Ερινιά: Ο καθαρισμός του βυθού δίνει «ανάσα» στο ηφαίστειο της Σαντορίνης
Ένα έργο πνοής για το ηφαίστειο της Σαντορίνης ξεκίνησε τον περασμένο Οκτώβρη και θα ολοκληρωθεί τον Μάρτιο του 2024 και αφορά την απορρύπανση του βυθού.
Στο βόρειο όρμο του ηφαιστείου της Νέας Καμένης Σαντορίνης, το υποθαλάσσιο ηφαιστειακό τοπίο είναι μοναδικό, ενώ η περιοχή που βρίθει ζωής, ξεχωρίζει το είδος των Σπειρογράφων (Μεσογειακών δακτυλιοσκωλήκων) της οικογένειας Sabellidae.
Ένα είδος ιδιαίτερης οικολογικής, αναγεννητικής και δομικής για τους βυθούς σημασίας, όπου τα παλαιότερα απολιθώματα του Σπειρογράφου, είναι γνωστά από την Πρώιμη Ιουρασική περίοδο.
Συγκαταλέγονται στους οργανισμούς που βοηθούν στην κατασκευή βιογενών υφάλων (το αντίστοιχο των κοραλλιογενών υφάλων στην περιοχή της Μεσογείου) όπως τα σφουγγάρια, τα ασκίδια, τα δίθυρα μαλάκια (μύδια, στρείδια, κτλ.) κ.α.
Απομακρύνουν απορρίμματα από το βυθό της Ερινιάς
Η αυξημένη πυκνότητα του οργανισμού στον αμμώδη βυθό του Ηφαιστείου, ενθαρρυντικό στοιχείο ενός υγιούς θαλάσσιου περιβάλλοντος, ζει δίπλα σε μια ιδιαίτερα επιβαρυμένη ζώνη απορριμμάτων στον μικρό κόλπο και ως δείγμα αξιοποίησης και σεβασμού στους βυθούς των θαλασσών μας απαιτείται η εξασφάλιση βιωσιμότητας του.
Η περιβαλλοντική οργάνωση Dive In Action, μετά από δυο χρόνια διερευνητικών διαδικασιών, πέτυχε την εξασφάλιση της υλοποίησης του έργου καθαρισμού του βυθού της Ερινιάς και την ανάδειξη της περιοχής ως τοπίο ιδιαίτερου κάλους, εφόσον ο ηφαιστειακός βυθός θα επιστρέψει στην πρότερα κατάσταση.
Στην Ερινιά η περιβαλλοντική οργάνωση έχει πραγματοποιήσει, από τις πρώτες μέρες του Οκτώβρη μέχρι σήμερα, 4 δράσεις και μέχρι τον Μάρτιο του 2024 θα υλοποιηθούν 4 ακόμη δράσεις. Ήδη έχει απομακρυνθεί από τον βυθό, ένας ιδιαίτερα μεγάλος όγκος απορριμμάτων κυρίως πλαστικών μιας χρήσης, ελαστικών και μπαταριών.
Για τη σημασία της εν λόγω δράσης για το περιβάλλον της περιοχής, μίλησε στο CNN Greece, ο διαχειριστής της Dive in Action Δημήτρης Καμπανός:
«Το έργο ξεκίνησε πριν από δύο χρόνια σαν ιδέα. Συνήθως στη Σαντορίνη βουτάγαμε στον Ταξιάρχη, στο λιμανάκι που είναι πιο κάτω και δεν είναι και τόσο τουριστικό. Εκεί γνωρίζαμε ότι πετάνε στη θάλασσα διάφορα πράγματα. Εκεί έχουμε δουλέψει πολύ, από το 2014. Κάποιος, λοιπόν, μου έριξε την ιδέα για την Ερινιά. Η ομάδα μας είναι περίπου 15 άτομα, τόσοι είναι εκείνοι που μπορούν να δράσουν. Αλλά δεν μπορούμε να πηγαίνουμε όλοι μαζί στις δράσεις γιατί είναι εθελοντικό το έργο. Κάθξε φορά πηγαίνουμε στο βυθό 4-5 άτομα».
«Κάτω στον βυθό βρίσκουμε ότι μπορεί να φανταστεί ο άνθρωπος. Τηλεοράσεις, λάστιχα, αλουμίνια, αλιευτικά εργαλεία, πλαστικές καρέκλες. Σε μία παλαιότερη δράση μας βγάλαμε περίπου 100 λάστιχα. Τα σκουπίδια αυτά είναι εκεί περισσότερα από 30 χρόνια. Τα κυριάρχα είναι τα πλαστικά».
«Εμείς θα καθαρίσουμε την περιοχή στους έξι μήνες, θα δώσουμε το 80% του αποτελέσματος γιατί τα μοναδικά μας εμπόδια είναι θολούρα της θάλασσας, γιατί είναι πράσινα τα νερά στην περιοχή, και το βάθος γιατί θα φτάσουμε μέχρι τα 25 μέτρα. Έχουμε να κάνουμε με δύο μεγάλες εστίες, τις οποίες τις έχουμε χωρίσει σε Ζώνη 1 και Ζώνη 3, γιατί η πρώτη είναι η λεγόμενη 'Περιοχή των Σπειρογράφων'. Εκεί είναι τόσο χαρακτηριστικό το υπόστρωμα, όπου ο βυθός είναι αμμώδης και έχουν στηθεί οι Σπειρογράφοι ανά δύο-τρία μέτρα. Ο Σπειρογράφος είναι ένα «σκουληκάκι», το οποίο όταν γεννιέται κινείται προς την περιοχή που είναι όχι μόνο με άμμο, αλλά και σε βραχώδεις περιοχές. Εκεί φτάχνει ένα ασβεστολιθικό σωληνάκι. Ο σωλήνας δεν θα έχει διάμετρο πάνω από δύο εκατοστά. Αυτό ξεκινάει από κάποιο βάθος και το σχήμα του είναι κυλικό σαν σπιράλ. Είναι άκρως απαραίτητοι στο οικοσύστημα, στη γεωργία ειδικότερα, ενώ επίσης στο θαλάσσιο περιβάλλον τα πολυάριθμα είδη πολύχαιτων έχουν βασικό ρόλο στην τροφική αλυσίδα και στην οικολογική ισορροπία».