Η ελάφρυνση χρέους θα πλήξει τα κέρδη των ελληνικών τραπεζών
Αντίθετες με τα σχέδια του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) και του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους είναι οι εγχώριες τραπεζικές διοικήσεις, καθώς βλέπουν πλήγμα 1 δισ. ευρώ στην μελλοντική τους κερδοφορία.
Στην προσπάθεια να περιορίσουν το επιτοκιακό ρίσκο του ελληνικού χρέους ESM και ΟΔΔΗΧ εξετάζουν τη λύση της ανταλλαγής των ομολόγων του EFSF που διαθέτουν οι ελληνικές τράπεζες συνολικού ύψους 40 δισ. ευρώ, με νέο ομόλογο του ESM σταθερού επιτοκίου.
Ο ESM σε συνεργασία με τον Οργανισμό Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους έχει καταρτίσει σχέδιο ανταλλαγής του μεγαλύτερου μέρους αυτών των ομολόγων που φέρουν κυμαινόμενο επιτόκιο είτε με ένα 30ετες ομόλογο σταθερού επιτοκίου, το οποίο θα εκδώσει ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης, είτε με μετρητά.
Σε μια τέτοια περίπτωση χρέος ύψους 25- 30 δισ. ευρώ κυμαινόμενου επιτοκίου θα μπορούσε να ανταλλαγεί μέσω μία συμφωνίας swap με ομόλογα σταθερού επιτοκίου 1,2%.
Αυτό είναι μέρος της άσκησης μετατροπής μέρους του χρέους από κυμαινόμενου επιτοκίου σε σταθερό, καθώς υπάρχει σχεδιασμός το συνολικό χρέος που θα αποκτήσει σταθερά επιτόκια να ανέρχεται σε 65 δισ. ευρώ.
Σε κάθε περίπτωση, σχεδόν όλες οι τραπεζικές διοικήσεις είναι αντίθετες σε αυτή την εξέλιξη, καθώς θα πληγεί η κερδοφορία τους κατά 1 δισ. ευρώ κάτι που έχουν μεταφέρει και στη Διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδος. Υπό το πρίσμα αυτό οι τράπεζες προσπαθούσαν το προηγούμενο διάστημα να υποβαθμίσουν το θέμα κάνοντας λόγο για «ανταλλαγή ιδεών» μεταξύ ESM και ΟΔΔΗΧ και όχι για «τετελεσμένο».
Κάποιοι τραπεζίτες πιστεύουν πως ένα swap τέτοιου τύπου θα επιδείνωνε σημαντικά την χρηματοδοτική θέση των πιστωτικών ιδρυμάτων καθώς θα τις ανάγκαζε να αναλάβουν πρόσθετο κόστος για την αντιστάθμιση του κινδύνου (hedging cost).
Αφετέρου θεωρούν πως το «κλείδωμα» ενός τόσο χαμηλού επιτοκίου με ένα νέο ομόλογο, θα έχει ως αποτέλεσμα οι τράπεζες να χάσουν σημαντικούς τόκους, όταν θα ξεκινήσει κάποια στιγμή η άνοδος των επιτοκίων στην ευρωζώνη, τους οποίους θα λάμβαναν εάν κρατούσαν τα ομόλογα του EFSF. Πάντως εάν η λύση των μετρητών είναι αυτή που θα ακολουθηθεί τότε οι σχετικές ανησυχίες δεν έχουν νόημα.
Κοινοτικές πηγές απορρίπτουν τα επιχειρήματα αυτά και τονίζουν πως μέχρι και πρόσφατα οι τράπεζες είτε μεμονωμένα είτε μέσω της Ελληνικής Ένεσης Τραπεζών αιτούνταν επίμονα να τους επιτραπεί να πουλήσουν τα ομολόγα του EFSF. Κατά τις ίδιες πηγές οι τόνοι υψώνονται από τις τράπεζες απλά για να κομίσουν τα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη από αυτό το swap.