Επιστήμονες φυτεύουν κοράλλια στο βυθό της Θάλασσας της Νότιας Κίνας (pics)

Βιολόγος κοραλλιών του Ινστιτούτου Ωκεανολογίας της Θάλασσας της Νότιας Κίνας, το οποίο υπάγεται στην Κινεζική Ακαδημία Επιστημών, η Χουάνγκ έχει μελετήσει τα κοράλλια πάνω από 20 χρόνια. Τώρα αυτή και η ομάδα της δημιουργούν μία μεγάλη πιλοτική ζώνη για την καλλιέργεια κοραλλιών στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Το κοράλλι θεωρείται είδος τροπικού δάσους ή πηγή ζωής του θαλάσσιου περιβάλλοντος. Αν και καλύπτει λιγότερο από δύο χιλιόμετρα της περιοχής του βυθού, αποτελεί τον βιότοπο του 30% σχεδόν των θαλάσσιων ειδών, καθιστώντας τους κοραλλιογενείς υφάλους μεταξύ των πιο διαφορετικών οικοσυστημάτων στον πλανήτη.

Τα κοράλλια συμβάλλουν παγκοσμίως στο εισόδημα μισού δισεκατομμυρίου ανθρώπων, αποφέροντας δισεκ. δολάρια από τον τουρισμό και την αλιεία. Η Θάλασσα της Νότιας Κίνας αντιπροσωπεύει το 2,57% των θαλάσσιων πόρων παγκοσμίως, καταλαμβάνοντας την όγδοη θέση, αναφέρει το Αθηναϊκό πρακτορείο.

Τα κοράλλια απαιτούν ακριβείς συνθήκες διαβίωσης: το νερό δεν μπορεί να είναι ούτε πολύ ζεστό ούτε πολύ κρύο, η ιδανική θερμοκρασία κυμαίνεται από 23 έως 27 βαθμούς Κελσίου. Η πίεση δεν μπορεί να είναι υπερβολικά υψηλή, η αλατότητα πρέπει να είναι μέτρια και σταθερή και το περιβάλλον καθαρό. Τα κοράλλια συμβιώνουν με τα φύκια «zooxanthellae» τα οποία τους παρέχουν τροφή και τους δίνουν το χρώμα τους. Εάν το περιβάλλον είναι ακατάλληλο τα φύκια zooxanthellae φεύγουν και τα κοράλλια γίνονται εκ νέου λευκά και στη συνέχεια πεθαίνουν.

Η υποβάθμιση των κοραλλιογενών υφάλων κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την κλιματική αλλαγή. Περισσότερο από το ένα τρίτο των κοραλλιογενών υφάλων παγκοσμίως υποβαθμίζονται σοβαρά. Οι παράγοντες που συμβάλλουν σε αυτό είναι τα θερμότερα νερά, η οξίνιση των ωκεανών, η ρύπανση των θυαλάσσιων υδάτων, η αυξημένη υπεριώδης ακτινοβολία, η καταστροφική αλιεία και η παράκτια οικοδόμηση.

Οι επιστήμονες προέβλεψαν ότι θα κοράλλια θα εξαφανιστούν μέσα σε 50 χρόνια, προκαλώντας την καταστροφή ολόκληρου του θαλάσσιου οικοσυστήματος.

Η Χουάνγκ έχει ως πυξίδα την μέθοδο αναδάσωσης στη γη για την καλλιέργεια των κοραλλιών. Κατ 'αρχάς, η ομάδα της φυτεύει ένα φυντανάκι στο φυτώριο. Όταν αυτό μεγαλώσει, το μεταφυτεύουν εκεί που πρέπει. Στην αρχή καλλιεργούν τα ταχέως αναπτυσσόμενα είδη και στη συνέχεια τα πιο ανθεκτικά. Τα κοράλλια μπορούν να αναπαραχθούν τόσο με την ένωση των γαμετών, όσο και χωρίς αυτούς. Κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου, οι επιστήμονες μπορεί να εργάζονται στο βυθό της θάλασσας για μέρες προκειμένου να πάρουν τα γονιμοποιημένα αυγά για περαιτέρω μελέτη. Έχουν αποκτήσει την μέθοδο τεχνητής γονιμοποίησης περισσότερων από 10 κοραλλιογενών ειδών.

Κινέζοι επιστήμονες κάνουν έρευνες για την αναπαραγωγή χωρίς την ένωση των γαμετών. Κόβουν κοραλλιογενείς υφάλους σε κλαδιά μεγέθους ενός δακτύλου και μετά από κάποια καλλιέργεια, τα κολλάνε σε τεχνητές κοραλλιογενείς περιοχές. Καρφώνουν ράφια στο βυθό και κρεμάνε πάνω τους σχοινιά. Στη συνέχεια, στερεώνουν τα κοραλλιογενή μοσχεύματα στα σχοινιά για να φτιάξουν «κοραλλιογενή δέντρα» ή χρησιμοποιούν ένα δίχτυ για πλωτό κρεβάτι και φυτεύουν επάνω του κοράλλια.

«Αυτός είναι ο κήπος του νηπιαγωγείου. Εδώ είναι μόνο φυντανάκια. Εάν φυτευθούν απευθείας στον πυθμένα, θα είναι ευάλωτα στα ιζήματα και στα θαλάσσια ρεύματα. Ετσι περιμένουμε να αναπτυχθούν και στη συνέχεια τα μεταφυτεύουμε στο βυθό» εξηγεί η Χουάνγκ. «Στόχος μας είναι να αναζωογονήσουμε ολόκληρο το οικοσύστημα των κοραλλιογενών υφάλων, όχι μόνο τα κοράλλια, αλλά και φύκια, κοχύλια και άλλους οργανισμούς που ζουν αρμονικά» προσθέτει η Χουάνγκ.

Η υποθαλάσσια καλλιέργεια κοραλλιών είναι πιο δύσκολη από τη φύτευση δέντρων στη γη. «Αντιμετωπίζουμε μεγάλες δυσκολίες, όπως οι ζημιές που προκαλούνται από ανθρώπινες δραστηριότητες και τυφώνες. Τα νεοσύστατα κοράλλια είναι αρκετά εύθραυστα, έτσι οι τυφώνες αποτελούν σοβαρές απειλές» εξηγεί η ίδια.

Μέχρι σήμερα η ομάδα της Χουάνγκ έχει φυτέψει με επιτυχία περίπου 100.000 τετραγωνικά μέτρα κοραλλιογενών υφάλων. Το 2016 ο ρυθμός επιβίωσης των φυτευμένων κοραλλιών ήταν 75%. Οι κοραλλιογενείς ύφαλοι μεγαλώνουν πολύ αργά. Τα ταχύτερα αναπτυσσόμενα είδη μεγαλώνουν περίπου 10 εκατοστά ετησίως, ενώ κάποια μεγαλώνουν λιγότερο από 1 εκατοστό. Θα χρειαστούν δεκαετίες ή και εκατοντάδες χρόνια πριν σχηματιστεί ένα μεγάλης κλίμακας υποθαλάσσιο δάσος.