«Ξεκλειδώνει» τα μικρότερα πλεονάσματα η νέα ανάλυση βιωσιμότητας του χρέους

Το γεγονός αυτό, δηλαδή ότι το Δημόσιο θα έχει σε βάθος χρόνου μικρότερες ανάγκες χρηματοδότησης για την εξυπηρέτηση του χρέους του, σε σχέση με αυτές που ανέμεναν οι θεσμοί πριν ένα χρόνο, αυτόματα σημαίνει ότι οι στόχοι για τα πρωτογενή πλεονάσματα μπορούν να αλλάξουν.

Αρκεί να αναφέρουμε ότι σήμερα το μέσο κόστος δανεισμού του Ελληνικού Δημοσίου για τα έτη 2022 – 2042 διαμορφώνεται στο 3,2%, επίπεδα αισθητά χαμηλότερα από εκείνα που εκτιμούσαν οι θεσμοί προ έτους. Ενδεικτικά να αναφέρουμε πως οι θεσμοί έχουν συντάξει την ανάλυσή τους με την παραδοχή πως το μέσο επιτόκιο αναχρηματοδότησης του ελληνικού χρέους το διάστημα 2023-2060 θα είναι στο 5,2%.

Δεδομένου ότι διαφαίνεται πως το χρέος το οποίο θα εκδίδει η Ελλάδα τα επόμενα χρόνια θα έχει κόστος αισθητά πιο μικρό από εκείνο που έχει ενσωματωθεί στο υφιστάμενο βασικό σενάριο της ανάλυσης βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, οι χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας μας θα είναι ανάλογα μικρότερες.

Σήμερα το βασικό σενάριο των θεσμών δείχνει ότι το χρέος παραμένει σε καθοδική πορεία, αν και παραμένει σε ποσοστό πάνω από το 100% του ΑΕΠ έως το 2048. Οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας θα κυμαίνονται γύρω στο 10% του ΑΕΠ έως το 2032 και θα παραμείνουν περίπου στο 17% του ΑΕΠ στο τέλος του χρονικού ορίζοντα των προβλέψεων (2060).

Οι θεσμοί θα αναθεωρήσουν μέσα στις επόμενες εβδομάδες την ανάλυση βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους και αναμένεται να ενσωματώσουν σε αυτή τα χαμηλότερα επίπεδα δανεισμού του Δημοσίου.

Αυτόματα αυτή η εξέλιξη θα οδηγήσει σε πιο μικρές ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες και αυτό δημιουργεί τη δυνατότητα για μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων κατά μία μονάδα το 2021 και το 2022, ήτοι παρέχει τα περιθώρια ώστε το πρωτογενές πλεόνασμα τη συγκεκριμένη διετία να περιοριστεί από το 3,5% στο 2,5%. Αυτό ακολούθως συνεπάγεται πρόσθετο δημοσιονομικό χώρο συνολικού ύψους άνω των 4 δισ. ευρώ στη διετία 2021 και 2022.