ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Στο Μεσοπρόθεσμο 2018- 2021 τα επώδυνα μέτρα της δεύτερης αξιολόγησης

Στο Μεσοπρόθεσμο 2018- 2021 τα επώδυνα μέτρα της δεύτερης αξιολόγησης

Η μοναδική ευελιξία που προσφέρουν στην Ελλάδα οι δανειστές είναι ένας «αντίστροφος κόφτης», η δυνατότητα δηλαδή να μην ισχύσουν κάποια ψηφισμένα μέτρα το 2019, εάν διαφανεί από το 2018 ότι επιτυγχάνεται ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ με διατηρήσιμο τρόπο.

Το ΔΝΤ ζητάει την προκαταβολική νομοθέτηση μέτρων πάνω από 4,5 δισ. ευρώ για το 2019 με στόχο τη διατήρηση του πρωτογενούς πλεονάσματος στο 3,5% του ΑΕΠ. Στα μέτρα περιλαμβάνονται η μείωση του αφορολόγητου στην περιοχή των 5.000 ευρώ, η περικοπή των κύριων συντάξεων με απάλειψη της προσωπικής διαφοράς, το ψαλίδισμα των μισθών στο Δημόσιο και κατά κάποιες πληροφορίες η αύξηση του μεσαίου συντελεστή ΦΠΑ από το 13% στο 14% ή ακόμη και στο 15%.

Τα μέτρα αυτά είναι αναπόφευκτα δεδομένου ότι η συμμετοχή του Ταμείου με το δικό του χρηματοδοτικό πρόγραμμα περίπου 6 δισ. ευρώ είναι ο μόνος τρόπος να μη θεωρήσει η Γερμανία ότι το πρόγραμμα έχει επί της ουσίας ακυρωθεί. Η ελπίδα κυβερνητικών στελεχών ότι η Γερμανία θα υποχωρούσε στο θέμα της αξιολόγησης για να αποφύγει αναταραχές όσο θα προσεγγίζουμε στις γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου δεν επιβεβαιώθηκε από την εξέλιξη του Eurogroup της Πέμπτης με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να δείχνει με τη στάση του πως ότι μια νέα κρίση γύρω από την Ελλάδα θα ενδυνάμωνε εκλογικά τον κυβερνητικό συνασπισμό της Μέρκελ και δεν θα τον αποδυνάμωνε.

Η ανάλυση βιωσιμότητας του ΔΝΤ ναι μεν ξεκαθαρίζει πως το ελληνικό χρέος είναι «εξαιρετικά μη βιώσιμο», ωστόσο την ίδια στιγμή αναφέρει πως το χρέος μπορεί να γίνει βιώσιμο εάν η Ελλάδα καταγράψει διατηρήσιμα πρωτογενή πλεονάσματα άνω του 3% για όλη την περίοδο 2018 – 2040. Να σημειωθεί πως το γεγονός ότι το ΔΝΤ θεωρεί μη βιώσιμο το ελληνικό χρέος, καθιστά απαγορευτικό για την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να το χαρακτηρίσει εκείνη βιώσιμο και να εντάξει την Ελλάδα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ (QE), το οποίο να σημειωθεί είναι το βασικό συστατικό στο success story της κυβέρνησης.

Η ελληνική πλευρά μέχρι σήμερα προσπαθούσε να περιορίσει το στόχο για το πρωτογενές πλεόνασμα ώστε να μειωθεί χαμηλότερα του 3,5% του ΑΕΠ μετά το 2018 και να διαμορφωθεί στην περιοχή του 2,5%. Αυτή η στρατηγική απέτυχε και πλέον η κυβέρνηση θα κληθεί να φέρει προς ψήφιση στη Βουλή το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2018- 2021 το οποίο θα προβλέπει πλεονάσματα 3,5% για όλη αυτή την περίοδο με την περιγραφή μάλιστα των μέτρων που θα οδηγήσουν σε αυτόν τον στόχο!

Αυτή η υποχρέωση θα συμπεριληφθεί στο staff level agreement που καλείται να συνομολογήσει η κυβέρνηση με τους θεσμούς έως το Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου, ώστε να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση.

Με τον τρόπο αυτό ο νόμος για το Μεσοπρόθεσμο 2018- 2021 θα καταστεί το πρώτο κείμενο που θα ψηφιστεί από τη Βουλή και θα αναφέρεται ρητά στην υποχρέωση επίτευξης πρωτογενούς πλεονάσματος μετά το 2018, δεδομένου ότι η συμφωνία του Αυγούστου του 2015 δεν εμπεριείχε συγκεκριμένη αναφορά.

Στη βάση αυτή υπάρχουν αναφορές πως η κυβέρνηση θα επιδιώξει το Μεσοπρόθεσμο 2018- 2021 να ψηφιστεί με ειδική πλειοψηφία 180 βουλευτών για να βγει από τη δύσκολη πολιτικά θέση την υιοθέτησης μέτρων που έως και σήμερα χαρακτηρίζει ως «κόκκινες γραμμές».