«Είμαι ακόμα εδώ» τραγουδούν οι γαλάζιες φάλαινες της Ανταρκτικής

Αυστραλοί επιστήμονες και διεθνείς συνάδελφοί τους πέρασαν δύο δεκαετίες ακούγοντας τα χαρακτηριστικά τραγούδια και τις φωνές τους και βρήκαν τις φάλαινες – τα μεγαλύτερα ζώα που έχουν ζήσει ποτέ – να κολυμπούν στον Νότιο Ωκεανό με αυξανόμενη συχνότητα.

Η ανάλυση χιλιάδων ωρών ήχου, που συλλέχθηκαν με υποβρύχια μικρόφωνα και μεταχειρισμένες συσκευές ακρόασης από πολεμικά υποβρύχια, δείχνει ότι ο αριθμός των φαλαινών είναι σταθερός ή αυξάνεται, σύμφωνα με τον ανώτερο ερευνητή της Αυστραλιανής Διεύθυνσης Ανταρκτικής (ΑΑD) Μπράιαν Μίλερ, σημειώνει ο Guardian.

«Αν ανατρέξει κανείς στο παρελθόν, πριν ξεκινήσει αυτό το έργο από την AAD, είχαμε πραγματικά πολύ λίγες συναντήσεις με αυτά τα ζώα – και τώρα μπορούμε να τις έχουμε κατά παραγγελία. Μπορούμε να σας πούμε πού συχνάζουν, μπορούμε να σας πούμε ότι τα ακούμε πιο συχνά», δήλωσε ο Μίλερ.

Οι φάλαινες ακούγονταν όλο και πιο συχνά στον Νότιο Ωκεανό από το 2006 έως το 2021, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που συγκεντρώνει τα ευρήματα επτά ταξιδιών Αυστραλών και διεθνών ερευνητών κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής. «Είτε αυξάνεται ο αριθμός τους είτε αυξάνεται η ικανότητά μας να τις βρίσκουμε, και τα δύο είναι καλά νέα», δήλωσε ο Μίλερ.

Η γαλάζια φάλαινα της Ανταρκτικής σχεδόν εξαφανίστηκε πριν τη μείωση της φαλαινοθηρίας στα μέσα του 20ού αιώνα, με τις πιο πρόσφατες εκτιμήσεις από το 1998 να υποδηλώνουν ότι υπήρχαν λιγότερες από 2.000 ζωντανές φάλαινες.

«Είμαι γαλάζια φάλαινα, είμαι εδώ»

Οι ερευνητές έχουν ξοδέψει ώρες ακούγοντας επαναλαμβανόμενα τραγούδια μήκους περίπου 20 δευτερολέπτων, τα λεγόμενα καλέσματα Ζ, μαζί με μικρότερα, υψηλότερης συχνότητας καλέσματα D, σε μια προσπάθεια να εντοπίσουν και να μελετήσουν το απειλούμενο με εξαφάνιση είδος.

«Πιστεύουμε ότι το μήνυμα είναι: “Είμαι γαλάζια φάλαινα, είμαι εδώ”», δήλωσε ο Μίλερ.

Οι επιστήμονες διένυσαν σχεδόν 150.000 χιλιόμετρα στον Νότιο Ωκεανό παρακολουθώντας τις εμφανίσεις των φαλαινών γύρω από την Ανταρκτική. Οι φάλαινες περνούν το μισό χρόνο στα νερά της Ανταρκτικής, αλλά είναι παγκόσμιοι ταξιδιώτες - κατευθύνονται βόρεια προς την Αυστραλία, τη Νότια Αφρική, τη Νότια Αμερική και ακόμη και πέρα από τον ισημερινό.

Ο Μίλερ ελπίζει ότι το συγκεκριμένο πρότζεκτ αποτελέσει ένα βήμα προς τα εμπρός για τις προσπάθειες διατήρησης της Διεθνούς Επιτροπής Φαλαινοθηρίας. «Μόνο μια διεθνής συνεργατική προσπάθεια θα μπορέσει να ενώσει τα κομμάτια του παζλ για το πού βρίσκονται και αν ανακάμπτουν», δήλωσε.