Στενεύουν ημέρα με την ημέρα τα περιθώρια για ένταξη στο QE
Την ίδια στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση διαπραγματεύεται μια συμφωνία που θα την εντάσσει στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, οι διεθνείς συνθήκες δείχνουν πως το περιβόητο QE πιθανότατα να διαρκέσει λιγότερο από ότι ανέμεναν οι Έλληνες κυβερνώντες.
Ο πληθωρισμός στην ευρωζώνη έφτασε τον Φεβρουάριο το 2% από το 1,8% τον Ιανουάριο, ξεπερνώντας τον στόχο που θέτει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, με αποτέλεσμα να αλλάζει το σκηνικό και στην πολιτική ποσοτικής χαλάρωσης.
Η νέα αυτή εξέλιξη αναμένεται να εντείνει ακόμη περισσότερο τις πιέσεις προς την ΕΚΤ από ευρωπαϊκές χώρες και κυρίως από τη Γερμανία για να αλλάξει νομισματική πολιτική και να θέσει χρονοδιάγραμμα εξόδου από το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, η διάρκεια εφαρμογής του οποίου σε κάθε περίπτωση περιορίζεται από τις εξελίξεις για την πορεία του πληθωρισμού.
Το πολύ πιθανό αυτό ενδεχόμενο αναμένεται να περιορίσει τα χρονικά περιθώρια για την ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο QE, εφόσον ολοκληρωθεί η αξιολόγηση, και έτσι και τα οφέλη που θα προσδοκά η Ελλάδα απ’ αυτό.
Θετικό παραμένει το γεγονός ότι ο Μάριο Ντράγκι από την πλευρά του δεν φαίνεται να βιάζεται για να αλλάξει στάση, αποδίδοντας τη μεγάλη αύξηση του πληθωρισμού κυρίως στο ράλι των τιμών των καυσίμων που σημειώνεται από τις αρχές του έτους. Σε κάθε περίπτωση, στην προγραμματισμένη συνάντηση της ΕΚΤ που θα πραγματοποιηθεί την επομένη εβδομάδα ο Ντράγκι θα χρειαστεί να επιστρατεύσει όλη του τη διπλωματία για να αποφύγει να σηματοδοτήσει αλλαγή πολιτικής.
Ο πρόεδρος της Κεντρικής Τράπεζας αναμένεται να προβάλει πιθανότατα το επιχείρημα ότι η αύξηση του πληθωρισμού οφείλεται κυρίως στο ράλι του πετρελαίου και ότι είναι προσωρινή, κάτι που έχουν αναφέρει τελευταία αρκετά στελέχη της ΕΚΤ.
Στην ουσία η ΕΚΤ θέλει να κρατήσει το QE ανοικτό προκειμένου να στηρίξει τον μεγάλο ασθενή της ευρωζώνης, που δεν είναι η Ελλάδα, αλλά η Ιταλία.
Η συμμετοχή της Ελλάδας στο πρόγραμμα QE θα μπορούσε να βοηθήσει σημαντικά στην ενίσχυση της εμπιστοσύνης των επενδυτών για τη βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους και τις βραχυπρόθεσμες προοπτικές της ελληνικής οικονομίας.
Θα μπορούσε επίσης να οδηγήσει σε περαιτέρω σημαντική συμπίεση των διαφορικών αποδόσεων των ελληνικών κυβερνητικών ομολόγων, επιπρόσθετες αγορές ελληνικών κυβερνητικών τίτλων και άλλων στοιχείων ενεργητικού από επενδυτές του ιδιωτικού τομέα, ευκολότερη και φθηνότερη πρόσβαση των ελληνικών τραπεζών και άλλων εγχώριων επιχειρήσεων του μη χρηματοπιστωτικού τομέα στις διεθνείς αγορές για την άντληση ρευστότητας και κεφαλαίων καθώς και σε βελτίωση του περιβάλλοντος για άμεσες ξένες επενδύσεις στην εγχώρια οικονομία λόγω της υποχώρησης του κινδύνου χώρας.
Βάσει ενός θετικού σεναρίου για την εξέλιξη των εγχώριων και εξωτερικών πολιτικοοικονομικών συνθηκών, θα μπορούσε ακόμη να επιτραπεί η εκκίνηση της σταδιακής αποκατάστασης πρόσβασης της Ελληνικής Δημοκρατίας στις διεθνείς χρηματοοικονομικές αγορές αγοράς πριν από το τέλος του 2017.