Αγκάθι της διαπραγμάτευσης η προέγκριση των ομαδικών απολύσεων
Εξαιρετικά δύσκολη θεωρείται η προσέγγιση μέσω τηλεδιασκέψεων μεταξύ κυβέρνησης και θεσμών στο θέμα των εργασιακών και όλα δείχνουν πως θα απαιτηθεί πολιτική συμφωνία για να καλυφθεί η απόσταση.
Οι θεσμοί για τις ομαδικές απολύσεις ζητούν τόσο την αύξηση του επιτρεπόμενου ορίου από 5% σε 10% όσο και την κατάργηση της διοικητικής προέγκρισης των ομαδικών απολύσεων που διατηρεί ο εκάστοτε υπουργός Εργασίας.
Στην πράξη, ζητείται η μετάβαση από την εκ των προτέρων έγκριση στον εκ των υστέρων έλεγχο νομιμότητας. Ο εργοδότης, βάσει της πρότασης των θεσμών, θα υποχρεούται επίσης να ενημερώνει εγγράφως το Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας (ΑΣΕ) για τις σχεδιαζόμενες ομαδικές απολύσεις, οι οποίες θα μπορούν να γίνουν εντός τριών μηνών από την κοινοποίησή τους.
Μεταξύ άλλων, ο εργοδότης θα πρέπει να ενημερώνει το ΑΣΕ για τις διαδικασίες ενημέρωσης και διαβούλευσης με τους εργαζομένους, οι οποίες θα περιλαμβάνουν την περιγραφή των «αντικειμενικών λόγων» που οδήγησαν στην απόφαση για ομαδικές απολύσεις, καθώς και αν αναζητήθηκαν τρόποι αποφυγής τους, αλλά και τα κριτήρια που ακολουθήθηκαν για την επιλογή των εργαζομένων που απολύονται. Επιπλέον, η εταιρεία θα πρέπει να υποβάλει ένα «κοινωνικό σχέδιο» στο οποίο θα περιγράφει τα πιθανά συνοδευτικά, όχι όμως υποχρεωτικά, μέτρα.
Παράλληλα, οι θεσμοί δεν δέχονται την επαναφορά της αρχής της ευνοϊκότερης για τον εργαζόμενο ρύθμισης και της επέκτασης των κλαδικών συμβάσεων που θέτει το υπουργείο Εργασίας, ενώ από το ΔΝΤ ζητείται και η θέσπιση της ανταπεργίας (λοκάουτ).
Σύμφωνα με πληροφορίες του υπουργείου Εργασίας η ελληνική πλευρά συνεχίζει να υπερασπίζει τη θέση της ότι οι συλλογικές διαπραγματεύσεις αποτελούν κομμάτι των βέλτιστων ευρωπαϊκών πρακτικών, ενώ για τις ομαδικές απολύσεις τονίζει ότι δεν πρέπει να υπάρξει αλλαγή στα όρια και στο καθεστώς της προέγκρισης.