Πως θα γίνεται η οικειοθελής αποκάλυψη φορολογητέας ύλης

Η ρύθμιση παρέχει τη δυνατότητα σε όσους φορολογούμενους δεν είχαν υποβάλει καθόλου δηλώσεις ή είχαν υποβάλλει φορολογικές δηλώσεις ανακριβώς ή ελλιπώς, να υποβάλουν αρχική ή τροποποιητική δήλωση και να συμπεριλάβουν νέα φορολογητέα ύλη μέχρι τη λήξη του προγράμματος την 31η Μαΐου 2017.

Με την ρύθμιση δεν υιοθετείται η επιβολή ενός αυτοτελούς, χαμηλού φορολογικού συντελεστή, κατά τα πρότυπα των προηγούμενων προγραμμάτων οικειοθελούς συμμόρφωσης, ούτε δημιουργούνται «συνθήκες φορολογικής αμνηστίας» προς τους φορολογούμενους, κατά την έκφραση της αιτιολογικής έκθεσης.

Η ρύθμιση καταλαμβάνει κάθε φόρο, τέλος ή εισφορά, εφόσον η προθεσμία υποβολής της αρχικής δήλωσης έχει λήξει μέχρι τις 30.9.2016. Ενδεικτικά, η ρύθμιση καταλαμβάνει τους φόρους εισοδήματος, κληρονομιών, δωρεών, γονικών παροχών, Φ.Π.Α., τα τέλη χαρτοσήμου κ.λπ.

Και φορολογούμενοι για τους οποίους έχει ήδη εκδοθεί εντολή ελέγχου ή θα εκδοθεί μέχρι τη λήξη του προγράμματος (31.5.2017) μπορούν να υπαχθούν στη ρύθμιση, καθώς και φορολογούμενοι για τους οποίους έχει ήδη κοινοποιηθεί προσωρινός προσδιορισμός φόρου ή προστίμων.

Στην πλειοψηφία, ωστόσο, των περιπτώσεων αυτής της κατηγορίας, προβλέπονται ακόμη υψηλότεροι συντελεστές πρόσθετων φόρων και βραχύτερες προθεσμίες για την υποβολή της οικειοθελούς δήλωσης, στο βαθμό φυσικά που αφορά σε φορολογητέα ύλη που αποτελεί αντικείμενο της σχετικής εντολής.

Ο κύριος φόρος που επιβάλλεται με την υποβολή της δήλωσης υπολογίζεται με βάση τη φορολογική κλίμακα του έτους που ίσχυε κατά τον αντίστοιχο χρόνο. Ενδεικτικά, οι κλίμακες φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων έχουν ως εξής:

• 2002-2006: φόρος 40% για ποσά > των €23.000.
• 2007-2009: φόρος 40% για ποσά > των €75.000.
• 2010-2012: φόρος 45% για ποσά > των €100.000.
• 2013-2015: φόρος 42%για ποσά > των €42.000.

Πρόσθετοι φόροι υπολογίζονται ως ποσοστά επί του ποσού του κύριου φόρου ως εξής:

• 8% αν η υποβολή της δήλωσης γίνει μέχρι και την 31.3.2017.
• 10% αν η υποβολή της δήλωσης γίνει μετά την 31.3.2017.
• 13% αν έχει κοινοποιηθεί εντολή ελέγχου πριν την 12.12.2016.
• 15% αν έχουν εκπνεύσει οι συντομότερες ειδικές προθεσμίες που προβλέπονται για τις περιπτώσεις που η εντολή ελέγχου έχει ήδη κοινοποιηθεί ή κοινοποιήθηκε μετά την κατάθεση του νόμου στη Βουλή.
• 30% αν μετά την εκπνοή των ειδικών προθεσμιών και πριν την υποβολή της δήλωσης, η Φορολογική Διοίκηση κοινοποίησε προσωρινό διορθωτικό προσδιορισμό φόρου.
• 25% αν έχει κοινοποιηθεί προσωρινός προσδιορισμός φόρου πριν την 12.12.2016.

Οι παραπάνω πρόσθετοι φόροι αναπροσαρμόζεται περαιτέρω βάσει συγκεκριμένων συντελεστών για χρήσεις πριν το 2010, οι οποίοι μπορεί να φτάνουν μέχρι και το 25% αναλόγως του έτους εντός του οποίου έληγε η προθεσμία υποβολής της εκάστοτε αρχικής δήλωσης.

Πιο συγκεκριμένα προβλέπεται για έτη έως 2001- 25%, 2002 – 23%, 2003 – 20%, 2004 – 16%, 2005 – 15%, 2006 – 12%, 2007 – 10%, 2008 – 6%, 2009 – 5%, 2010 και μετά – 0%.

Στον φορολογούμενο θα καταλογιστεί και εισφορά αλληλεγγύης ως προς χρήσεις κατά τις οποίες ίσχυε. Έτσι, το συνολικό ποσοστό φόρου που θα κληθεί να πληρώσει ο φορολογούμενος μέσω του συγκεκριμένου προγράμματος εθελοντικής συμμόρφωσης μπορεί να ξεπεράσει για συγκεκριμένα χρόνια το 60%.

Δηλώσεις για φορολογητέα ύλη και αντικείμενα που δεν έχουν περιληφθεί σε εντολή ελέγχου ή προσωρινό προσδιορισμό του φόρου υποβάλλονται οποτεδήποτε μέχρι τη λήξη του προγράμματος (31.5.2017). Δηλαδή, εάν ένας φορολογούμενος ελέγχεται για συγκεκριμένο φόρο σε συγκεκριμένη φορολογική χρήση, μπορεί να υπαχθεί κανονικά στο προτεινόμενο πρόγραμμα οικειοθελούς συμμόρφωσης ως προς άλλα φορολογικά αντικείμενα ή άλλα έτη.

Εάν μέχρι τις 12.12.2016 έχει ήδη κοινοποιηθεί οριστικό φύλλο ελέγχου, οι φορολογούμενοι δεν μπορούν να ενταχθούν στο πρόγραμμα οικειοθελούς συμμόρφωσης ως προς τη φορολογητέα ύλη που έχει περιληφθεί στις πράξεις αυτές.

Η ένταξη στο πρόγραμμα δεν φαίνεται να αποκλείει την έναρξη ελέγχου κατά του φορολογουμένου.

Η καταβολή των οφειλών μπορεί να ρυθμιστεί σε μέχρι 24 ισόποσες μηνιαίες δόσεις από τον φορολογούμενο που υπήχθη στο πρόγραμμα οικειοθελούς συμμόρφωσης. Η απώλεια της ρύθμισης συνεπάγεται την έκπτωση από το ευνοϊκό καθεστώς, τον εκ νέου προσδιορισμό του οφειλόμενου φόρου και την επιβολή των πρόσθετων φόρων και των προστίμων από τα οποία απαλλάσσεται ο φορολογούμενος με την υπαγωγή του στο καθεστώς οικειοθελούς συμμόρφωσης.