Υποχωρήσεις της Ελλάδας για συμφωνία έως τα Χριστούγεννα

Ο αξιωματούχους αναγνώρισε πως ενδεχόμενη υποχρέωση της Ελλάδος να πετύχει υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα τη διετία 2019-2020 θα απαιτούσε νέα μέτρα 4,2 δις ευρώ. Αποσαφήνισε δε πως η επιμονή κάποιων να ψηφιστούν προκαταβολικά τα μέτρα αυτά είναι κάτι που η κυβέρνηση το θεωρεί "αντιδημοκρατικό και ανέντιμο", καθώς θα έχουν μεσολαβήσει εκλογές έως τότε και η πρακτική αυτή θα δεσμεύσει την επόμενη κυβέρνηση.

Στη βάση αυτή εξέφρασε την άποψη ότι καμία ελληνική κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να νομοθετήσει τώρα τέτοιου ύψους μέτρα ιδίως αν αφορούν σε μείωση του αφορολογήτου ορίου στα 5.000 ευρώ και περικοπές των καταβαλλόμενων συντάξεων.

Περιγράφοντας το που είμαστε με τη διαπραγμάτευση περιέγραψε μια σύνθετη εικόνα. Σύμφωνα με τον αξιωματούχο οι μεταρρυθμίσεις και οι δημοσιονομικοί στόχοι για το 2017 και το 2018 απαρτίζουν το πρώτο κομμάτι της διαπραγμάτευσης και σε αυτό διαπιστώνεται πως όλοι οι θεσμοί και το ΔΝΤ έχουν σύμπνοια θέσεων στα θέματα του εξωδικαστικού μηχανισμού, των ιδιωτικοποιήσεων, των δημοσιονομικών μεγεθών, αλλά και στο ζήτημα του Κοινωνικού Εισοδήματος.

Κατά τον ίδιο, το δεύτερο κομμάτι της διαπραγμάτευσης που είναι το πλέον κομβικό αφορά στα πλεονάσματα μετά το 2018. Η κυβερνητική πηγή είπε πως σε αυτό το κομμάτι το ΔΝΤ λέει πως η Ελλάδα δεν πρέπει να δεχτεί υψηλά πλεονάσματα μετά το 2018, αλλά και πως εάν τα δεχτεί θα πρέπει από τώρα να ψηφίσει μείωση αφορολόγητου ορίου και περικοπές συντάξεων.

"Δεν μπορούμε να ψηφίσουμε από τώρα μέτρα για το 2019 και 2020 και δεν υπάρχει οικονομική λογική σε αυτό. Μας έχει προταθεί να μην τα ψηφίσουμε τα μέτρα και να τα βάλουμε σε πολιτική συμφωνία", τόνισε.

Στο σημείο αυτό είπε πως το ΔΝΤ δεν έχει το θάρρος της γνώμης του, καθώς θα έπρεπε να ζητήσει ξεκάθαρα μείωση χρέους από τους Ευρωπαίους και την ίδια στιγμή να ξεκαθαρίσει πως δεν επιθυμεί υψηλά πλεονάσματα.

Ο ίδιος αξιωματούχος σημείωσε πως η στάση του ΔΝΤ για τη μείωση των συνταξιοδοτικών δαπανών και τη μείωση του αφορολόγητου δεν εδράζεται στη φιλοσοφία του Ταμείου για μεταρρυθμίσεις, αλλά στο ότι ο λογαριασμός των μέτρων πρέπει να βγαίνει.

Δίνοντας το πλαίσιο των προσδοκιών για το προσεχές Eurogroup κράτησε χαμηλούς τόνους. "Ευελπιστούμε στο Eurogroup οι Ευρωπαϊκοί θεσμοί να πούν πως έχουμε κλείσει το 95% και το ΔΝΤ να πει πως θέλει να συνεχίσει τη συζήτηση τόσο για τα μέτρα μετά το 2018 όσο και την ελάφρυνση του χρέους", τόνισε, περιγράφοντας αυτό ως ένα βήμα προς τη συμφωνία. "Τη Δευτέρα θα πούμε πως θα συνεχιστεί η συζήτηση αφού κλείσουν τα μέτρα μετά το 2018 και το θέμα του χρέους", προσέθεσε.

Οι ίδιες κυβερνητικές πηγές εκτίμησαν ότι είναι πιθανό να συνεδριάσει εκ νέου το Eurogroup στις 18 ή στις 20 Δεκεμβρίου. "Τίποτα δεν θα κλείσει, εάν δεν κλείσουν όλα", ανέφεραν οι πηγές, μιλώντας για τη συνολική συμφωνία που απαιτείται. Μάλιστα, δεν απέκλεισαν να επιστρέψει η τρόικα στην Αθήνα.

Ερωτηθείς για το εάν το ΔΝΤ θα δεχόταν την επέκταση του δημοσιονομικού κόφτη μετά το 2018 και έως το 2020 το ίδιο στέλεχος είπε πως το ΔΝΤ έχει "μεγάλη απέχθεια" στο κόφτη. Πάντως αποκάλυψε πως η πιθανότητα ο στόχος για τα πρωτογενή πλεονάσματα να παραμείνει έως το 2020 στο 3,5% του ΑΕΠ είναι αυξημένη, δεδομένου ότι το θέλουν πολλά κράτη της Ευρωζώνης.

Ο ίδιος ξεκαθάρισε πως ο στόχος για το πλεόνασμα μετά το 2020 θα αποτελέσει αντικείμενο διαπραγμάτευσης, καθώς επηρεάζει τη συνολική άσκηση βιωσιμότητας του χρέους

"Ο συμβιβασμός που βλέπω για τα μεσοπρόθεσμα και τα μακροπρόθεσμα μέτρα για το χρέος είναι πως δεν θα ποσοτικοποιηθούν, αλλά ότι θα ταυτοποιηθούν", είπε.

"Μέχρι το τέλος του χρόνου θα ξέρουμε τα τελικά κομμάτια της συμφωνίας και εάν το ΔΝΤ θα είναι μέσα", είπε και προσέθεσε: "Όλοι θέλουν να υπάρξει συμφωνία σε πολιτικό επίπεδο. Ο στόχος κάθε προγράμματος είναι να τελειώσει".

Ο αξιωματούχος του υπουργείου Οικονομικών ανέφερε πως στόχος της κυβέρνησης είναι να μπούμε στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE) το Φεβρουάριο ή το Μάρτιο και πως όλοι ανεξαρτήτως οι Ευρωπαίοι συμμερίζονται τη σημασία της εξέλιξης αυτής.

Για τα εργασιακά το στέλεχος είπε πως η κυβέρνηση δεν δέχεται να μην εφαρμοστεί το ευρωπαϊκό κεκτημένο που προβλέπει συλλογικές διαπραγματεύσεις.