ΕΚΤ: Το δημογραφικό πιέζει δημοσιονομικά όλη την ευρωζώνη
Οι δαπάνες που σχετίζονται με τη γήρανση του πληθυσμού αποτελούν μια διαρκώς αυξανομένη πηγή ανησυχίας για τη ζώνη του ευρώ, όπως προκύπτει από στοιχεία που έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που επικαλείται η ΕΚΤ ο δείκτης εξάρτησης ηλικιωμένων στη ζώνη του ευρώ, δηλαδή το ποσοστό των ατόμων ηλικίας 65 ετών και άνω σε σχέση με τον πληθυσμό που είναι σε ηλικία εργασίας, προβλέπεται να αυξηθεί κατά 20 ποσοστιαίες μονάδες μεταξύ 2016 και 2070, ήτοι να ανέλθει στο 52% το 2070.
Στη βάση αυτή το συνολικό κόστος από τη δημογραφική γήρανση στη ζώνη του ευρώ αναμένεται να αυξηθεί κατά 1,1% του ΑΕΠ στον ορίζοντα προβολής (2016-70), αυξάνοντας από 26% του ΑΕΠ στο 28,2%. Μέχρι το 2070, το κόστος γήρανσης αναμένεται να είναι το υψηλότερο στο Βέλγιο, το Λουξεμβούργο, την Αυστρία και τη Φινλανδία, φθάνοντας τα επίπεδα άνω του 30% του ΑΕΠ, έναντι περίπου 15% του ΑΕΠ στη Λετονία και τη Λιθουανία.
Να σημειωθεί πως οι συνολικές προβλέψεις για το κόστος γήρανσης επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από το δημοσιονομικό κόστος καταβολής συντάξεων, ενώ ακολουθούν η υγειονομική περίθαλψη και το κόστος μακροχρόνιας περίθαλψης.
Οι δαπάνες για τα δημόσια συνταξιοδοτικά συστήματα αποτελούν τη σημαντικότερη κινητήρια δύναμη για την αύξηση του κόστους γήρανσης στο Βέλγιο, το Λουξεμβούργο, τη Σλοβενία, τη Γερμανία, τη Μάλτα και την Κύπρο, ενώ αντιθέτως συμβάλλουν σημαντικά στη μείωση του κόστους γήρανσης στην Ελλάδα και τη Γαλλία. Σε σχέση με την Ελλάδα η εικόνα αυτή αποδίδεται στις μεταρρυθμίσεις των τελευταίων ετών που έχουν οδηγήσει τις συντάξεις σε πολύ χαμηλά επίπεδα.
Κατά μέσο όρο, το δημοσιονομικό κόστος των συντάξεων στη ζώνη του ευρώ αναμένεται να αυξηθεί κατά 1,3% του ΑΕΠ έως το 2040, αλλά να μειωθεί κατά 0,4% του ΑΕΠ, σε 11,9% του ΑΕΠ το 2070.