά να ξυπνήσει μνήμες «Ματιού» είναι αρκετά υπαρκτός.

Από την άλλη η ομάδα που εισηγείται εκλογές τον Οκτώβριο (κυρίως το οικονομικό επιτελείο) υποστηρίζει ότι μέχρι τότε θα έχουν πιάσει τόπο τα θετικά μέτρα, η οικονομία θα έχει ανακάμψει και η ανεργία θα μειωθεί ακόμα περισσότερο. «Το κλίμα αυτό θα αποτυπωθεί και στις κάλπες» επισημαίνουν τα στελέχη αυτά και υπογραμμίζουν ότι αν ο Αλέξης Τσίπρας γίνει ο πρώτος πρωθυπουργός μετά από χρόνια που καταφέρνει να εξαντλήσει την τετραετία θα είναι ένα ισχυρό μήνυμα πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής σταθερότητας.