Διεθνείς επιπλοκές από την αύξηση των αμερικανικών επιτοκίων – Προσφυγές στο ΔΝΤ

Οι ΗΠΑ αυξάνουν τα επιτόκια δανεισμού, παράλληλα αυξάνεται η απόδοση των ομολόγων τους και όσο γίνονται πιο ελκυστικά τα αμερικανικά περιουσιακά στοιχεία, τόσο αυξάνοντα οι εκροές κεφαλαίων από τις αναδυόμενες αγορές.

Πολλοί αναλυτές θεωρούν πως η Αργεντινή απλά άνοιξε το χορό και πως σύντομα και άλλες χώρες θα αποταθούν στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για γραμμή πίστωσης. Ευαίσθητες οικονομίες, όπως αυτή της Τουρκίας, ήδη αντιμετωπίζουν σημαντικές πιέσεις στη συναλλαγματική ισοτιμία.

Το μέγεθος της ανατίμησης και το χρονοδιάγραμμα της προσαρμογής θα εξαρτηθούν από την ανταπόκριση των διεθνών αγορών συναλλάγματος στις αλλαγές στις εμπορικές πολιτικές των ΗΠΑ και στους μηχανισμού μετάδοσης της αμερικανικής οικονομίας. Η ανατίμηση του δολαρίου θα μπορούσε να είναι πολύ μεγάλη, σε σύγκριση με τις ιστορικές κινήσεις του νομίσματος, και θα συνιστούσε σημαντικό και πολυεπίπεδο κίνδυνο για άλλες χώρες.

Αν το αμερικανικό δολάριο ανατιμηθεί σημαντικά, τότε χώρες με υψηλά επίπεδα χρέους σε αμερικανικό δολάριο, σε συνάρτηση με το ΑΕΠ τους, θα βρεθούν εκτεθειμένες και το βάρος εξυπηρέτησης του χρέους τους σε δολάριο θα αυξηθεί. Ενδεικτικά, μεταξύ άλλων, αυτές οι χώρες είναι η Τζαμάικα, η Κροατία, το Μπελίζ, η Μοζαμβίκη, η Σερβία, ο Λίβανος, το Κιργιστάν, η Ουκρανία και η Βενεζουέλα.

Από την άλλη πλευρά, για «δολαριοποιημένες» οικονομίες, μια απότομη ανατίμηση του δολαρίου θα προκαλούσε ισχυρό πλήγμα στην ανταγωνιστικότητά τους. Μεταξύ άλλων, αυτές οι χώρες είναι το Εκουαδόρ, το Ελ Σαλβαδόρ και ο Παναμάς.

Τέλος, άλλες χώρες με στενή σύνδεση των νομισμάτων τους με το δολάριο ΗΠΑ, ενδέχεται να αντιμετωπίσουν πιο αυστηρές νομισματικές συνθήκες και απώλεια ανταγωνιστικότητας, αλλά και την ανάγκη εσωτερικών προσαρμογών. Σε αυτές τις χώρες περιλαμβάνονται το Χονγκ Κονγκ, οι χώρες της ανατολικής Καραϊβικής, οι Μπαχάμες, το Μπαχρέιν, τα Μπαρμπάντος, η Ιορδανία, το Ομάν, το Κατάρα, η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβική Εμιράτα.