Πόουλ Τόμσεν: Πριν το 2008 κάποιοι θεωρούσαν πως το ΔΝΤ έπρεπε να κλείσει

Στη συγκεκριμένη ομιλία, που είχε και ελληνικές αναφορές, ο Τόμσεν παραδέχθηκε λάθη και παραλείψεις του ΔΝΤ στην επιτήρηση οικονομιών προ του 2008, τα οποία ωστόσο απέδωσε στην έλλειψη πόρων που αντιμετώπιζε το Ταμείο, λόγω του παραγκωνισμού του και της περιθωριοποίησης του.

Όπως τόνισε, ξεκίνησε να εργάζεται στο ΔΝΤ το 1982 και στα χρόνια που προηγήθηκαν της μεγάλης κρίσης είχε επιφορτιστεί με την επίβλεψη μιας ριζικής μείωσης του ευρωπαϊκού τμήματος του ΔΝΤ, στο πλαίσιο μιας ευρύτερης συρρίκνωσης ΔΝΤ.

«Κατά τη διάρκεια αυτής της συρρίκνωσης υπήρχαν εκείνοι που άρχισαν να ρωτούν αν το Ταμείο πρέπει να κλείσει», ανέφερε ο Τόμσεν, προσθέτοντας πως αν και αυτή δεν ήταν η άποψη της πλειοψηφίας στο εσωτερικό του θεσμού, ωστόσο αποτύπωνε τις απόψεις εκείνης της εποχής.

Ο Δανός ανέφερε πως το ΔΝΤ από την πλευρά του πρέπει να δείχνει ταπεινότητα διότι έχει κάνει σφάλματα.

«Θα πρέπει να παραδεχτώ ότι και εμείς στο ΔΝΤ πρέπει να είμαστε ταπεινοί. Πολλά πράγματα θα μπορούσαμε να τα κάνουμε με διαφορετικό τρόπο αν γυρνούσαμε στο παρελθόν. Είχαμε μετακινήσει την Ισλανδία από τον τυπικό κύκλο ελέγχουν των 12 μηνών σε ένα κύκλο 24 μηνών, κάτι που αντανακλούσε μια καλοπροαίρετη προσέγγιση των τρωτών σημείων της χώρας. Το ίδιο συνέβη και με την Κύπρο, μια άλλη μικρή χώρα που σύντομα θα έπεφτε σε βαθιά κρίση», ανέφερε σχετικά.

Ο ίδιος περιγράφοντας την παρέμβαση του ΔΝΤ στην Ελλάδα, προσπάθησε να ωραιοποιήσει καταστάσεις, λέγοντας πως το Ταμείο κλήθηκε αργά στην Ελλάδα και πως έκανε όσα έκανε για να αποφευχθεί μια σοβαρή μόλυνση εντός της ευρωζώνης.

«Συμμετείχα ενεργά σε μεγάλα προγράμματα στην Ευρώπη, όπου ζητήθηκε αργά από το Ταμείο να έλθει στο τραπέζι και ενώ υπήρχε έντονο αίσθημα επείγουσας ανάγκης. Ιδίως υπήρχε η βιασύνη για την αποφυγή χρεοστασίων στην περίπτωση της Ελλάδας και της Πορτογαλίας, που θα μπορούσαν να προκαλέσουν σοβαρή μόλυνση εντός της ευρωζώνης», ανέφερε σχετικά.

Η συγκεκριμένη αναφορά του Πόουλ Τόμσεν ήλθε μόλις 24 ώρες μετά την παρουσίαση μελέτης στην έδρα του Ταμείου, η οποία υπογράφεται από δύο στελέχη του ΔΝΤ (Julianne Ams, Reza Baqir) και δύο διεθνούς φήμης οικονομολόγους (Anna Gelpern, Christoph Trebesch) και στην οποία αναλύεται η λανθασμένη απόφαση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου να χρηματοδοτήσει την Ελλάδα το 2010 χωρίς να έχει πρώτα απαιτήσει να προηγηθεί ελάφρυνση του ελληνικού χρέους.

Συγκεκριμένα, στην μελέτη τους οι τέσσερεις οικονομολόγοι αναφέρουν πως αντί το ΔΝΤ να παρακρατήσει το 2010 τη χρηματοδότηση του μέχρις ότου η Ελλάδα λάμβανε ελάφρυνση χρέους από τους ιδιώτες πιστωτές της -όπως συνήθως συμβαίνει με τις πολιτικές του ΔΝΤ- τελικά αποφασίστηκε να αλλάξει πολιτική το ίδιο το ΔΝΤ, ώστε να διασώσει τους ιδιώτες πιστωτές (τράπεζες) με πόρους του επισήμου τομέα.

«Στην ελληνική περίπτωση η μετάδοση της κρίσης επιδεινώθηκε μετά τη διάσωση, το χρέος της Ελλάδας κατέστη πιο άκαμπτο λόγω του υψηλότερου ποσοστού του δημόσιου χρέους και οι ιδιώτες πιστωτές έλαβαν βαθύ κούρεμα το 2012 - βαθύτερο από ό, τι θα ήταν απαραίτητο εάν ενδιάμεσα είχε υπάρξει αναδιάρθρωση του χρέους», αναφέρουν σχετικά οι συντάκτες της έκθεσης και η αναφορά αυτή έρχεται να διαψεύσει τα όσα υποστήριξε «περί μολύνσεως» ο Πόουλ Τόμσεν στο Ρέικιαβικ.