Η Γερμανία η μεγαλύτερη ωφελημένη από την ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ

Οταν η ΕΚΤ έπρεπε να διαλέξει πριν από λίγες ημέρες εάν θα συνεχίσει να αγοράζει ευρωπαϊκά κρατικά ομόλογα με πολύ χαμηλές αποδόσεις ή θα παράσχει πιο αυξημένη ρευστότητα σε χώρες του ευρώ που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη σε φτηνό χρήμα, αποφάσισε το πρώτο, όπως αναφέρει η «Wall Street Journal». Αυτό οφείλεται, λένε οι ίδιες πηγές, στους κανονισμούς που διέπουν τη λειτουργία της τράπεζας, οι οποίοι επιβάλλουν να μην επωφελείται από τη νομισματική πολιτική περισσότερο μια χώρα από μια άλλη. Οι ίδιοι αυτοί κανόνες όμως έχουν επιφέρει ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα.

Η ΕΚΤ είναι υποχρεωμένη να αγοράζει κρατικά ομόλογα ανάλογα με τα κεφάλαια που συνεισφέρει σε αυτή κάθε χώρα της ευρωζώνης. Ομως η ΕΚΤ το διάστημα από το 2010 έως το 2012 είχε αγοράσει μεγάλες ποσότητες χρέους από οικονομίες της ευρωζώνης με προβλήματα και τώρα είναι αναγκασμένη να αγοράζει λιγότερα από τα ομόλογα αυτά επειδή μπαίνει κόφτης. Για παράδειγμα, η ΕΚΤ το τελευταίο διάστημα έχει αγοράσει λιγότερα ομόλογα της Πορτογαλίας από όσα θα μπορούσε υπό διαφορετικές συνθήκες να αποκτήσει. Την ίδια στιγμή έχει αγοράσει περισσότερα κρατικά ομόλογα της Γερμανίας, μιας χώρας που ουσιαστικά δεν αντιμετωπίζει σήμερα κάποια σημαντικά προβλήματα στην οικονομία της.

Ετσι παρατηρείται το εξής παράδοξο από την εφαρμογή ενός προγράμματος που έχει ως στόχο να βοηθήσει περισσότερο χώρες οι οποίες έχουν απέναντί τους σημαντικές προκλήσεις: Τα επιτόκια των 10ετών κρατικών ομολόγων της Πορτογαλίας κυμαίνονται στα επίπεδα του 3,9% περίπου και είναι τα υψηλότερα στην ευρωζώνη ύστερα από αυτά της Ελλάδας.

Αντίθετα τα επιτόκια των 10ετών κρατικών ομολόγων της Γερμανίας διαμορφώνονται σε μόλις 0,3%. Θεωρητικά το χαμηλό κόστος δανεισμού της Γερμανίας μπορεί να ωφελήσει χώρες της περιφέρειας επειδή οι Γερμανοί θα μπορούν να χρησιμοποιούν το φτηνό αυτό χρήμα για να αγοράζουν προϊόντα από την Ελλάδα, την Πορτογαλία, την Ιταλία, την Ιρλανδία και την Ισπανία. Πολλοί αναλυτές όμως, όπως σημειώνει η «Wall Street Journal», θεωρούν ότι η ανισότητα αυτή δείχνει τα βαθύτερα προβλήματα που υπάρχουν μεταξύ των χωρών του ευρώ.