Στα αντισταθμιστικά μέτρα η επιστροφή των κλαδικών συμβάσεων
Την επαναφορά της επεκτασιμότητας των κλαδικών συμβάσεων εργασίας από το 2018, σε αντιστάθμισμα της αύξησης του επιτρεπόμενου ποσοστού ομαδικών απολύσεων και των αλλαγών στον συνδικαλιστικό νόμο, επιδιώκει η κυβέρνηση, εν όψει της επανεκκίνησης των διαπραγματεύσεων με τους θεσμούς για την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης.
Η κυβέρνηση προσπαθεί να θέσει σε κίνηση το θέμα των συλλογικών διαπραγματεύσεων, γεγονός που θα της δώσει επιχειρήματα σε σχέση με τις αναμενόμενες απώλειες που θα σημειωθούν στα ζητήματα των ομαδικών απολύσεων, του συνδικαλιστικού νόμου, αλλά και στη λειτουργία του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας ΟΜΕΔ.
Η υπουργός Εργασίας Εφη Αχτσιόγλου εκτιμά ότι θέματα όπως η επεκτασιμότητα των κλαδικών συμβάσεων και η αύξηση της διάρκειας της μετενέργειας μπορούν γίνουν δεκτά, ενώ δύσκολα θα γίνει αποδεκτό το τρίτο αίτημα της ελληνικής πλευράς, για επαναφορά της «αρχής της ευνοϊκότερης ρύθμισης», δηλαδή να υπερισχύουν οι ευνοϊκότερες διατάξεις των κλαδικών συμβάσεων, έναντι των επιχειρησιακών (αυτό ίσχυε μέχρι το 2012).
Από την πλευρά τους οι δανειστές επιμένουν ξεκάθαρα να μην υπάρξει καμία ουσιαστική ή ακόμη και τυπική υπαναχώρηση στις αλλαγές που επήλθαν με τα προηγούμενα μνημόνια. Η θέση αυτή αντίκειται ευθέως με τις ελληνικές επιδιώξεις γύρω από την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων.
Οι εκπρόσωποι των δανειστών επιμένουν και στην απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, παράλληλα με την αύξηση του ορίου των επιτρεπόμενων – μηνιαίως – απολύσεων από το 5% στο 10%, ενώ στο τραπέζι παραμένει η θέση τους για επανεξέταση του ζητήματος της μονομερούς προσφυγής στον ΟΜΕΔ.
Τέλος, σε ό,τι αφορά την αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου, οι δανειστές ζητούν αύξηση από τις 24 στις 48 ώρες της περιόδου προειδοποίησης για την πραγματοποίηση απεργίας, αναθεώρηση του υφιστάμενου καθεστώτος των αιτιολογημένων λόγων για τους οποίους μπορεί να απολυθεί ένας συνδικαλιστής και εξορθολογισμό των συνδικαλιστικών αδειών.