Οκτώ χρόνια «φαγούρα» για τους ευρωπαϊκούς τραπεζικούς κολοσσούς
Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση ανέδειξε ανάγλυφα τις εγγενείς διαρθρωτικές αδυναμίες των ευρωπαϊκών τραπεζών συγκριτικά με τις αμερικανικές τράπεζες.
Οι αμερικανικές τράπεζες κατάφεραν να τονώσουν πολύ γρηγορότερα από τις ευρωπαϊκές τις κεφαλαιακές βάσεις τους μετά την κρίση. Και απολαμβάνουν μεγαλύτερη βεβαιότητα σε ό,τι αφορά το ρυθμιστικό πλαίσιο λειτουργίας τους, καθώς δεν αμφισβήτησαν, όπως οι ευρωπαϊκές, κάθε προταθείσα τα χρόνια αυτά θεσμική αλλαγή.Το αποτέλεσμα είναι οι ευρωπαϊκές τράπεζες να εκχωρούν όλο και μεγαλύτερο μερίδιο αγοράς στις αμερικανικές.
Η Deutsche Bank στην αρχή της δεκαετίας που διανύουμε ήταν η δεύτερη ανάδοχος εταιρεία σε ό,τι αφορά τις εκδόσεις ομολόγων διεθνώς. Πέρυσι έπεσε στην έκτη θέση, ενώ εφέτος κατρακύλησε στην έβδομη. Το 2010 είχε μερίδιο 7,3% στη συγκεκριμένη αγορά, εφέτος το μερίδιό της συρρικνώθηκε στο 5,1%.
Αλλά και η κορυφαία στον κλάδο, η βρετανική Barclays, που το 2010 κατείχε μερίδιο άνω του 8% στην παγκόσμια αγορά ομολόγων, υποχώρησε εφέτος στο 6,8%, πίσω από τη JPMorgan και τη Citigroup, πληρώνοντας το τίμημα των νέων, αυστηρότερων κεφαλαιακών κανόνων.
Η επίσης βρετανική Royal Bank of Scotland συρρικνώθηκε τα τελευταία χρόνια από το 4% στο 1,4% και ακόμα αδυνατεί να περάσει τα stress tests της Τράπεζας της Αγγλίας, ενώ οι ελβετικές Credit Suisse και UBS από την έκτη και έβδομη θέση αντίστοιχα σε ό,τι αφορά τις εκδόσεις ομολόγων (έκαστη κατείχε μερίδιο περίπου 4,3%) υποχώρησαν η πρώτη στην 11η θέση με μερίδιο 2,5% και η δεύτερη στη 16η θέση με μερίδιο 1,8%.