Ελληνικό Δημοσιονομικό Συμβούλιο: Εμπόδια σε ανάπτυξη και δημοσιονομικά από τον κορωνοϊό

Το Ελληνικό Δημοσιονομικό Συμβούλιο αναφέρει στην έκθεση του πως αν εκπληρωθούν μια σειρά αρνητικών εκτιμήσεων για την οικονομία της ευρωζώνης, θα απομακρυνθούμε, πιθανώς σημαντικά, από τον στόχο για αύξηση του ΑΕΠ κατά 2,8% το 2020, γεγονός που όπως τονίζεται θα έχει δυσμενείς επιπτώσεις στα δημοσιονομικά αποτελέσματα.

Το Ελληνικό Δημοσιονομικό Συμβούλιο καταγράφει τρία πιθανά σενάρια για το 2020, με ανάπτυξη που κυμαίνεται ανάλογα το σενάριο 0,3% έως 0,9% χαμηλότερο από ότι τον εφετινό στόχο για ανάπτυξη 2,8%.

Στην άσκηση του Ελληνικού Δημοσιονομικού Συμβουλίου χρησιμοποιήθηκαν δύο πολύ δυσμενή σενάρια τα οποία υπό κανονικές συνθήκες, βάσει δηλαδή ιστορικών τιμών και χωρίς «δομικές αλλαγές» στην οικονομία της Ελλάδας και της ευρωζώνης, μπορεί να προκαλέσουν μείωση στην εκτιμώμενη μεγέθυνση για το 2020 κατά 0,3 και 0,7 ποσοστιαίες μονάδες.

Συγκεκριμένα, η κεντρική πρόβλεψη του Ελληνικού Δημοσιονομικού Συμβουλίου για την πραγματική αύξηση του ελληνικού ΑΕΠ 2020 είναι 2,54% (και όχι 2,8%).Με βάση το δυσμενές σενάριο η πραγματική αύξηση του ελληνικού ΑΕΠ το 2020 θα είναι 2,21% και 1,88% με βάση το πιο δυσμενές σενάριο.

Κατά τις εκτιμήσεις του Ελληνικού Δημοσιονομικού Συμβουλίου η «κρίση» μπορεί να πλήξει, επιπλέον, ενδογενώς την ελληνική οικονομία βάσει τουλάχιστον δύο διαύλων: α) επιδείνωσης του ισοζυγίου αγαθών και υπηρεσιών λόγω μείωσης των τουριστικών εισπράξεων, μείωσης των εισπράξεων από θαλάσσιες και χερσαίες μεταφορές κλπ και β) λόγω αρνητικής επίπτωσης στην ιδιωτική κατανάλωση (κλάδος εστίασης, διασκέδαση και ψυχαγωγία, οικοδομή κλπ).

«Με βάση αυτές τις αρνητικές εκτιμήσεις» καταλήγει η Έκθεση «φαίνεται ότι απομακρυνόμαστε, πιθανώς σημαντικά, από τον στόχο για αύξηση του ΑΕΠ κατά 2,8% το 2020, γεγονός που θα έχει δυσμενείς επιπτώσεις στα δημοσιονομικά αποτελέσματα. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να αναζητηθούν «μαξιλάρια» για τον προϋπολογισμό για τυχόν έκτακτες δαπάνες (πχ στο τομέα της υγείας), όπως πιθανώς αξιοποίηση μέρους των ταμειακών αποθεμάτων ασφαλείας (cash buffers), αλλά και έγκαιρη συνεννόηση με τους θεσμούς για συμφωνία ρήτρας διαφυγής (escape clause), ώστε μία ελεγχόμενη απόκλιση από το στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ να μην οδηγήσει σε περιοριστικά δημοσιονομικά μέτρα τα οποία θα επιδεινώσουν περαιτέρω την μακροοικονομική κατάσταση στην Ελλάδα και θα ανακόψουν τη θετική δυναμική των τελευταίων ετών».