«Ανεπαρκής» κρίνεται η συμβολή της Ελλάδας στην παγκόσμια ευημερία

Το Κέντρο για την Παγκόσμια Ανάπτυξη - που είναι οργανισμός που εργάζεται για τη μείωση της παγκόσμιας φτώχειας και ανισότητας μέσω της διαρκούς έρευνας και της ενεργού συμμετοχής στη δημόσια σφαίρα - δημοσιοποιεί ετησίως το Δείκτη Δέσμευσης για την Ανάπτυξη ο οποίος κατατάσσει 27 από τις πλουσιότερες χώρες στον κόσμο ανάλογα με το πόσο καλά οι πολιτικές τους συμβάλλουν στη διάδοση της παγκόσμιας ευημερίας στον αναπτυσσόμενο κόσμο.

Στη σχετική κατάταξη για το 2017 την πρώτη θέση καταλαμβάνει η Δανία και την τελευταία η Νότιος Κορέα.

Η Ελλάδα καταλαμβάνει την 25η θέση στον Δείκτη Δέσμευσης για Ανάπτυξη, ήτοι είναι τρίτη από το τέλος πίσω από Ιαπωνία και Νότιο Κορέα. Οι επιδόσεις δε της χώρας μας σε νευραλγικούς τομείς περιγράφονται με μελανά χρώματα στη σχετική έκθεση, κάτι που δικαιολογείται από τη δημοσιονομική κατάσταση των τελευταίων ετών. Πάντως, προκαλεί ερωτηματικά το γεγονός πως στην έκθεση η συνεισφορά της Ελλάδος στη μεταναστευτική κρίση δεν αξιολογείται ως σημαντική.

Όπως αναφέρει το Κέντρο για την Παγκόσμια Ανάπτυξη:

• Η Ελλάδα το 2016 χορήγησε το 0,14% του ακαθάριστου εθνικού εισοδήματος της για αναπτυξιακή βοήθεια. Αυτό είναι χαμηλότερο από τη διεθνή δέσμευση για χορήγηση του 0,7% του ακαθάριστου εθνικού εισοδήματος και κάτω από το μέσο όρο των αναπτυγμένων κρατών.
• Η Ελλάδα επιβάλλει περιορισμούς στις συναλλαγές στον τομέα των υπηρεσιών, καθώς και μέτρα σχετικά με τις εισαγωγές, ενώ η εμπορία αγαθών στα ελληνικά σύνορα είναι χρονοβόρα.
• Το 2016 η ελληνική κυβέρνηση χορήγησε μόνο το 0,46% ΑΕΠ για έρευνα και ανάπτυξη και δεν παρείχε επαρκή κίνητρα για επιχειρηματικές δραστηριότητες. Παράλληλα η χωρά εμφανίζει έλλειμμα πολιτικών για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας.
• Η Ελλάδα βρίσκεται κάτω από το μέσο όρο στη μεταναστευτική πολιτική, παρόλο που η κατάσταση είναι σχετικά καλή όσον αφορά στην υποδοχή των αιτούντων άσυλο. Κατά τους συντάκτες της έκθεσης η Ελλάδα θα μπορούσε να δεσμευτεί περισσότερο υπογράφοντας τη σύμβαση για τη μεταχείριση των διακινούμενων εργαζομένων, καθώς και τη σύμβαση για τη μετανάστευση και την απασχόληση.
• Η Ελλάδα βαθμολογείται κάτω από το μέσο όρο στη συνιστώσα της χρηματοδότησης, με τη συμβολή της στα διεθνή επενδυτικά πλαίσια να είναι χαμηλή, ενώ και στις διμερείς επενδυτικές συμφωνίες της εμφανίζεται να μην εξετάζει επαρκώς τα συμφέροντα δημοσίου συμφέροντος των αναπτυσσόμενων χωρών.
• Η Ελλάδα θα μπορούσε να βελτιώσει την παρακολούθηση των διεθνών συμβάσεων για τη βιοποικιλότητα και θα μπορούσε να αυξήσει τον ετήσιο ρυθμό μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.
• Οι εξαγωγές όπλων της Ελλάδας σε φτωχές και αντιδημοκρατικές χώρες είναι περιορισμένες.