Την πρόωρη εξόφληση ακριβών δανείων του ΔΝΤ θα επιδιώξει η κυβέρνηση
Παρά τις προσπάθειες του οικονομικού επιτελείου να πείσει πως η αιτία της συντήρησης των υψηλών αποδόσεων ήταν η κόντρα Ρώμης - Βρυξελλών για τον προϋπολογισμό, η εκτόνωση της ιταλικής διένεξης ήρθε να αποδείξει πως οι επιφυλάξεις των αγορών απέναντι στις νέες εκδόσεις χρέους έχουν ελληνικές ρίζες.
Οι αποδόσεις των ιταλικών ομολόγων αποκλιμακώθηκαν ραγδαία, οι αποδόσεις των ελληνικών τίτλων παρέμειναν στα ύψη. Στις βασικές αιτίες για το απαγορευτικό των αγορών, αναλυτές συγκαταλέγουν τις αδυναμίες του τραπεζικού συστήματος υπό το βάρος των κόκκινων δανείων, την προσήλωση της κυβέρνησης σε παροχές χωρίς ίχνος μεταρρυθμιστικής πρόθεσης και τις δημοσιονομικές βόμβες που εγκυμονεί το 2019 για τον προϋπολογισμό εξαιτίας δικαστικών αποφάσεων αναδρομικών διεκδικήσεων μνημονιακών περικοπών που μπορούν να ξεπεράσουν ακόμα και τα 10 δισ. ευρώ.
Σε αυτό το σκηνικό και ενώ στο διεθνές περιβάλλον η άνοδος των επιτοκίων και οι ανησυχίες για την έλευση καθοδικού κύκλου, το τέλος του QE, οι εμπορικοί πόλεμοι, το Brexit και οι ευρωεκλογές συνθέτουν ένα εξαιρετικά θολό τοπίο, παραμονή Χριστουγέννων, ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους περιέγραψε μέσω ενός μακροσκελούς κειμένου είκοσι σελίδων τη «στρατηγική χρηματοδότησης για το 2019». Η στρατηγική αυτή περιορίζεται σε έναν και μόνο πίνακα στην τελευταία σελίδα των ανακοινώσεων και συνοψίζεται στα εξής: το επόμενο έτος, αναλόγως των συνθηκών θα επιχειρηθούν εκδόσεις ομολόγων από 3 έως και 7 δισ. ευρώ, ενώ θα αναλωθούν από 1,1 έως και 5 δισ. ευρώ από το «μαξιλάρι ασφαλείας».
Το μεγαλύτερο ποσό από το «μαξιλάρι ασφαλείας» θα διοχετευθεί για την επαναγορά δανείων του ΔΝΤ, συνολικού ύψους 3,4 δισ. ευρώ, κάτι που αποτελεί προτεραιότητα για τον Οργανισμό Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους, καθώς τα δάνεια του ΔΝΤ αποτελούν ακριβό βραχυπρόθεσμο χρέος κυμαινόμενου επιτοκίου.