Που διαφωνούν κυβέρνηση και θεσμοί για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό
Μπορεί η ηγεσία του υπουργείου Οικονομίας να υποστηρίζει πως στο θέμα της εξωδικαστικής ρύθμισης των οφειλών των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων έχει υπάρξει κοινό έδαφος με τους θεσμούς, ωστόσο σημεία διαφωνίας εξακολουθούν να υφίστανται, ειδικά από τη στιγμή που οι δανειστές συνδέουν τον εξωδικαστικό συμβιβασμό με τον ακατάσχετο τραπεζικό λογαριασμό.
Αλλά το «πάντρεμα» του ακατάσχετου επαγγελματικού λογαριασμού με την εξωδικαστική ρύθμιση των οφειλών δεν είναι η μόνη εκκρεμότητα. Οι δύο πλευρές διαφωνούν ακόμη στα κριτήρια βιωσιμότητας μιας επιχείρησης ώστε να κάνει χρήση των ευεργετικών ρυθμίσεων που θα περιλαμβάνει ο εξωδικαστικός συμβιβασμός.
Στο τραπέζι βρίσκεται το ζήτημα εάν θα εξαιρούνται του κουρέματος φόροι προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία. Οι δύο πλευρές συμφωνούν ότι θα πρέπει να μπορούν να γίνονται διαγραφές και σε χρέη προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία. Μάλιστα υπάρχει η πρόταση να ισχύει ανάλογη μεταχείριση σε περίπτωση κουρέματος των χρεών προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία με τις τράπεζες και τους άλλους πιστωτές. Κάτι τέτοιο προβλέπεται στις τροποποιήσεις του πτωχευτικού κώδικα που βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση.
Σύμφωνα με πληροφορίες όμως, κατά τη χθεσινή συνάντηση οι εκπρόσωποι της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων εξέφρασαν διαφωνίες υποστηρίζοντας ότι σε περίπτωση κουρέματος των χρεών προς το Δημόσιο αυτό θα πρέπει να αφορά μόνο πρόστιμα και προσαυξήσεις.
Διαφωνίες διατυπώνονται και για την προστασία 2 έως 4 μηνών της επιχείρησης που συμμετέχει σε εξωδικαστικό συμβιβασμό από αναγκαστικά μέτρα (κατασχέσεις, δεσμεύσεις τραπεζικών λογαριασμών, πλειστηριασμούς κ.λπ.) που μπορεί να της επιβάλουν τρίτοι (προμηθευτές, πιστωτές, εργαζόμενοι κ.ά.). Η ελληνική πλευρά θεωρεί ότι αυτό είναι αναγκαίο για να μπορεί να προχωρήσει ο εξωδικαστικός συμβιβασμός με τους δανειστές να εκφράζουν κάθετη διαφωνία.
Τέλος, πεδίο διαφωνιών είναι και η διάρκεια της ρύθμισης με την ελληνική πλευρά να έχει αφήσει να διαφανεί ότι η πρότασή της είναι οι ρυθμίσεις του εξωδικαστικού συμβιβασμού να έχουν διάρκεια δύο ετών – οι δανειστές υποστηρίζουν ότι θα πρέπει να είναι σημαντικά μικρότερη.