Ανασχηματισμός ισορροπιών και διεύρυνσης
Αρκετές εκπλήξεις περιλαμβάνει το νέο υπουργικό σχήμα με το οποίο ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας θα ανέβει στη Θεσσαλονίκη για την 83η ΔΕΘ.
Η αναβάθμιση Χαρίτση στο υπουργείο Εσωτερικών, στη θέση του Πάνου Σκουρλέτη, ήρθε κόντρα στα σενάρια που ήθελαν τον Νίκο Παππά ή τον Χρήστο Σπίρτζη να αναλαμβάνουν αυτό το κομβικό υπουργείο. Ο νέος υπουργός καλείται τώρα να εφαρμόσει αλλαγές, μεταρρυθμίσεις και σχέδια ανάπτυξης τόσο στο κεντρικό κράτος όσο και στην περιφέρεια.
Το κόμμα αριστερά, η κυβέρνηση κεντροαριστερά
Το άνοιγμα του πρωθυπουργού σε άλλες πολιτικές δυνάμεις κεντροαριστερά, κεντροδεξιά και στο εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ με Ξενογιαννακοπούλου, Παπακώστα, Ζορμπά έχει στόχο την συνολική αναδιάταξη του διαθέσιμου πολιτικού δυναμικού και την επανατοποθέτηση των «πιονιών» στην πολιτική σκακιέρα. Επιπλέον, δεν πρέπει να ξεχνάμε το +1 στην κοινοβουλευτική δύναμη της συγκυβέρνησης με την προσθήκη Παπακώστα.
Η τοποθέτησή τους αποτελεί προοίμιο της επιδιωκόμενης συμμαχίας τόσο με εν ενεργεία βουλευτές όσο και με στελέχη από αντίστοιχους πολιτικούς χώρους. Γίνεται φανερό πως ο κ. Τσίπρας θέλει να διευρύνει την εκλογική του βάση με ανοίγματα σε όμορους χώρους αλλά και σε όσους συμφωνούν σε ένα μίνιμουμ προγραμματικών θέσεων με πάγιο στόχο την απομόνωση του «αντιΣυριζα μετώπου».
Από την άλλη πλευρά, ο κεντρικός άξονος της μεγάλης κοινωνικής και πολιτικής συμμαχίας που αναμένεται να σχηματιστεί θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος πρέπει να έχει ξεκάθαρες αρχές και κατευθύνσεις για τις οποίες θεωρεί πως ο πλέον κατάλληλος είναι ο Σκουρλέτης.
Δημοσιονομική αυτοσυγκράτηση και ώθηση στην ανάπτυξη
Διατηρώντας αδιατάρακτα τόσο το οικονομικό επιτελείο όσο και τα κεντρικά υπουργεία Ανάπτυξης και Υποδομών, ο πρωθυπουργός δείχνει πως παρά τους βαθμούς ελευθερίας που έχει η χώρα μετά την έξοδο από τα μνημόνια, θέλει αφενός να είναι προσεκτικός για την πορεία της οικονομίας και τα πρώτα βήματα με την έξοδο στις αγορές και αφετέρου τα μεγάλα έργα και οι επενδύσεις να μην ανακοπούν.
Επιπλέον, στον κεντρικό κυβερνητικό σχεδιασμό δεν προχώρησε σε αλλαγές διατηρώντας τις ηγεσίες στην Υγεία, την Παιδεία, και την Ψηφιακή Πολιτική καθώς δεν υπήρχε περιθώριο για πειραματισμούς και διακοπή του κυβερνητικού έργου.