Σφίξιμο του «ζωναριού» μετά τον κορωνοϊό για να μαζευτεί το χρέος – Ο «χρησμός» Ρέγκλινγκ

«Αν και δεν είναι ώρα να δούμε το πώς θα εγγυηθούμε τη μεσοπρόθεσμη βιωσιμότητα χρέους, ωστόσο πρέπει να ξέρουμε πως κάποια στιγμή θα απαιτηθούν δημοσιονομικές προσπάθειες», ανέφερε σχετικά ο Γερμανός επικεφαλής του ESM.

Η δήλωση αυτή δεν χωράει παρερμηνειών για το πως ο ESM, ο φορέας που κατέχει το 70% του ελληνικού χρέους, προσεγγίζει το ζήτημα της δημοσιονομικής πορείας της Ελλάδος.

Αν και αναγνωρίζεται πως η επιστροφή σε πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% δεν είναι εφικτή το 2021 και ενδεχομένως το 2022, ο ESM και η ευρωζώνη επιθυμούν να δουν την Ελλάδα να τηρεί το στόχο για μεσοπρόθεσμο πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης του 2,2%.

Αξίζει να σημειωθεί πως στο πρώτο επτάμηνο του 2020 το πρωτογενές αποτέλεσμα διαμορφώθηκε σε έλλειμμα ύψους 7,463 δισ. ευρώ, έναντι στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 1,16 δισ. ευρώ και ήδη υπάρχουν εκτιμήσεις πως το πρωτογενές έλλειμμα στο σύνολο του 2020 θα αγγίξει τα 15 δισ. ευρώ, ήτοι θα είναι 22 δισ. ευρώ μεγαλύτερο από το στόχο που είχε τεθεί στον προϋπολογισμό 2020.

Η κυβέρνηση έχει ανακοινώσει πως δρομολογεί μέτρα κατά του κορωνοϊού που η συνολική τους αξία αναμένεται να φτάσει ή και να υπερβεί τα 24 δισ. ευρώ. Αυτά χρηματοδοτούνται από τη διαχείριση των ταμειακών διαθεσίμων της χώρας, που έχουν ανέλθει σε 37,8 δισ. ευρώ, μετά από τις τελευταίες έξι επιτυχημένες εκδόσεις χρέους, συνολικού ύψους 14 δισ. ευρώ, οι οποίες συνοδεύτηκαν με χαμηλά επιτόκια.

Ο ESM γνωρίζει πως τα χαμηλά επιτόκια δεν καθιστούν αυτομάτως βιώσιμο το ελληνικό χρέος και ότι οι πόροι που αντιστοιχούν στην Ελλάδα από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για παραγωγικούς σκοπούς (επένδυση σε ανθρώπινο κεφάλαιο, σε παραγωγική υποδομή και έρευνα) και όχι σε μη παραγωγικές δαπάνες (σ.σ. εξοπλισμούς) που έχουν χαμηλούς δημοσιονομικούς πολλαπλασιαστές και δεν συμβάλουν στην τροφοδότηση της ανάπτυξης.