Η συμμετοχή της Ελλάδας στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ η μεγάλη πρόκληση του 2016

Σύμφωνα με το υπουργείο Οικονομικών, μετά την ελάφρυνση του χαρτοφυλακίου του ελληνικού δημόσιου χρέους, η οποία ως διαδικασία τοποθετείται στο πρώτο εξάμηνο του 2016, αναμένεται να βελτιωθούν περαιτέρω τα βασικά χαρακτηριστικά του χρέους αναφορικά με τη μέση σταθμική φυσική του διάρκεια, την ομαλοποίηση του τρόπου αποπληρωμής του και την προβλεψιμότητα του κόστους εξυπηρέτησής του.

Η βελτίωση της εξυπηρετησιμότητας του χρέους θα επιτρέψει κατά την κυβέρνηση μετά το δεύτερο εξάμηνο του 2016 την επανέναρξη δραστηριότητας της χώρας στις διεθνείς αγορές, συμπεριλαμβανομένης και της εκδοτικής.

Κατά κάποιες προκαταρκτικές εκτιμήσεις η επομένη έκδοση ομολόγου θα μπορούσε να αναφέρεται σε ένα ποσό της τάξης των 2 δισ. ευρώ και η διάρκεια ωρίμανσης που θα μπορούσε να επιλεγεί είναι αυτή των 5 ετών.

Σε κάθε περίπτωση η όποια έκδοση νέου ελληνικού χρέους θα συσχετιζόταν χρονικά με τη συμμετοχή της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE) της ΕΚΤ. Αυτό διότι το επιτόκιο που θα ήταν διατεθειμένοι να προσφέρουν οι επενδυτές θα μειωνόταν αισθητά εάν η έκδοση υλοποιούταν σε περίοδο που η Ελλάδα μετείχε στο QΕ.

Αλλά αυτό δεν είναι εύκολη υπόθεση. Για να μετέχει η Ελλάδα στο QE θα πρέπει πρώτα να έχει ολοκληρωθεί η πρώτη αξιολόγηση από τους θεσμούς, ακολούθως να έχει τελεσφορήσει η συζήτηση για την ελάφρυνση του χρέους της, αλλά και να μην είναι σε εκκρεμότητα η δεύτερη αξιολόγηση.

Δεδομένου ότι η ΕΚΤ έχει αυξήσει το ανώτατο όριο των ομολόγων που μπορεί να κατέχει για κάθε χώρα στο 33% του εμπορεύσιμου χρέους της και η Ελλάδα έχει σήμερα εμπορεύσιμο χρέος 59 δισ. ευρώ εκ του οποίου η ΕΚΤ διαθέτει τα 20 δισ. ευρώ (33,9%), αγορές ελληνικού χρέους θα μπορούσαν να γίνουν από την ΕΚΤ μετά τις 20 Ιουλίου 2016, όταν και η χώρα μας θα αποπληρώσει ομολόγα 2,3 δισ. ευρώ που κατέχει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Σε κάθε περίπτωση στο ενδιάμεσο διάστημα και μέχρι να εξέλθει η Ελλάδα στις αγορές η χρηματοδότηση του Ελληνικού Δημοσίου θα γίνεται αφενός από τον ESM και ενδεχομένως από το ΔΝΤ (εάν μετάσχει στο πρόγραμμα) και αφετέρου μέσω εκδόσεων εντόκων γραμματίων και συμφωνιών repos για την κάλυψη των βραχυχρόνιων αναγκών ταμειακής ρευστότητας.