Είναι η οικονομία και είναι η ανάπτυξη που αργεί πολύ… Τι δεν καταλαβαίνεις;

Το πιο σημαντικό και κρίσιμο πεδίο, το οποίο θα κρίνει άλλωστε και το μέλλον της χώρας.

Οι επενδύσεις μοιάζουν σαν όνειρο επί χάρτου, στην πραγματικότητα δεν έχει ανακοινωθεί κάποια καινούρια επένδυση, η φορολογία συνεχίζει να βασανίζει ιδιώτες και επιχειρήσεις και οι τελευταίες, παλεύουν παλικαρίσια με το κράτος – μπαμπούλα και με τις δικές τους δυνάμεις τόσο στο εσωτερικό μέτωπο, όσο και στο εξωτερικό με γενναία παραδείγματα ωστόσο εξωστρέφειας (βλέπε κλάδους φαρμακοβιομηχανίας και τροφίμων).

Η ανάπτυξη, μεταξεταστέος μαθητής

Η ανάπτυξη που θα έπρεπε να είναι η καθημερινή επωδός και το βασικό μας μέλημα βρίσκεται στα μετόπισθεν, ως ένας φιλότιμος αλλά… μεταξεταστέος μαθητής.

Και όμως, κυβέρνηση θεσμικοί φορείς και Ευρώπη, υπογραμμίζουν διαρκώς ότι είμαστε ένα βήμα πριν την έξοδο της Ελλάδας στις αγορές και ότι είναι θέμα χρόνου, να πατήσουμε (;) δυνατά στα πόδια μας!

Εάν το διεθνές οικονομικό περιβάλλον είναι τόσο αβέβαιο και τοξικό, όπως επεσήμανε πρόσφατα ο Γενικός Διευθυντής του ΣΕΒ κ. Άκης Σκέρτσος, δεν θα έπρεπε στο εσωτερικό της χώρας να υπάρχει σύμπνοια και διάθεση για ανασυγκρότηση και ανάπτυξη;

«Γνωρίζουμε καλά ότι δεν υπάρχει κάτι πιο τοξικό από τον συνδυασμό υψηλού χρέους και ανοδικών τραπεζικών επιτοκίων, τόσο για την εξυπηρέτηση του δημόσιου όσο και του ιδιωτικού χρέους –το οποίο αυξήθηκε τα προηγούμενα χρόνια λόγω των μηδενικών ή και αρνητικών επιτοκίων που προσέφεραν οι τράπεζες για την αναθέρμανση της οικονομίας» σημείωσε ο κ. Σκέρτσος πριν λίγο καιρό, μιλώντας στο ραδιόφωνο του News 247 προσθέτοντας:

Η Ελλάδα μέσα σε ένα τοξικό αβέβαιο περιβάλλον

«Καθώς λοιπόν οι διεθνείς οργανισμοί αναθεωρούν προς τα κάτω τις εκτιμήσεις τους για την ανάπτυξη των μεγάλων ξένων οικονομιών, η ελληνική οικονομία βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα αβέβαιο διεθνές επενδυτικό περιβάλλον που γίνεται όλο και πιο συντηρητικό στις επιλογές του αναζητώντας σίγουρες αποδόσεις στις επενδύσεις του. Και συμπλήρωσε: «δυστυχώς η Ελλάδα έχασε τα τέσσερα καλά προηγούμενα χρόνια του ανοδικού διεθνούς οικονομικού κύκλου με τα ιστορικά χαμηλά επιτόκια -από τα οποία δεν μπορέσαμε να επωφεληθούμε καθώς οι ελληνικές τράπεζες και επιχειρήσεις βρίσκονταν ουσιαστικά σε καραντίνα και υπό καθεστώς capital controls- και επιχειρεί τώρα να δοκιμάσει την τύχη της σε ένα πολύ πιο αβέβαιο περιβάλλον.

Σε αυτό το πλαίσιο, η Ελλάδα καλείται να πορευθεί με προσοχή και προσήλωση στο στόχο της βιώσιμης ανάπτυξης, αποφεύγοντας τους κινδύνους που δημιουργούνται στο προσεχές διάστημα». Ως παράγοντες κινδύνου και ανατροπών της πορείας οικονομικής ανάκαμψης της χώρας, ο κ. Σκέρτσος εντόπισε ειδικότερα τα ακόλουθα τρία σημεία:

- τις αθρόες προεκλογικές παροχές που δυστυχώς γίνονται με πελατειακή και όχι με αναπτυξιακή λογική.

- τις επικείμενες δικαστικές αποφάσεις για τις συντάξεις και το νόμο Κατρούγκαλου που μπορούν δυνητικά να εκτροχιάσουν τον προϋπολογισμό, με περαιτέρω αύξηση της ήδη υψηλής συνταξιοδοτικής δαπάνης,

- τη φοροδοτική κόπωση ως αποτέλεσμα της υπερφορολόγησης της οικονομίας, όπως αντανακλάται στη σταθερή άνοδο των ανείσπρακτων οφειλών προς το Δημόσιο, πλέον άνω των 100 δις ευρώ.

Εδώ και τώρα τόνωση της παραγωγής

Οι παραπάνω επισημάνσεις μου θυμίζουν τις διατυπώσεις της Δρ. Μιράντας Ξαφά στο 9ο Pharma & Health Conference τον περασμένο Οκτώβριο, η οποία σε ομιλία της στο είχε τονίσει, ότι για την Ελλάδα σήμερα, δύο ζητήματα είναι κρίσιμης σημασίας: η τόνωση της παραγωγής και το φορολογικό, την ώρα που το 52% των φορολογουμένων, δεν πληρώνει φόρο εισοδήματος και την ώρα που οι καταθέσεις των Ελλήνων το 2018, μειώθηκαν κατά 35 δις. ευρώ από το 2014.

Βεβαίως το φορολογικό ζήτημα είναι μείζον για όλους μας και απαιτεί αλλαγή νοοτροπίας και φορολογικής συνείδησης από όλους μας.

Είναι βασικό να πληρώνουμε τους τόκους μας με ίδιους πόρους και όχι με δανεικά, είχε επισημάνει, προσθέτοντας: ότι τελικά αυτό που χρειάζεται η χώρα, είναι ένα Σχέδιο Ανασυγκρότησης της οικονομίας, κάτι που τονίζουν διαρκώς και οι εκπρόσωποι της φαρμακοβιομηχανίας.

Το επιχειρηματικό κλίμα παραμένει το χειρότερο μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ, σύμφωνα με στοιχεία της World Bank για το 2018 με την Ελλάδα να βρίσκεται στην 67η θέση.

Ναι στις επενδύσεις ναι στην κερδοφορία

Ακριβώς όμως επειδή τα δανεικά έχουν τελειώσει, όπως τονίζει και ο Οικονομολόγος του ΣΕΒ κ. Μιχάλης Μασουράκης, αυτό που απομένει, είναι να αυξήσουμε την παραγωγικότητα, μέσα από τις μεταρρυθμίσεις και τις επενδύσεις. Και προσθέτει:

«Το 2% ανάπτυξη που πετυχαίνει η χώρα μας, θα μπορούσε να ήταν μεγαλύτερο εάν δεν υπήρχε η υπερφορολόγηση της ιδιωτικής οικονομίας και εάν υπήρχε ένα πιο φιλοεπενδυτικό κλίμα στη χώρα, ώστε να απελευθερωθούν εκείνες οι επιχειρηματικές δυνάμεις που θέλουν να κάνουν επενδύσεις. Μια κρίσιμη παράμετρος που δεν μπορεί να αγνοηθεί, είναι ότι για να γίνουν επενδύσεις, και μάλιστα σε εξωστρεφείς και τεχνολογικά δυναμικούς κλάδους της οικονομίας, απαιτείται κερδοφορία».

Επομένως, είναι η οικονομία ανόητε, μείζον θέμα για την επόμενη ημέρα και είναι φυσικά η ανάπτυξη που αργεί πολύ τελικά…Τι δεν καταλαβαίνεις;