Σημαντικές τροποποιήσεις στον Πτωχευτικό Κώδικα

Με τις προτεινόμενες αλλαγές το πτωχευτικό δικαστήριο μπορεί να αποφασίσει ακόμα και την αλλαγή της διοίκησης μιας εταιρείας που τελεί υπό πτωχευτική διαδικασία. Σύμφωνα με την διάταξη αυτή, το πτωχευτικό δικαστήριο μπορεί, μετά από αίτηση του συνδίκου, να αφαιρέσει από τον οφειλέτη τη διοίκηση της πτωχευτικής περιουσίας, αν τούτο επιβάλλει το συμφέρον των πιστωτών.

Με άλλα λόγια, οι τράπεζες ή οι προμηθευτές μιας εταιρείας μπορούν να «καρατομήσουν» τη διοίκηση, αν αυτή δεν πληρώνει τα δάνειά της. Η διάταξη αυτή ανοίγει το δρόμο για ντόμινο αλλαγών σε εκατοντάδες ή και χιλιάδες εταιρείες, με τους βασικούς μετόχους να χάνουν τα ηνία της επιχείρησή τους, αν δεν είναι τυπικοί στις οικονομικές τους υποχρεώσεις.

Στην περίπτωση αυτή το δικαίωμα διοίκησης θα αναλαμβάνει ο σύνδικος ενώ μέχρι την επικύρωση του σχεδίου αναδιοργάνωσης θα απαγορεύεται η διάθεση στοιχείων του ενεργητικού της επιχείρησης. Αυτό σημαίνει ότι θα απαγορεύεται το «ξεπούλημα» περιουσιακών στοιχείων, πρακτική που ήταν συνηθισμένη σε πτωχευμένες εταιρείες, οι οποίες κατέληγαν «κουφάρια» στους εκκαθαριστές.

Ωστόσο εάν συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις, όπως προφανής κίνδυνος ουσιώδους μείωσης της αξίας της επιχείρησης ή ύπαρξη ιδιαίτερα ευνοϊκής προσφοράς, το πτωχευτικό δικαστήριο θα μπορεί να αποφασίσει την εκποίηση της επιχείρησης στο σύνολο της ή μέρος αυτής.

Σύμφωνα με άλλες διατάξεις του Κώδικα κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο με πτωχευτική ικανότητα το οποίο έχει το κέντρο των κυρίων συμφερόντων του στην Ελλάδα και βρίσκεται σε παρούσα ή επαπειλούμενη αδυναμία εκπλήρωσης των ληξιπρόθεσμων χρηματικών υποχρεώσεών του μπορεί να υπαχθεί στη διαδικασία εξυγίανσης με απόφαση του αρμόδιου Δικαστηρίου, ύστερα από αίτηση του.

Μάλιστα μπορεί να γίνει υπαγωγή στον πτωχευτικό κώδικα ακόμα και εάν δεν συντρέχει αδυναμία εφόσον κατά την κρίση του Δικαστηρίου υφίσταται απλώς πιθανότητα αφερεγγυότητάς του. Ουσιαστικά πρόκειται για... προοληπτική πτώχευση, διάταξη δηλαδή που ανοίγει την κερκόπορτα για αλλαγές διοικήσεων ακόμη και εταιρειών που εκπληρώνουν τις οικονομικές τους υποχρεώσεις.

Προκειμένου να επικυρωθεί συμφωνία εξυγίανσης, θα πρέπει να έχει συναφθεί συμφωνία μεταξύ του οφειλέτη και των πιστωτών του που εκπροσωπούν το 60% του συνόλου των απαιτήσεων .

Η επικύρωση συμφωνίας, η οποία έχει συναφθεί μόνον από πιστωτές χωρίς τη σύμπραξη του οφειλέτη, είναι δυνατή εφόσον ο οφειλέτης βρίσκεται, κατά το χρόνο σύναψης της συμφωνίας, σε παύση πληρωμών.

Το δημόσιο, νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, δημόσιες επιχειρήσεις του δημόσιου τομέα, φορείς κοινωνικής πρόνοιας και ασφάλισης, μπορούν να συναινούν στη σύναψη συμφωνίας εξυγίανσης υπογράφοντας τη συμφωνία με τους ίδιους όμως όρους που θα συναινούσε υπό τις ίδιες συνθήκες ιδιώτης πιστωτής ακόμη και αν με τη συμφωνία ο δημόσιος φορέας παραιτείται από προνόμια και εξασφαλίσεις πάσης φύσεως.