Που συμφωνούν και που διαφωνούν ΕΕ και ΔΝΤ για το ελληνικό χρέος

Εαν και τα στελέχη των θεσμών καταβάλουν προσπάθειες προκειμένου να συγκλίνουν, η ευρωπαϊκή πλευρά προσήλθε χθες στη συζήτηση με θέσεις που ενσωματώνουν πολιτικούς περιορισμούς, δεδομένου ότι η εντολή της είναι συγκεκριμένη.

Αυτούς τους περιορισμούς θα κληθεί να περιορίσει σήμερα το Eurogroup, χωρίς ωστόσο αυτό να προεξοφλείται δεδομένου πως και εντός της ευρωομάδας δεν υπάρχει σύμπνοια για το θέμα.

Το ευρωπαϊκό σχέδιο

Το EuroWorking Group και ο ESM έχουν καταρτίσει σχέδιο που οδηγεί σε ελάφρυνση του ελληνικού χρέους της τάξης του 25% του ΑΕΠ έως το 2040 σε όρους καθαρής παρούσας αξίας (NPV).

Αυτή η πρόταση προβλέπει α) τη χρήση 25 δις ευρω εκ των 86 δις ευρω του ελληνικού δανείου για την πρόωρη αποπληρωμή τμήματος των διμερών δανείων (GLF) του 2010, β) τη χρήση 10 δις ευρω από τα κέρδη του ευρωσυστήματος απο τα ελληνικά ομόλογα (ANFAS , SMPs) για την αποπληρωμή των δανείων του ΔΝΤ από το 2018 στο 2024, γ) την επέκταση της περιόδου χάριτος όλων των δανείων (ΕFSF/ESM/GLF) από το 2022 στο 2028 και την επέκταση της περιόδου αποπληρωμής κατά 10 έτη, όπου η τελευταία δεκαετία θα αποτελεί πληρωμή των ποσών που θα αφαιρεθούν τα έτη που χρειάζονται εξομάλυνση. Σημαντική αλλαγή στο ευρωπαϊκό σχέδιο είναι πως τα πρωτογενή πλεονάσματα μειώνονται για μια δεκαετία στο 2% του ΑΕΠ έναντι 3,5% του ΑΕΠ που προβλέπει σήμερα το προγράμμα. Σημειώνεται πως σχετική πρόταση για πρωτογενή πλεονάσματα είχε διατυπώσει και ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας.

Το σχέδιο του ΔΝΤ

Το ΔΝΤ στην έκθεση του περιγράφει μέτρα που θα οδηγήσουν σε ελάφρυνση του ελληνικού χρέους της τάξης του 50% του ΑΕΠ έως το 2060 σε όρους καθαρής παρούσας αξίας.

Συγκεκριμένα, το Ταμείο προτείνει την παράταση των προθεσμιών λήξης για τα δάνεια του EFSF, του ESM και του Greek Loan Facility (GLF) έως 14 χρόνια για τα δάνεια του EFSF, 10 χρόνια για τα δάνεια του ESM και 30 χρόνια για τα δάνεια του GLF, κάτι που θα μπορούσε να μειώσει τους δείκτες των ακαθάριστων δανειακών αναγκών και χρέους κατά περίπου 7% και 25% του ΑΕΠ έως το 2060 αντίστοιχα.

Για να διασφαλιστεί ότι το χρέος θα παραμείνει σε πτωτική πορεία το ΔΝΤ σημειώνει πως τα επιτόκια θα πρέπει να σταθεροποιηθούν σε χαμηλά επίπεδα για μία παρατεταμένη περίοδο, ώστε να μην ξεπερνούν το 1,5% έως το 2040. Κατά το ΔΝΤ η Ελλάδα δεν μπορεί να διατηρήσει πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ μακροπρόθεσμα και ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 1,5% είναι πιο ρεαλιστικός, δεδομένης της μεταρρυθμιστικής κόπωσης μετά από χρόνια δημοσιονομικής προσαρμογής, αλλά και δεδομένου πως ιστορικά η Ελλάδα δεν έχει καταφέρει να διατηρήσει πρωτογενή πλεονάσματα για παρατεταμένες περιόδους.