Αντιδράσεις για διάταξη που φέρνει αυξήσεις ασφαλίστρων στα παλαιά συμβόλαια υγείας

Η επίμαχη διάταξη προβλέπει ότι «συμβατικές ρήτρες αναπροσαρμογής ασφαλίστρων σε μακροχρόνιες συμβάσεις ασφάλισης υγείας μπορούν να εξαρτούν την αναπροσαρμογή από αντικειμενικούς παράγοντες, που στηρίζονται στην αρχή της καταλληλότητας, ήτοι σε πραγματικά και επίκαιρα δεδομένα της ιδιωτικής ασφάλισης υγείας, όπως ιδίως η ηλικία του ασφαλισμένου και δείκτες, που είναι σαφείς, αντικειμενικοί, ευρέως προσβάσιμοι και επαληθεύσιμοι από τα συμβαλλόμενα μέρη, οι οποίοι διαμορφώνουν την τελική τιμή του ασφαλίστρου ανά έτος αναφοράς», επισημαίνοντας ότι με απόφαση του υπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων θα μπορούν να καθορίζονται οι δείκτες αυτοί ενώ οι ασφαλιζόμενοι θα μπορούν να καταγγείλουν την ασφαλιστική σύμβαση, εφόσον δεν συμφωνούν, εντός προθεσμίας 30 ημερολογιακών ημερών από τη γνωστοποίηση της αναπροσαρμογής.

Σύμφωνα με την ΕΚΠΟΙΖΩ, με τη συγκεκριμένη διάταξη του νομοσχεδίου επιχειρείται επέμβαση στις υφιστάμενες συμβάσεις μακροχρόνιων νοσοκομειακών ασφαλίσεων, καθώς θα αρκεί πλέον να αναφέρονται μόνο τα αντικειμενικά και επαληθεύσιμα κριτήρια αναπροσαρμογής (π.χ. δείκτης υγείας και ηλικία ασφαλισμένου), χωρίς να εξειδικεύεται σε τι ποσοστό το κάθε κριτήριο συμμετέχει στην αναπροσαρμογή του ασφαλίστρου.

Με δεδομένο μάλιστα, όπως αναφέρει η ΕΚΠΟΙΖΩ, «ότι δεν αναφέρεται σε συγκεκριμένους παράγοντες ή δείκτες, αφήνει τις εταιρείες να καθορίσουν οι ίδιες τους παράγοντες που τους εξυπηρετούν και την επιρροή τους στη σύμβαση. Μπορούν δηλαδή να καθορίσουν, λ.χ., ένα οποιοδήποτε ετήσιο ποσοστό λόγω ηλικίας (π.χ. 4%), αφού η ηλικία αναφέρεται ως παράγοντας, και οποιονδήποτε άλλο παράγοντα ή παράγοντες που κρίνουν ότι τους εξυπηρετούν καλύτερα για πρόσθετες αυξήσεις».

Αυτό μπορεί να οδηγήσει τους καταναλωτές που θα υποχρεωθούν λόγω της αύξησης του ασφαλίστρου να διακόψουν μια ασφαλιστική σύμβαση υγείας να μην είναι σε θέση να βρουν ανάλογη κάλυψη σε άλλη εταιρεία, καθώς οι ασφαλιστικές εταιρείες σήμερα προσφέρουν κυρίως ετήσια συμβόλαια.

Τονίζει μάλιστα ότι η διάταξη είναι και αντισυνταγματική και υπονομεύει την αποτελεσματικότητα της Οδηγίας 93/13 για τους καταχρηστικούς όρους.