Άτακτη υποχώρηση στo Eurogroup χωρίς κανένα αντάλλαγμα
Σε μεγάλες υποχωρήσεις αναγκάστηκε να προχωρήσει η κυβέρνηση προκειμένου να επανέλθουν τα κλιμάκια των θεσμών στην Αθήνα και παρά το γεγονός ότι προσπάθησε πριν ακόμη ολοκληρωθεί το Eurogroup να εξωραΐσει την υπαναχώρηση της οι δηλώσεις που έγιναν τόσο από τον πρόεδρο του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ, όσο και από το ΔΝΤ δείχνουν πως η ελληνική πλευρά έδωσε τα πάντα και δεν πήρε τίποτα.
Συγκεκριμένα, δέχθηκε μέτρα άνω των 3,6 δισ. ευρώ και επώδυνες υποχωρήσεις στα εργασιακά, ενώ δεν εξασφάλισε ούτε μια αναφορά για το θέμα του χρέους και πολύ περισσότερο καμία δέσμευση για συμμετοχή στην ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ. Εάν μάλιστα το ΔΝΤ δεν πειστεί να μπει χρηματοδοτικά στο πρόγραμμα, κάτι που το ίδιο άφησε να εννοηθεί εκ νέου σήμερα, λέγοντας πως η στάση του δεν πρέπει να προεξοφλείται, τότε ακόμη και η επομένη δόση βρίσκεται στον αέρα.
Η απάντηση του ΔΝΤ μετά το Eurogroup
Η ελληνική πλευρά δέχθηκε την προνομοθέτηση μέτρων που θα κλείσουν το δημοσιονομικό κενό του 2018, αλλά και το κενό των ετών από το 2019 και μετά προκειμένου να επιστρέψουν τα κλιμάκια στην Αθήνα. Το ποιο είναι αυτό το κενό και πως θα καλυφθεί θα αποφασιστεί επί ελληνικού εδάφους- σήμερα το τοποθετούμε στα 3,6 δισ. ευρώ-. Εάν όλα πάνε καλά και υπάρξει σύγκληση απόψεων για τις παρεμβάσεις στο αφορολόγητο, στο συνταξιοδοτικό, στις ομαδικές απολύσεις και στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, αλλά και παραμετρικά θέματα στα οποία ρητά αναφέρθηκε ο Γερνούν Ντάισελμπλουμ μετά το Eurogroup, τότε θα υπάρξουν οι προϋποθέσεις για συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο.
Σε σχέση με τον «απαράβατο όρο που έθεσε η ελληνική πλευρά για ούτε ένα ευρώ περισσότερη λιτότητα», όπως χαρακτηριστικά ανέφεραν κυβερνητικές πηγές, το «άδειασμα» από τον προεδρεύοντα του Eurogroup ήταν άμεσο, με τον ίδιο να αποφεύγει να επιβεβαιώσει κάτι τέτοιο, λέγοντας πως ένας υπουργός Οικονομικών δεν μπορεί να υποσχεθεί κάτι τέτοιο, και ότι δεν είναι τα δικά του λόγια ότι δεν θα υπάρξει «ούτε ένα ευρώ περισσότερη λιτότητα». Ο Ολλανδός υπουργός δήλωσε πάντως ότι υπάρχει γενικώς μια αλλαγή φιλοσοφίας στο ελληνικό ζήτημα όπου το πρωταρχικό δεν είναι πλέον η εφαρμογή πολιτικών λιτότητας, αλλά η προώθηση βαθιών διαρθρωτικών αλλαγών.
Από το Eurogroup ξεκαθαρίστηκε πως τόσο το θέμα του χρέους όσο και το θέμα της συμμετοχής του ΔΝΤ στο πρόγραμμα είναι στον αέρα. Για τη βιωσιμότητα του χρέους ο Γερούν Ντάισελμπλουμ ξεκαθάρισε ότι «θα επιστρέψουμε στη συζήτηση όταν ολοκληρωθεί το πρόγραμμα (σ.σ. μετά τον Αύγουστο του 2018)». Την ίδια στιγμή είπε πως προσωπική του φιλοδοξία είναι το ΔΝΤ να μετέχει στο πρόγραμμα, κάτι που έδειξε όμως πως δεν μπορεί να διασφαλίσει. Μάλιστα, απέφυγε να απαντήσει τι θα συμβεί με τη δόση ένα το ΔΝΤ δεν μπει στο πρόγραμμα με χρηματοδότηση.
Δεδομένου ότι μετά τις 15 Μαρτίου και τις Ολλανδικές εκλογές ο Γερούν Ντάισελμπλουμ μπορεί να μην είναι υπουργός Οικονομικών στη χώρα του, αυτό σημαίνει πως θα εκπέσει και του αξιώματός του στο Eurogroup, με το διάδοχο του να μην είναι τόσο φανατικός στην παρουσία του ΔΝΤ στην Ευρώπη – γραμμή πάντως που χαράζει η Γερμανία-.
Πλέον η κυβέρνηση θα βρεθεί αντιμέτωπη με σκληρές διαπραγματεύσεις στην Αθήνα οι οποίες καθίστανται ακόμη πιο σκληρές από το γεγονός ότι το ΔΝΤ προϊδεάζει πως θα απαιτηθεί μεγάλη πρόοδος για να γεφυρωθούν οι διαφορές και να υπάρξει συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο (staff level agreement).
Να σημειωθεί πως το καλύτερο που μπορεί να περιμένει η κυβέρνηση είναι ένα staff level agreement πριν το Eurogroup της 20ης Μαρτίου , ώστε εν συνεχεία να υπάρξουν αποφάσεις για τη δόση και το χρέος – με την προϋπόθεση συμμετοχής του ΔΝΤ- . Σε αυτή την περίπτωση η δόση προς την Ελλάδα θα εκταμιευτεί το ταχύτερο το Μάιο. Εάν για οποιοδήποτε λόγο υπάρξουν καθυστερήσεις τότε η Ελλάδα θα βρεθεί σε δύσκολη θέση, καθώς θα κινδυνέψει να βρεθεί με άδεια ταμεία τον Ιούλιο όταν και θα πρέπει να εξοφλήσει ομόλογα της ΕΚΤ.