ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Σάμερς: Επικίνδυνο το πλεόνασμα που ζητείται από την Ελλάδα

Σάμερς: Επικίνδυνο το πλεόνασμα που ζητείται από την Ελλάδα
Ο Λάρι Σάμερς

«Βαθύτατα επικίνδυνο» χαρακτήρισε το να ζητείται από την Ελλάδα να διατηρήσει πρωτογενές πλεόνασμα άνω του 3%, ο Λάρι Σάμερς, πρώην υπουργός Οικονομικών επί προεδρίας Κλίντον, πρώην οικονομικός σύμβουλος του Μπαράκ Ομπάμα και εκ των κορυφαίων οικονομολόγων των ΗΠΑ.

Μιλώντας στο περιθώριο της Εαρινής Συνόδου του ΔΝΤ την Πέμπτη ο Σάμερς τάχθηκε κατά την μέτρων λιτότητας και των περιοριστικών πολιτικών, σε μια περίοδο μέτριας παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης.

«Δεν είναι τώρα η ώρα για να εφαρμοστεί η μεγαλύτερη λιτότητα που θα εύχονταν κάποιοι να είχαν εφαρμόσει ορισμένες χώρες πέντε χρόνια νωρίτερα Τώρα είναι η ώρα για να επικεντρωθούμε στην διατήρηση του επιπέδου ζήτησης, επιμένοντας ταυτόχρονα στην μακροπρόθεσμη προσαρμογή», δήλωσε χαρακτηριστικά.

Στη βάση αυτή προειδοποίησε πως δεν θα πρέπει να απαιτηθεί από την Ελλάδα να διατηρήσει πρωτογενές πλεόνασμα άνω του 3% του ΑΕΠ της χώρας ως όρος για το πρόγραμμα διάσωσής της. «Αυτός ο τρόπος σκέψης είναι βαθύτατα επικίνδυνος», τόνισε.

Επίσης επισήμανε ότι σε μια συγκυρία παγκόσμιας επιβράδυνσης της ζήτησης θα πρέπει να ενισχυθούν οι ροές κεφαλαίων από τις πλούσιες προς τις αναπτυσσόμενες χώρες καθώς και οι επενδύσεις των πλουσίων χωρών σε υποδομές.

Απευθυνόμενος στην Κριστίν Λαγκάρντ είπε ότι θα ήταν καλή ιδέα η επόμενη σύνοδος να αφορά τα συμπιεσμένα ελλείμματα, τα οποία στην ουσία σημαίνουν λιγότερες επενδύσεις στην υγεία, την εκπαίδευση ή τις υποδομές. Σε περίοδο δημοσιονομικής προσαρμογής η συμπίεση των ελλειμμάτων σημαίνει συμπίεση του πληθωρισμού την ίδια στιγμή που οι δημόσιες επενδύσεις είναι ουσιώδεις για τη διατήρηση της ανάπτυξης.

Αναφερόμενος στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις επισήμανε ότι δεν είναι όλες καλές και ότι σε περιόδους χαμηλής ζήτησης θα πρέπει να εστιάζονται στην αύξηση της ζήτησης και όχι, για παράδειγμα, στην ενίσχυση της ανασφάλειας στην απασχόληση. Τέλος στην παρέμβασή του ο Λάρι Σάμερς επισήμανε ότι πέρα από τις προειδοποιήσεις του ΔΝΤ για ενδεχόμενη επιβράδυνση της οικονομίας, τα πράγματα θα μπορούσαν να πάνε ακόμη χειρότερα και να επέλθει ύφεση, οπότε πιο ευάλωτες θα είναι οι πιο φτωχές οικονομίες στον πλανήτη.