Αυτός ήταν ο εμπορικός παράδεισος της Μεσογείου στην αρχαιότητα
Η Δήλος, μολονότι ένα από τα μικρότερα νησιά του Αιγαίου, ήταν στην αρχαιότητα το διασημότερο και το ιερότερο απ' όλα τα νησιά επειδή, σύμφωνα με τον μύθο, εκεί γεννήθηκε ο Απόλλωνας-Ήλιος, θεός του ημερήσιου φωτός και η Άρτεμις-Σελήνη, θεά του νυχτερινού φωτός.
Τρία νέα ναυάγια της ύστερης ελληνιστικής εποχής έκρυβε ο βυθός κοντά στη Δήλο, το πλούσιο φορτίο των οποίων προσθέτει μερικές ακόμη πινελιές στο προφίλ του νησιού που αποτέλεσε τον εμπορικό παράδεισο της Μεσογείου στην αρχαιότητα.
Το πρώτο ναυάγιο, γεμάτο με αμφορείς για τη μεταφορά κρασιού και λαδιού από την Ιταλία και τη Δυτική Μεσόγειο, εντοπίστηκε από τους ερευνητές της Εφορείας Ενάλιων Αρχαιοτήτων και της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής βόρεια του μεγάλου λιμενοβραχίονα που προστάτευε κατά την αρχαιότητα το κεντρικό λιμάνι της Δήλου κι ο οποίος σήμερα βρίσκεται δύο μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Τα δύο άλλα εντοπίστηκαν στη Χερρόνησο, στο νότιο άκρο της Δήλου, και στη Ρήνεια στον όρμο Φυλλάδι και ανήκουν επίσης στην περίοδο της μεγαλύτερης ακμής του νησιού (τέλη 2ου - αρχές 1ου αι. π.Χ.), λίγο δηλαδή πριν από την καταστροφή της Δήλου από τον Μιθριδάτη και τους πειρατές της Κιλικίας.
Το φορτίο τους – αμφορείς από την Ιταλία, Ισπανία, Βόρεια Αφρική – καταδεικνύει την ευρύτητα των εμπορικών συναλλαγών του νησιού σε όλη τη Μεσόγειο κατά την ελληνιστική περίοδο, ενώ ο εντοπισμός αγγείων από υστερότερες από την καταστροφή της Δήλου (2ος - 4ος αι. μ.Χ.) περιόδου αποδεικνύει ότι το νησί όχι μόνο δεν έπαψε να κατοικείται, αλλά ότι έπαιζε ακόμη σημαντικό ρόλο στο εμπόριο και τη ναυσιπλοΐα.