Ποιες τραπεζικές προμήθειες είναι στο «στόχαστρο» του υπουργείου Οικονομικών

Ωστόσο, η επέκταση της χρήσης των πιστωτικών και χρεωστικών καρτών και η όδευση πολλών εντολών πληρωμών διατραπεζικά έχουν αφυπνίσει τους πελάτες των τραπεζών που ειδικά το τελευταίο εξάμηνο έχουν έλθει αντιμέτωποι με μεγάλες επιβαρύνσεις.

Στην παρούσα φάση η ανάγκη του φορολογικού μηχανισμού να εξαπλώσει τη χρήση των ηλεκτρονικών πληρωμών μέσω καρτών έρχεται να σταθεί σύμμαχος των καταναλωτών, καθώς και η κεντρική διοίκηση διαπιστώνει πως σε πολλές περιπτώσεις οι τραπεζικές χρεώσεις αν όχι τεράστιες είναι υπερβολικές.

Στο πλαίσιο αυτό το υπουργείο Οικονομικών βρίσκεται σε συνεννόηση με την Τράπεζα της Ελλάδος, προκειμένου οι τραπεζικές προμήθειες να πέσουν σε λογικά όρια.

Η τελευταία φορά που η Τράπεζα της Ελλάδος ασχολήθηκε με το συγκεκριμένο θέμα ήταν το 2002 επί θητείας Νικόλαου Γκαργκάνα και τότε μόνον εισάγοντας κανόνες πληροφόρησης των συναλλασσομένων με τα πιστωτικά ιδρύματα για τους βασικούς όρους που διέπουν τις τραπεζικές συναλλαγές.

Πολλές δε τραπεζικές προμήθειες καταργήθηκαν το 2011 όταν και τα τραπεζικά ιδρύματα εναρμονίστηκαν με σχετικές υπουργικές αποφάσεις.

Ενδεικτικώς από το 2011 έχει απαγορευθεί :

• Η καταβολή προμήθειας ή εξόδων για την κατάθεση σε λογαριασμό τρίτου που είναι πελάτης του πιστωτικού ιδρύματος.
• Η καταβολή προμήθειας όταν ο δικαιούχος των δύο λογαριασμών είναι το ίδιο πρόσωπο.
• Η καταβολή προμήθειας όταν ο δικαιούχος των δύο λογαριασμών είναι διαφορετικό πρόσωπο.
• Η επιβολή εξόδων αδράνειας σε καταθετικούς λογαριασμούς που παραμένουν ακίνητοι για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο από το ελάχιστο διάστημα που ορίζει το πιστωτικό ίδρυμα.
• Η καταβολή προμήθειας ή λειτουργικών εξόδων σε περίπτωση ανάληψης μετρητών από κατάστημα ή ΑΤΜ του ίδιου πιστωτικού ιδρύματος.

Ωστόσο, οι προμήθειες που παραμένουν είναι σε πολλές περιπτώσεις κραυγαλέες. Ενδεικτικά:

• Για την ανάληψη μετρητών με χρέωση αποταμιευτικού λογαριασμού μέσω του δικτύου άλλων τραπεζών στην Ελλάδα ο πελάτης μπορεί να βρεθεί να πληρώνει έως και 5 τοις χιλίοις επί του ποσού που θα κάνει ανάληψη, πέραν του παγίου που κυμαίνεται έως και 2,20 ευρώ για μια και μοναδική ανάληψη !
• Μεγάλο είναι και το κόστος που επωμίζεται ο καταθέτης όταν απευθύνει ερώτηση υπολοίπου μέσω του δικτύου άλλων τραπεζών και το οποίο μπορεί να αγγίξει και τα 0,30 ευρώ ανά ερώτηση, όταν στις περισσότερες περιπτώσεις είναι 0,15 ευρώ.
• Τα πραγματικά προβλήματα ξεκινούν όταν πρόκειται για την έκδοση εντολών πληρωμών για το εσωτερικό. Είναι ενδεικτικό πως για την πληρωμή ενός π.χ. ασφαλιστηρίου 150 ευρώ σε ελληνικό τραπεζικό λογαριασμό (όχι στην ίδια την τράπεζα ) η Attica Bank χρεώνει 7,5 ευρώ, η Alpha Bank 12 ευρώ, η Εθνική Τράπεζα 8 ευρώ, η Eurobank 15 ευρώ και η Τράπεζα Πειραιώς 10 ευρώ.
• Με προμήθειες οι οποίες σε κάποιες περιπτώσεις υπερβαίνουν και το 3% επί κάθε συναλλαγής επιβαρύνονται οι επιχειρήσεις όταν οι καταναλωτές πληρώνουν με κάρτες, χρεωστικές και πιστωτικές. Επιπλέον, σε αρκετές περιπτώσεις οι επιχειρήσεις επιβαρύνονται με συνδρομή για τη χρήση των τερματικών POS.

Αρμόδια κυβερνητικά στελέχη αναφέρουν πως άμεσα θα υπάρξει αποκλιμάκωση των εν λόγω χρεώσεων σε συνεννόηση με τις τράπεζες. Όπως αναφέρουν «δεν μπορεί κόστη που επιβάλλονταν όταν συγκεκριμένες συναλλαγές ήταν ακόμη και 30 φορές λιγότερες να εξακολουθούν να ισχύουν», δεδομένου μάλιστα ότι η χρήση καρτών και η πραγματοποίηση πληρωμών διατραπεζικά θα αυξηθούν στο προσεχές μέλλον.

Το θέμα των τραπεζικών προμηθειών και χρεώσεων εκτός από το υπουργείο Οικονομικών και την Τράπεζα της Ελλάδος το παρακολουθούν η Ελληνική Ένωση Τραπεζών και ο γενικός γραμματέας Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή Αντώνης Παπαδεράκης.