Ρέγκλινγκ: Η συνεργασία μηχανισμών διάσωσης με το ΔΝΤ πρέπει να βασίζεται σε παρόμοιες προσεγγίσεις
Στην ανάγκη το ΔΝΤ και μηχανισμοί διάσωσης όπως ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας να συνεργάζονται στη βάση παρόμοιων προσεγγίσεων και προϋποθέσεων πολιτικής όταν συμπράττουν για τη στήριξη οικονομιών, αναφέρθηκε ο επικεφαλής του ESM Κλάους Ρέγκλινγκ.
Μιλώντας σήμερα στη Σαγκάη σε μια διάσκεψη για τα Διεθνή Πρότυπα Χρηματοοικονομικής Αρχιτεκτονικής, ο Ρέγκλινγκ επικέντρωσε στις Περιφερειακές Χρηματοοικονομικές Ρυθμίσεις (RFA) όπως είθισται να ονομάζονται μηχανισμοί διάσωσης όπως ο ESM και o EFSF, και στη σχέση τους με το ΔΝΤ.
Ο Γενικός Διευθυντής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας τόνισε πως μεταξύ 2011 και 2015 ο EFSF και ο ESM εκταμίευσαν αθροιστικά σχεδόν τριπλάσια κεφάλαια διάσωσης σε σχέση με όσα εκταμίευσε το ΔΝΤ. Μάλιστα, υπογράμμισε πως σε σύγκριση με το δανεισμό του ΔΝΤ τα δάνεια των EFSF/ESM παρέχονται με χαμηλότερο κόστος και μεγαλύτερες διάρκειες, αντανακλώντας την υψηλή περιφερειακή αλληλεγγύη των κρατών της ζώνης του ευρώ.
Χαρακτηριστικά επεσήμανε πως τα δάνεια του ΔΝΤ παρέχονται με επιτόκιο μεταξύ 3,5% και 5% όταν αυτά του ESM με επιτόκιο 0,8%, ενώ η μέση σταθμισμένη ωρίμαση των δανείων είναι τα 21 έτη και για την Ελλάδα ανέρχεται στα 31 έτη. Ειδικά για την Ελλάδα είπε πως τα δάνεια του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού οδήγησαν σε εξοικονομήσεις 4,5% του ΑΕΠ ετησίως, βοηθώντας τη βιωσιμότητα του χρέους με την πάροδο του χρόνου και την επανάκτηση της επαφής με τις αγορές.
Θέλοντας να αναδείξει τα πλεονεκτήματα μηχανισμών όπως ο ESM ο Ρέγκλινγκ ανέφερε πως λειτουργούν ως δανειστής τελευταίου καταφυγίου σε μια κρίση και εν συγκρίσει με το ΔΝΤ, λόγω του περιφερειακού τους χαρακτήρα, έχουν καλύτερη κατανόηση των οικονομιών των κρατών μελών, των προκλήσεων ανά περιοχή και των διαδικασιών λήψης αποφάσεων. Ακόμη, μπορεί να διαθέτουν καλύτερα σχεδιασμένα εργαλεία για ειδικές περιστάσεις, όπως πχ. ο ESM παρέχει έμμεση και άμεση χρηματοδότηση για την ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών.
Το πλέον σημαντικό πλεονέκτημα είναι ότι μπορούν να κινητοποιήσουν περισσότερους πόρους από ό, τι το ΔΝΤ για την μέλη τους και ότι έχουν κίνητρα για να παρέχουν μακροπρόθεσμη βοήθεια προς τα κράτη μέλη που είναι σε παρατεταμένη κατάσταση σοκ και πλήττονται από βαθιές διαρθρωτικές ανεπάρκειες.
Στη βάση αυτή αναγνώρισε πως τα πλεονεκτήματα των Περιφερειακών Χρηματοοικονομικών Ρυθμίσεων πρέπει να αξιοποιούνται σε συνεργασία με το ΔΝΤ, το οποίο έχει ένα παγκόσμιο ρόλο στο κέντρο το Διεθνούς Νομισματικού Συστήματος. Ωστόσο, ξεκαθάρισε πως η συνεργασία των μηχανισμών διάσωσης με το ΔΝΤ πρέπει να βασίζεται σε παρόμοιες προσεγγίσεις και σε συνεπείς προϋποθέσεις πολιτικής. «Οι διαφορές στους όρους οικονομικής στήριξης μεταξύ των θεσμικών οργάνων μπορεί να είναι συμπληρωματικές, δεν χρειάζεται να είναι μια πηγή αρμπιτράζ», ανέφερε με νόημα.
Αν και η συγκεκριμένη αναφορά θα μπορούσε να αναγνωσθεί υπό το πρίσμα των πρόσφατων γεγονότων και των σχέσεων των ευρωπαϊκών θεσμών με το ΔΝΤ, ωστόσο το πολύ γενικό σχόλιο του Κλάους Ρέγκλινγκ δεν ήταν προσαρμοσμένο στην ειδική κατάσταση της Ελλάδας ή άλλων χωρών με τις οποίες ο ESM έχει πρόγραμμα.