ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Αποκαλυπτική έκθεση ΔΝΤ για τα προβλήματα συντονισμού με την ευρωζώνη

REUTERS/Kham

«Οπού λαλούν πολλοί κοκόροι αργεί να ξημερώσει». Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει σε γενικές γραμμές έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για το παγκόσμιο δίχτυ χρηματοδοτικής ασφάλειας (Global Financial Safety Net, GFSN), η οποία δημοσιεύτηκε χθες και θα συζητηθεί στις 31η Μαρτίου στο Παρίσι στη σύνοδο των υπουργών Οικονομικών και των κεντρικών τραπεζιτών της G20.

Η έκθεση του ΔΝΤ εστιάζει στα προβλήματα που ανακύπτουν όταν πολλοί μηχανισμοί διάσωσης με διαφορετικές εντολές και καταστατικά συμπράττουν στις κρατικές διασώσεις, όπως έγινε στην περίπτωση του Ταμείου και των μηχανισμών της Ευρωζώνης στην ελληνική περίπτωση. Η ανάλυση αυτή έχει ειδικό βάρος για την Ελλάδα γιατί εν πολλοίς περιγράφει το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει το ελληνικό πρόγραμμα, λόγω της ασυμφωνίας του ΔΝΤ σε βασικά ζητήματα.

Όπως αναφέρει η έκθεση του Ταμείου, σε ένα πρόγραμμα που συγχρηματοδοτείται από το Ταμείο και ένα άλλο μηχανισμό διάσωσης, τόσο οι διαφορές ως προς τους στόχους και τους κανόνες, όσο και στα πλαίσια πολιτικής (π.χ., κατά την αξιολόγηση της βιωσιμότητας του χρέους και την ανάγκη αναδιάρθρωσης τους χρέους), συχνά οδηγούν σε παρατεταμένες συζητήσεις που καθυστερούν τη διαθεσιμότητα της χρηματοδότησης και επηρεάζουν την ποιότητα των πολιτικών προσαρμογής.

«Η ανάγκη (σ.σ. των δανειστών) να επιλύσουν τις διαφορές σε υψηλότερο (πολιτικό) επίπεδο μπορεί να παρατείνει περαιτέρω και να περιπλέξει τις συζητήσεις του προγράμματος», σημειώνει η έκθεση που συζητήθηκε χθες στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΔΝΤ.

Η ίδια έκθεση αναδεικνύει και μια άλλη πτυχή που σχετίζεται με το ελληνικό πρόγραμμα. Όπως αναφέρει, «οι διαφορές στην τιμολόγηση των μέσων μπορεί να οδηγήσουν σε διασταυρούμενη επιδότηση (cross-subsidization) και σε μια μετατόπιση του βάρους του κινδύνου μεταξύ των ιδρυμάτων, η οποία δεν μπορεί να είναι επιθυμητή από την άποψη των πιστωτών, καθώς μειώνει τα κίνητρα για την παροχή χρηματοδότησης.

Για το ίδιο θέμα το Ταμείο σημειώνει πως «η διαθεσιμότητα πόρων μέσω διαφόρων θεσμικών φορέων και οργανισμών με διαφορετικές απαιτήσεις πολιτικής δημιουργεί τον κίνδυνο αρμπιτράζ και επιλογής προγράμματος εκ μέρους του κράτους με τη λογική του πελάτη που ψωνίζει (facility shopping)».

ΔΗΜΟΦΙΛΗ

× Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies. Με τη χρήση αυτού του ιστότοπου, αποδέχεστε τους Όρους Χρήσης