Χρησμοί αναδιάρθρωσης από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας

Την παραπάνω δήλωση έκανε στο γερμανικό περιοδικό Euro o Ρολφ Στροχ (Rolf Strauch), μέλος του συμβουλίου διοίκησης του ESM, σε συνέντευξη που δημοσιεύτηκε σήμερα, αλλά είχε παραχωρηθεί στις 22 Σεπτεμβρίου, ανήμερα της ορκωμοσίας της δεύτερης κυβέρνησης Τσίπρα.

Οι αρμοδιότητες του Στροχ -στο συμβούλιο που συνεπικουρεί τον Κλάους Ρέγκλινγκ (Klaus Regling) και το οποίο είναι διαφορετικό από το συμβούλιο διοικητών (υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης) και το Συμβούλιο των Διευθυντών (εμπειρογνώμονες υπουργείων Οικονομικών αντίστοιχα)- περιλαμβάνουν τα οικονομικά, την πολιτική στρατηγική και τις τράπεζες, δηλαδή το σύνολο των πολιτικών του Μηχανισμού.

Στη συνέντευξη, που εξαντλείται στο ελληνικό ζήτημα και θυμίζει ερωτοαπαντήσεις ενημερωτικού χαρακτήρα, ο Στροχ –και διαμέσου αυτού, ο ESM- εμφανίζεται προσηνής και συγκαταβατικός.

Επικοινωνιακή αλλαγή για την ίδια πολιτική

Από την πρώτη κιόλας απάντηση, ο Γερμανός γραφειοκράτης αρνείται ότι τα μνημόνια απέτυχαν. «Δεν είναι αλήθεια. Η Ελλάδα έχει ολοκληρώσει επίπονες μεταρρυθμίσεις που είχαν αντίκτυπο», είπε, φέρνοντας ως παράδειγμα τον δείκτη επιχειρηματικότητας του ΟΑΣΑ και την «τεράστια πρόοδο» της Ελλάδας στο ζήτημα αυτό.

Αν και γραφειοκράτης, εξηγεί ότι «η Ελλάδα είναι εγκλωβισμένη στην ύφεση, όχι λόγω της έλλειψης μεταρρυθμίσεων αλλά λόγω της πολύμηνης πολιτικής αβεβαιότητας». Αυτή η θέση είναι διαφορετική από τις συνήθεις αιτιάσεις των θεσμών περί μεταρρυθμιστικού ελλείμματος της Αθήνας και δείχνουν τη διάθεση του ESM, που στην ουσία αποτελεί θεσμοθετημένο Eurogroup, να τοποθετείται πολιτικά.

Αυτό προκύπτει και στην επόμενη απάντηση, όπου ο Στροχ αφενός επικαλείται τις δημοσκοπήσεις υπέρ της παραμονής στο ευρώ για την πλειοψηφία των Ελλήνων, αφετέρου αναφέρει αυτό είναι εν γνώσει της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία «έχει πλέον καθαρή εντολή να εφαρμόσει το πρόγραμμα του ESM».

Περί βιωσιμότητας και ΔΝΤ

Απαντώντας για τη βιωσιμότητα του χρέους, ο εξ απορρήτων του Κλάους Ρέγκλινγκ διατυπώνει τη βασική γραμμή με την οποία ο ESM εισέρχεται στο πεδίο αντιπαράθεσης με το ΔΝΤ. «Δεν έχει οικονομικό νόημα να κοιτά κανείς μόνο το λόγο χρέους προς ΑΕΠ για μια χώρα με το προφίλ χρέους της Ελλάδας», είπε και υποστήριξε ότι «η Ελλάδα μπορεί να ικανοποιήσει τις χρηματοδοτικές της ανάγκες (σ.σ. αποπληρωμή τόκων) με τις μακρές ωριμάνσεις και τα χαμηλά επιτόκια των δανείων μας», αλλά και τα δημοσιονομικά της χώρας, «που έχουν ξεκάθαρα βελτιωθεί».

Σ’ αυτό το σημείο, ο επικεφαλής οικονομικός αναλυτής, επιβλέπων των πολιτικών του ESM και σύνδεσμος του Μηχανισμού με τους υπόλοιπους θεσμούς αλλά και τους οίκους αξιολόγησης, με προηγούμενη θητεία στον EFSF και ίδια καθήκοντα από την πρώτη μέρα λειτουργίας του το 2010, απέκλεισε ονομαστική μείωση του χρέους, καθώς «στην πραγματικότητα της ευρωζώνης το ονομαστικό κούρεμα συνιστά μη ρεαλιστική πολιτική και επιπλέον δημιουργεί μεγάλα νομικά προβλήματα», αντιπροτείνοντας μεγαλύτερες ωριμάνσεις και περιόδους χάρητος, αφού πρώτα έχει ολοκληρωθεί η πρώτη αξιολόγηση.

Ο Στροχ προσπερνά αριστοτεχνικά τη διαφορετική προσέγγιση του ΔΝΤ, αποδίδοντάς την στην «ιστορία του», δηλώνοντας ταυτόχρονα «αισιόδοξος» ότι στο τέλος το Ταμείο θα κάνει ταμείο μαζί με τους υπόλοιπους θεσμούς στο τρίτο πρόγραμμα.

Μνημονίων εγκώμιο

Από εκεί και ύστερα, ο Γερμανός αξιωματούχος επιχειρεί να χτίσει ένα διαφορετικό προφίλ για τον θεσμό που εκπροσωπεί.

Είναι πρόθυμος να εξηγήσει γιατί οι αποφάσεις του ESM δεν στερούνται δημοκρατικής νομιμοποίησης, δεν εξηγεί γιατί οι ευρωπαϊκοί κανόνες έχουν παραβιαστεί τις περισσότερες φορές από τα κράτη-μέλη, εμμένοντας στο ότι υπάρχει μεγαλύτερη μεταρρυθμιστική διάθεση ανά την Ευρώπη και ιδιαίτερα σε χώρες όπως οι Ιρλανδία, Ισπανία και Πορτογαλία, ενώ αντιπαρέρχεται της κριτικής για τη στρεβλή αρχιτεκτονική του ευρώ, αναγνωρίζοντας ότι οι καταστάσεις εν μέσω κρίσης είναι σκληρές.

«Ξέρουμε ότι οι άνθρωποι σ’ αυτές τις χώρες αντιμετωπίζουν περικοπές μισθών και περνούν δύσκολα. Αλλά, παίρνει καιρό να αντιμετωπιστούν οι οικονομικές ανισορροπίες που έχουν συσσωρευτεί με το χρόνο. Αυτό που μου δίνει ελπίδα είναι ότι η πλειοψηφία των πολιτών στις περισσότερες χώρες –συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας- είναι υπέρ του ευρώ. Όπως πριν από την κρίση».