Στο 0,5% τοποθετεί το ΙΟΒΕ την συρρίκνωση του ΑΕΠ το 2015

«Ανεξάρτητα από το ακριβές της μέγεθος, η έκταση της ύφεσης είναι σημαντικά μικρότερη από όσο αρχικά αναμενόταν με την είσοδο της οικονομίας στην περίοδο των κεφαλαιακών ελέγχων», αναφέρει η έκθεση.

Η τριμηνία έκθεση του Ιδρύματος για την ελληνική οικονομία υποστηρίζει πως η ελληνική οικονομία πιθανότατα θα καταγράψει ύφεση 1,5% το 2016, εκτός και εάν υπάρξει μεγάλη αύξηση των επενδύσεων, κάτι που θα μπορούσε να τροφοδοτήσει την ανάπτυξη.

Το ΙΟΒΕ αναφέρει πως στο σύνολο του 2015 ο ρυθμός μείωσης των τιμών διαμορφώθηκε στο 1,7%, από 1,3% το 2014, αποπληθωρισμός ο οποίος ήταν ο εντονότερος τουλάχιστον από το 1960. Θεωρεί δε πως η νέα υποχώρηση της τιμής του πετρελαίου εθα επενεργήσει ανασχετικά σε μια σημαντική αύξηση των τιμών, ωστόσο καθώς η έκτασή της είναι μικρότερη της περυσινής και εξαιτίας της υψηλής φορολόγησης των καυσίμων, η επίδρασή της δεν θα είναι εξίσου αισθητή όσο το 2015. Επομένως, ο πληθωρισμός θα αυξηθεί το 2016, μετά από τρία έτη συνεχούς αποπληθωρισμού, με την άνοδό τους να αναμένεται ότι θα διαμορφωθεί μεταξύ 0,5%-1%

Το ΙΟΒΕ βλέπει και αύξηση της ανεργίας το 2016. Όπως τονίζει οι περιοριστικές συνθήκες στη διαθεσιμότητα - κινητικότητα κεφαλαίων από τα capital controls, η συνεχιζόμενη πολιτική αβεβαιότητα και μετά την πρώτη αξιολόγηση του νέου προγράμματος, για την έκβαση των διαπραγματεύσεων για το δημόσιο χρέος και κατόπιν για τη δεύτερη αξιολόγηση, η διαδικασία μετάβασης στο νέο φορέα αποκρατικοποιήσεων, η οποία δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί, θα οδηγήσουν τους δυνητικούς επενδυτές σε στάση αναμονής έως ότου ολοκληρωθούν οι σχετικές διεργασίες, αναβάλλοντας τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Συνεκτιμώντας τις παραπάνω επιμέρους επιδράσεις στην απασχόληση κατά το τρέχον έτος, το συνολικό ισοζύγιο κρίνεται αρνητικό, γεγονός το οποίο αναμένεται να επιφέρει ήπια διεύρυνση της ανεργίας το 2016, στην περιοχή του 25,5%.

Σύμφωνα με τους αναλυτές του ΙΟΒΕ το εάν θα παραμείνει η οικονομία σε ένα παρατεταμένο διάστημα στασιμότητας, και ταυτόχρονα ευάλωτη σε εξωτερικές διαταράξεις και κινδύνους, ή αν θα εισέλθει σε πορεία ανάπτυξης εξαρτάται με κρίσιμο τρόπο από την αξιοπιστία της οικονομικής πολιτικής και την αποφασιστικότητα της αναπτυξιακής στροφής. «Οι εξελίξεις σε επιμέρους πεδία εφαρμογής της οικονομικής πολιτικής δεν υπάρχει περιθώριο να αποκλίνουν από τον κεντρικό στόχο ή να τον αμφισβητούν», σημειώνουν σε αυστηρό τόνο.

Αναφορικά με το δημόσιο χρέος οι αναλυτές του ΙΟΒΕ σημειώνουν πως η έμφαση θα πρέπει να δοθεί στο να υπάρξει διασφάλιση ότι θα παραμείνει χαμηλό το κόστος εξυπηρέτησής του και για μακρύτερη περίοδο από ότι ήδη ισχύει, καθώς η ονομαστική του αξία για πληρωμές που θα γίνουν σε βάθος χρόνου έχει σχετικά μικρότερη σημασία.

Όπως τονίζουν, παρότι ορισμένα βασικά χαρακτηριστικά της νέας παρέμβασης στο δημόσιο χρέος κατόπιν της ολοκλήρωσης της τρέχουσας αξιολόγησης έχουν προδιαγραφεί στη συμφωνία της Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης στις 12 Ιουλίου 2015 (επέκταση περιόδων χάριτος και αποπληρωμής), η σχετική διαπραγμάτευση προβλέπεται ότι θα είναι η πλέον κομβική για την εφαρμογή τουπ φέτος. «Αναμένεται να αναδειχθούν εκ νέου οι διαφορετικές προσεγγίσεις για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους, επιτείνοντας την αναμονή – αβεβαιότητα εντός και εκτός της χώρας για την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων», σημειώνεται στην έκθεση.

Το ΙΟΒΕ σημειώνει πως οι δυνητικοί επενδυτές που ενδιαφέρονται για την Ελλάδα θα σταθμίσουν κατά τη λήψη των σχετικών αποφάσεών τους όχι μόνο τους περισσότερους διαθέσιμους πόρους και επενδύσεις με σημαντικές προοπτικές, αλλά και άλλους παράγοντες, οι οποίοι επηρεάζουν την αποδοτικότητα των επενδύσεων τους. Σε αυτούς συγκαταλέγονται:

• Η μέσο - μακροπρόθεσμη σταθερότητα της ελληνικής οικονομίας, η οποία εξαρτάται από την προοπτική συνέχισης της δημοσιονομικής προσαρμογής.
• Τα χαρακτηριστικά και η σταθερότητα του φορολογικού συστήματος, κατόπιν της επερχόμενης αναμόρφωσής του.
• Η έμφαση της εφαρμογής του προγράμματος πέρα από τα δημόσια οικονομικά, στις διαρθρωτικές αλλαγές σε κλάδους και επαγγέλματα για την ενίσχυση του ανταγωνισμού.
• Εξωγενείς παράγοντες, όπως το ενεργειακό κόστος, η γεωπολιτική κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή, η πορεία της ανάκαμψης στην ευρωζώνη.