Σταθάκης: Μοντέλο «Μαρινόπουλου» για τα επιχειρηματικά «κόκκινα» δάνεια

Ο υπουργός Οικονομίας, σε συνέντευξή του, στον ραδιοφωνικό σταθμό “Στο Κόκκινο”, διευκρίνισε ότι οι οφειλές που ρυθμίζονται και θα κουρευτούν, με τη σύμφωνη γνώμη πιστωτών, Δημοσίου και Ταμείων, δεν είναι στο μέλλον, αλλά στο παρελθόν, δεν θα είναι ένας «ανοιχτός» νόμος.

Μάλιστα, έκανε συγκρίσεις με την πρόσφατη διάσωση της Μαρινόπουλος, με την οποία «υπάρχουν στοιχεία ισχυρής αναλογίας». Εκεί κάθισαν στο ίδιο τραπέζι όλοι οι προμηθευτές και οι πιστωτές και βρέθηκε λύση στην αναδιάρθρωση των χρεών. «Η διαφορά είναι ότι τώρα περιλαμβάνονται, επίσης, το Δημόσιο και τα Ταμεία».

Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, το νομοσχέδιο είναι διατυπωμένο και θα έχει ψηφιστεί μέχρι το τέλος του Οκτωβρίου, όπως εκτίμησε ο κ. Σταθάκης, ο οποίος αναφέρθηκε στα τέσσερα βασικά χαρακτηριστικά του.

1. Ο νόμος για τα «κόκκινα» επιχειρηματικά δάνεια θα αφορά όλες τις επιχειρήσεις (χωρίς να αποκλείονται και οι ατομικές), οι οποίες, κατά τη δημοσίευση του νόμου στο ΦΕΚ, θα είναι υπερχρεωμένες. Το προηγούμενο εγχείρημα στην ίδια κατεύθυνση, ο «νόμος Δένδια», αφορούσε μόνο ορισμένες κατηγορίες, ενώ τώρα καλύπτονται όλες, μεγάλες, μεσαίες και μικρές. «Πρόθεσή μας είναι να μην υπάρχει όριο, αλλά να περιληφθεί το σύνολο των επιχειρήσεων», σημείωσε ο υπουργός Οικονομίας.

2. Αντί να δίνονται «κίνητρα» ένταξης από το Δημόσιο και τα Ταμεία, τώρα όλα τα χρέη αντιμετωπίζονται από κοινού, προς Δημόσιο, Ταμεία και τράπεζες και ο μηχανισμός διευθετεί το σύνολο των δανείων και οφειλών της υπερχρεωμένης επιχείρησης με ενιαίο τρόπο.

3. Εφόσον η επιχείρηση κριθεί αρχικά βιώσιμη, με αντικειμενικές εκτιμήσεις από εξωτερικούς αξιολογητές, παράγεται το αντίστοιχο σχέδιο αναδιάρθρωσης των οφειλών, ώστε να γίνει τελικά βιώσιμη η επιχείρηση.

4. Για πρώτη φορά, το Δημόσιο και τα Ταμεία συμμετέχουν στην απομείωση των χρεών προς αυτά.
Ο κ. Σταθάκης τόνισε επίσης, ότι με την ευρεία συναίνεση και τη δικαστική επικύρωση των παραπάνω δημιουργείται ένας υπέρτατος μηχανισμός προστασίας και αξιοπιστίας.

Επίσης, αναφέρθηκε στην πιθανότητα πώλησης των δανείων σε fund που θα τα διαχειριστούν στη συνέχεια, καθώς σε κάποιες περιπτώσεις αντί να διαπραγματευτούν μεταξύ τους τρεις-τέσσερις τράπεζες για την αναδιάρθρωση των οφειλών, είναι πιο λειτουργική η ίδια διαδικασία όταν ένας φορέας κατέχει όλα τα δάνεια.